به گزارش خبرنگار مهر، احمد مسجدجامعی، عضو شورای شهر تهران، شب گذشته 16 تیرماه در مراسم جشن هشتاد سالگی دکتر رضا داوری اردکانی که در فرهنگسرای ابن سینا برگزار شد، با بیان خاطراتی از دوران جوانی و نحوه آشنایی با دکتر داوری گفت: استاد داوری جزء فلاسفه ای است که نه تنها حافظ و سعدی و شعرا و حکمای قدیم را به خوبی می شناسد، بلکه درباره قیصر امین‌پور، فروغ فرخزاد و اخوان ثالث نیز تعابیری دارد که نظرات وی درباره اخوان به آراء استاد شفیعی کدکنی نزدیک است. ایشان علاوه بر حوزه فلسفه به حوزه ادبیات، شعر جدید و حوزه رمان اشراف و آشنایی دارند که می توانستند راهنمای ما باشند.
وی با بیان اینکه داوری علاوه بر فلسفه به ادبیات جدید و رمان و داستان نیز اشراف داشت و با آن مأنوس بود، عنوان کرد: ما دانشجویان در آن زمان برای دریافت مقاله ای ویژه نشریه خود به استاد مراجعه کریدم و او برای نشریه «فلق» که نشریه ای دانشجویی بود در سال 1355، مقاله ای نوشت؛ در آن زمان که به نشریات دانشجویی توجه چندانی نمی شد استاد ما را پذیرفت و راهنمایی کرد و مقاله ویژه ای را به ما داد که پس از بررسی آن با یادآوری نکاتی به استاد، پاورقی بر مقاله نوشت و در اختیار ما قرار داد.
عضو شورای شهر تهران تصریح کرد: داوری از اساتیدی بود که حساب خود را از مسائل فرهنگی جامعه جدا نمی کرد، و اهل عافیت طلبی و به دور از مسائل روز در فضای تخیلی خود نشسته بود، یکی از وجوهات جذابیت دکتر داوری، همین ویژگی فیلسوف زمانه بودن، بود که وارد مباحث روز می‌شد و نظر می داد.
وی در ادامه سخنانش در مورد دیگر فعالیت‌های فرهنگی و همکاری با دکتر داوری افزود: بخش دوم فعالیت مشترک ما با استاد داوری حول محور فرهنگی دیگری بود و آن زمان که نشریه "نامه فرهنگ" برعهده وی بود. نامه فرهنگ نشریه ماندگار در تاریخ مطبوعات و تفکر در ایران است. داوری از سال 39 در کار نوشتن مقالات مؤثر حتی با نگرشهای سیاسی و اجتماعی بودند. مقالاتی در مورد مسائل سیاسی آن روز نوشته بودند.
وی تصریح کرد: در این نشریه شاهد بودیم داوری در حدود 70 میزگرد شرکت کرده و نظر می داد و از پریشان گویی با همان ادب همیشگی خود پرهیز می کرد و مباحث را در کنترل داشت. در میزگردهای مختلفی با موضوعات فرهنگ اسلامی و ملی، فرهنگ و آموزش، فرهنگ و تکنولوژی، فرهنگ و تمدن روابط بین المللی سیاست جهان کنونی، کارآمدی، آزادی، اخلاق، فلسفه و فرهنگ، قانون و فرهنگ، گفتگوی تمدن ها شرکت کرده بودند. نظارت بر کتاب و ملاحظات فرهنگی از جمله مواردی بود که دکتر داوری در نشریه به آن پرداخت و در 67 مصاحبه و گفتگو فعالیت و مشارکت جدی داشتند.
عضو شورای شهر تهران گفت: بنابراین از این لحاظ باید به دکتر داوری علاوه بر فیلسوف فرهنگ باید به داوری فیلسوف گفتگو نیز گفت. شاید در بین بزرگان، اساتید و سروران از این حیث ایشان شخصیت منحصر بفردی باشد، نه تنها برای گفتگوهای متعدد بلکه برای گفتگو با طیفها و شخصیتهای مختلف. اگر فهرست بزرگان و اساتیدی که در این مباحثات شرکت کردند برشماریم از چهره های مختلف علوم و فرهنگ و علم و نشر و کتاب و ترجمه را در این مجموعه ها می بینید و واقعا از این حیث یک وضعیت ویژه ای است که می توانند بگویند دکتر داوری نه تنها فیلسوف گفتگو به این معناست بلکه از این جهت عرض می کنم و شاید مهمتر این است که ایشان گفت‌وگوی با زمانه می کنند و از مسائل زمانه غفلت ندارند. با مسائل زمانه آمیخته است و راجع به آنها بحث و بررسی و گفتار دارند.
وی افزود: در شورای فرهنگ عمومی، به مدت 10 سال مسئولیتهای مختلفی داشتم و آقای دکتر داوری هم در این مدت حضور داشتند. در مباحث و مسائل مربوط به فرهنگ عمومی حضور مرتب و دائمی ایشان را داشتیم. در قضایایی پرداختن به مسأله فوتبال به عنوان یک فعالیت اجتماعی، پرداختن به مسائل مربوط به حوزه عزاداریها و شیوه های عزاداریها و شیوه های مصیبت خوانی، مسائل مربوط به تجمع های مردمی و ... حضور داشتند و نگاه عمیق و بلند ایشان باعث می شد که در بسیاری از موارد از افراط و تفریط ها جلوگیری شود.