یک نویسنده کودک و نوجوان معتقد است، لازم نیست کودکان لایه‌های نهفته در طنز را دریابند؛ چرا که بعضی کتاب‌های طنزآمیز با مخاطب خود بزرگ می‌شوند؛ بچه‌ها ابتدا ظاهر را درمی‌یابند و بعد به عمق پی می‌برند.

طاهره ایبد، نویسنده کودک و نوجوان در گفتگو با خبرنگار مهر با اشاره به این‌که در کتاب‌های تازه خود برای این گروه سنی به طنز روی آورده است، گفت: با تصمیم قبلی شروع به نوشتن نمی‌کنم. انگار خود داستان تعیین می‌کند بهتر است در چه قالبی نوشته و منتشر شود. برای مثال مجموعه سه جلدی «بیز بیز پشه» که از سوی حوزه هنری و برای کودکان منتشر شده یا مجموعه 5 جلدی «چهارخانه و خاله کشمشی» که به همت کانون پرورش فکری و برای خردسالان منتشر می‌شود در قالب طنز است و من عامدانه شروع به نوشتن داستان طنز نکرده‌ام، بلکه داستان خود قالب خود را انتخاب کرده است.

نویسنده کتاب «دور گردون»، هدف از نوشتن طنز را به تامل واداشتن بچه‌ها دانست و افزود: طنز برای بچه‎‌ها لایه لایه است. شاید ابتدا لایه‌های رویی را درک کنند و به عمق پی نبرند، اما کم‌کم موفق به دریافت لایه‌های زیرین طنز هم می‌شوند. به عبارتی بعضی کتاب‌های طنز با کودکان رشد می‌کنند و بزرگ می‌شوند.

ایبد با اشاره به این‌که بیشتر کتاب‌های طنز برای بچه‌ها ترجمه است نه تالیف، گفت: در این ترجمه‌ها چون مجموعه «جودی دمدمی مزاج» بیشتر به مسایل روزمره بچه‌ها مثل ارتباط با پدر و مادر و معلم‌ها پرداخته شده است، اما من در داستان‌هایم به ارتباط کودک با هستی توجه کرده‌ام. زیرا کودکان، عمیق‌ترین مسایل فلسفی را اگر ساده و روان نوشته شده باشد درک می‌کنند.

نویسنده کتاب «محاکمه یک گربه بدبخت»، محدود بودن دایره لغات خردسالان را یکی دیگر از عواملی دانست که کار را برای نویسندگان این گروه سنی، دشوارتر و تخصصی‌تر می‌کند. وی گفت: خردسالان، قدرت تفکر انتزاعی ندارند و گستره واژگانشان محدودتر است و همه این موارد کار نویسندگان خردسال را سخت می‌کند. مسئله دیگری که باید به آن توجه شود این‌که در نوشته برای خردسالان و کودکان، گاه مضمون غالب و داستان فراموش می‌شود؛ انگار لذت، اصلی است که در نوشتن برای بچه‌ها فراموش شده است.