علیرضا رضایی در گفتگو با خبرنگار مهر ضمن بیان این مطلب اظهار داشت: متاسفانه در سال جاری به دلیل مشکلات متعدد فدراسیون کشتی اعم از بی پولی و عدم حمایت کافی از سوی متولیان امر نتوانستیم در تورنمنت های تدارکاتی مورد نظر و درجه یک شرکت کنیم. طبیعتا با این وضعیت بسیاری از برنامه های آماده سازی حوزه مدیریت تیم های ملی عملی نشد و محدودیت زمان این اجازه را به ما نداد تا چشم به ماههای آتی و حضور احتمالی در تورنمنت های بعدی بدوزیم.
وی تصریح کرد: به عنوان مثال می توان به لغو اعزام تیم به تورنمنت بین المللی جام زیلکوفسکی اشاره کرد که قرار بود برخی از نفرات مورد نظر ما در این تورنمنت محک بخورند. متاسفانه اول قرار بود این تیم با 7 کشتی گیر راهی لهستان شود که به ما گفتند پول نداریم و اعضای تیم به سه نفر یعنی دو کشتی گیر و یک مربی کاهش یافت! در نهایت مقدمات اعزام همان تیم سه نفره نیز مهیا نشد و اعزام لغو شد.
نایب قهرمان المپیک آتن ادامه داد: بدیهی است تکرار این اتفاقات به کشتی ایران لطمه می‌زند و دیگر کشتی گیران و مربیان تیم های ملی نمی توانند از تمام پتانسیل روحی و جسمی خود برای افتخارآفرینی بهره ببرند.
رضایی افزود: به جرات می توان ادعا کرد که اگر در هر رده ای مدالی در رقابتهای مختلف جهانی و آسیایی کسب می شود فقط و فقط به دلیل غیرت و مردانگی کشتی گیران و مربیان است که با دست خالی و کمترین حمایت به این موفقیت ها دست می یابند. مربیان رده ملی بیش از 6 ماه است که حقوق نگرفته اند و این در حالیست که هر بار نیز باید در رقابتهای مختلف آسیایی و جهانی برای کشتی ایران سنگ تمام بگذارند.
وی در پایان خاطر نشان کرد: کشتی نیازمند حمایت و تجدید نظر در تخصیص بودجه است و به هیچ عنوان نباید کشتی را به عنوان مدال آورترین رشته ورزشی ایران با رشته های دیگر مقایسه کرد. کشتی باید سه برابر بودجه فعلی را دریافت کند تا بتواند برنامه های رده های مختلف خود را پیاده سازد.
این عضو پیشین تیم ملی کشتی ایران خاطرنشان کرد: متاسفانه پاداش و حقوق و مزایای برخی رشته ها و همچنین مبلغ قرارداد ورزشکاران و مربیان آنها به حدی با رشته کشتی متفاوت است که در واقع اهالی کشتی را دلسرد و بی انگیزه می کند. زمانی که حرف پاداش و تقدیر از کشتی گیران است هیچکس به یاد این رشته نیست ولی به محض اینکه بحث رقابتهای جهانی و المپیک و درخشش ورزشکاران ایران به میان می آید تمامی متولیان ورزش و مردم به یاد کشتی می افتند.