به گزارش خبرنگار مهر، ساعتی از افطار گذشته است و مردم با صدای پورزرگری که آیاتی از کلام‌الله را تلاوت می‌کند، برای شرکت در برنامه بر آستان جانان، در میدان امام حسین(ع) جمع شده‌اند. خیلی زود 2200 صندلی چیده‌شده در فضای میدان پر شده است و با سرود جمهوری اسلامی، برنامه رسما آغاز می‌شود.
مجریان حسین مولایی و علی معصومی، با دعا و مناجات سخنانشان را آغاز می‌کنند و از آن‌جا که شعار امسال بر آستان جانان، «شهر خدا، شهر مهربانی» است، از مهربانی می‌گویند؛ از مهربانی خداوند، مهربانی با خود و مهربانی با مردم.
نقالی مرشد ورمزیار بخش بعدی برنامه است. مرشد آوای حماسی شاهنامه سر می‌دهد و مردمی که در گوشه و کنار میدان، سرگرم غرفه‌های متنوع جشنواره نان و خرما هستند، به سمت استیج می‌آیند. موضوع اجرای مرشد هم مهربانی است و داستان‌هایی را از شاهنامه انتخاب کرده که از مهربانی با خانواده و مردم می‌گوید.
پس از مرشد، حجت‌الاسلام جعفرپور روی سن می‌آید و او هم از مهربانی می‌گوید؛ ولی این‌بار نه با شعر و حماسه، که با آیات و روایاتی که از قرآن مجید و احادیث ائمه علیهم‌السلام در این‌باره آمده است. جعفرپور حدیثی از پیامبر اکرم صلوات‌الله علیه نقل می‌کند که در آن، حضرت محمد(ص) قلب‌های مردمان را به سه دسته تقسیم کرده است؛ نخست قلبهایی که همیشه مشغول دنیا هستند و همیشه کاسه چه کنم در دست دارند، دوم قلبهایی که مدام به دنبال ورود به بهشت هستند و از جهنم می‌هراسند و سرآخر نیز به مقام‌هایی نائل می‌شوند و سوم قلبهایی که نه دنیایی هستند و نه عقبایی، بلکه مولایی‌اند.
به گفته جعفرپور، پیامبر(ص) این قلب‌ها را خدایی می‌داند و معتقد است صاحبان این قلب‌ها هر کاری را برای خدا انجام میدهند و علاوه بر این‌که دنیا و عقبایشان واقعی‌ست، خود مولا نیز در دل و از آنِ ایشان است.
سخنان حجت‌الاسلام جعفرپور تعداد زیادی از مردم را - نشسته و ایستاده- به خود جلب کرده است و با دقت به حرف‌هایش گوش میدهند، انگار منتظرند حرف‌های او تمام شود و خودشان را بسنجند و بدانند قلب‌هایشان از کدام دسته است. حالا دو مجری برنامه روی سن آمده‌‌اند و با موسیقی متن برنامه، آواز دست و پا شکسته‌ای می‌خوانند و مردم را به تماشای خیمه‌شب‌بازی دعوت می‌کنند. این بخش برنامه تا جایی برای کودکان جذاب است که برخی از آن‌ها از غرفه‌های نقاشی کودک و بازی و نشاطی که اطراف میدان برپاست، بیرون می‌آیند تا عروسک‌ها را تماشا کنند.
بازی با توپ سعید فخاری پس از خیمه‌شب‌بازی، همچنان بچه‌‌ها و حتی پدر و مادرهایشان را ذوق‌زده و سرپا نگه‌می‌دارد و بلافاصله پس از آن، مجریان برنامه یک مسابقه میان حاضران برگزار می‌کنند. برگه‌های جواب میان مردم توزیع می‌شود و برنده‌های مسابقه روز قبل هم معرفی می‌شوند.
بخش بعدی برنامه بر آستان جانان در ششمین شب ماه مبارک رمضان، به آشنایی با مستبصرین اختصاص یافته و مهناز رئوفی، بانوی تازه‌مسلمانی که از بهائیت به اسلام گرویده، روی سن می‌آید تا با مردمی که مشتاقند او را ببینند، سخن بگوید. رئوفی متولد سال 1349 در همدان است و 17 سال پیش مسلمان شده است. او دلیل گرایشش به اسلام را تناقض‌ها و شبهات بسیاری که در بهائیت بوده عنوان می‌کند و به جوانان بهائی که می‌خواهند مسلمان شوند، توصیه می‌کند از تشکیلات بهائیت هراس نداشته باشند و به ائمه معصومین علیهم‌السلام متوسل شوند.
رئوفی می‌گوید همه فعالیت‌های بهائیان در مسئولیت‌های تشکیلاتی و تبلیغاتی خلاصه می‌شد. ما را برای تبلیغ بهائیت به دورافتاده‌ترین روستاها می‌فرستادند و تنها هدفشان ایجاد نفرت از اسلام بود. به همین دلیل اصلا فرصتی برای مطالعه آزاد برای ما وجود نداشت و من به‌صورت پنهانی درباره اسلام مطالعه کردم و به این نتیجه رسیدم که دین اسلام و مذهب شیعه می‌تواند در همه زمینه‌ها سیرابم کند.
اجرای موسیقی سنتی توسط گروه دف‌نواز درویش، بخش بعدی این برنامه است که حال و هوای متفاوتی به فضای میدان امام حسین(ع) می‌دهد که حالا دیگر چهار هزار نفری در آن جمع شده‌اند و برنامه را دنبال می‌کنند. گروه تواشیح نجم‌الثاقب نیز پس از گروه درویش، به اجرای چند قطعه مذهبی می‌پردازد و حال و هوای ویژه‌ای به برنامه می‌دهد. مناجاتخوانی مجریان برنامه، حس و حال مذهبی برنامه را دوچندان می‌کند و مردم کم کم می‌دانند که برنامه رو به اتمام است. مجریان از «قرار همدلی» می‌گویند، از این‌که تا پایان ماه مبارک رمضان پیش از افطار مراسم قرائت قرآن کریم در میدان امام حسین(ع) برگزار می‌شود و پس از افطار، با برنامه‌‌های استیج «بر آستان جانان» پذیرای روزه‌داران خواهند بود و از نیمه‌شب تا سحر نیز در مسجد امام حسین(ع) مناجاتخوانی و نیایش برپا خواهد بود.
شب از نیمه گذشته است و مردم کم کم پراکنده می‌شوند و پیش از این که از فضای وسیع میدان امام حسین(ع) بیرون بروند، سری به غرفه‌های «بر آستان جانان» و «جشنواره نان و خرما» می‌زنند، تا شاید شبی دیگر و شب‌هایی دیگر را این‌جا سحر کنند.