محمدرضا یوسفی، نویسنده کودک و نوجوان در گفتگو با خبرنگار مهر، ساختار انجمن‌های اهل قلم را ساختاری دوگانه دانست و افزود: هرکدام از مشاغل، صنف خاص خود را دارند و انجمن‌های صنفی، در وهله نخست به حقوق جمعی و منافع صنفی اعضای خود توجه می‌کنند و انجمن‌های فرهنگی، ساختار فرهنگی دارند. بنابراین براساس آنچه در اساسنامه‌شان به عنوان کار فرهنگی تعریف کرده‌اند، فعالیت می‌کنند. انجمن‌های اهل قلم چون انجمن نویسندگان، ساختار دوگانه‌ای دارند؛ به این معنی که هم به مسایل فرهنگی توجه می‌کنند هم به مشکلات صنفی اعضای خود و این ساختار دوگانه به بدنه انجمن لطمه می‌زند.
نویسنده کتاب «بچه‌های خاک» به چگونگی شکل‌گیری انجمن نویسندگان کودک و دریافت مجوز اشاره و بیان کرد: زمانی که چندتن از نویسندگان کودک دور هم جمع شدند تا انجمنی را تشکیل دهند باید مجوز این کار را از ارشاد یا وزارت کار و یا وزارت کشور دریافت می‌کردند. ما به این نتیجه رسیدیم که با توجه به نوع فعالیت انجمن نویسسندگان کودک و نوجوان بهتر است مجوز این کار را از وزارت ارشاد دریافت کنیم، زیرا وجه غالب ارتباط نویسندگان با این وزارتخانه است.
یوسفی با اشاره به اینکه جامعه ما سیاست زده است، گفت: انجمن‌های اهل قلم از ارشاد مجوز گرفته‌اند و وزارت ارشاد نباید با این انجمن‌ها سلیقه‌ای برخورد کند، اما سیاست در جامعه ما بر همه چیز سایه افکنده و از آنجا که همه انجمن‌های فرهنگی هم فعالیت‌های این‌چنین دارند و هم پیگیر حقوق صنفی اعضای خود هستند، این فضا را برای دولتمردان فراهم می‌کنند.
نویسنده کتاب «اگر آدم‌ها پروانه بودند» به مهم‌ترین خواسته‌های خود از انجمن نویسندگان کودک و فراتر از آن دولت جدید اشاره کرد و افزود: باید درمانی برای درد کهنه تالیف اندیشیده شود. وضع تالیف بسیار وخیم است و ناشران بیشتر از ترجمه استقبال می‌کنند و نوشته‌های نویسندگان جوان را نمی‌پذیرند؛ یکی دیگر از مواردی که انجمن نویسندگان کودک و نوجوان باید به آن توجه کند، ممیزی است. ممیزی هم تمام انگیزه نویسنده را می‌خشکاند و از بین می‌برد.