فردين خلعتبري در گفتگو با خبرنگار مهر اظهارکرد: من با موسیقی و موسیقی با من، زندگی می کنیم موسيقي براي من زحمت نبوده، برای من پویایی و جنبش، زحمتی ندارد، من با موسیقی جست و جو می کنم، پیدا می کنم، پویا می شوم.
وي كه به ریتم دلنواز موسیقی با من حرف می زند. متولد 43 خورشیدی واز زمانی که محصل و10 سالی که معلم بوده، موسیقی را شروع کرده. دانشجو که بوده معلم ورزش می شود اما کار موسیقی و سرود هم انجام می داده است.
خلعتبري كه زمانی هم در آموزش وپرورش کارشناس موسیقی واولین جشنواره سرود دانش آموزی را بعد از انقلاب برگزار می کند؛ ادامه داد: بعد از آن، یک دوره ای در دفتر تکنولوژی و انتشارات رشد فعالیت كرده و تا دو سال پیش در دانشگاه هنر و سوره موسیقی را تدریس می کردم . حالا فقط در خانه، موسیقی فیلم می سازم.
دو سال قبل یکی از آلبومهای موسیقی بدون کلام استاد، از طرف خانه موسیقی به عنوان بهترین اثر موسیقی معرفی و امسال در سایت موسیقی آهنگساز برگزیده کشور می شود.
از او که چند دوره داور مسابقات سرود دانش آموزی بوده می پرسم، آثار بچه ها را چگونه ارزیابی می کنید وي پاسخ داد: كارها به لحاظ فنی در سطح پایینی قرار داردو دلیلش هم این است که هیچ برنامه ای برای موسیقی وجود ندارد آن چه که هست حرکتهای خودجوشی است که برخی معلمان و مدارس اعمال می کنند.
خلعتبري اذعان داشت: وقتی تعاملی برای تربیت مربی بین وزارت آموزش و پرورش، ارشاد و آموزش عالی وجود ندارد، تلاشهای موسیقیایی از مجاری کارشناسی جدی عبور نمی کند و فعالیتهای فوق برنامه بدون بن و ریشه می شود.
وي اظهار كرد: باید کارشناسانه جلو رفت مرحله اولش این است که برنامه مدونی برای جذب کارشناسان موسیقی که فضای آموزش و پرورش را می شناسند، باید طرح ریزی شود برای این مهم، صرف داشتن تحصیلات موسیقی هم کفایت نمی کند، بلکه افراد برجسته و موفق در موسیقی نیاز است که آموزشهای ضمن خدمت بگذرانند و آموزش عالی نیز با بورسیه کردن مربیانی که دوست دارند در آموزش و پرورش کار کنند، باید به استخدام کارشناسان موسیقی اقدام کنند.
وي گفت:از سوی دیگراین مربیان نیاز به آموزشهای جدید دارند آموزش آواز جمعی هم تخصص موسیقی می خواهد و هم روانشناسی معلم و مربی را می طلبد.
وي افزود: مرحله بعدی ساخت موسیقی ویژه دانش آموزان است، این موسیقی باید قابلیتی داشته باشد که دانش آموزان بتوانند اجرا کنند.
اين موسيقي دان بيان كرد:این چرخه ای است که در دراز مدت به موسیقی کل کشور، کمک خواهد کرد به طور مثال، تعامل بین وزارت ورزش و آموزش و پرورش می تواند تربیت بدنی را از پایه بنیان نهد.
وي تاكيد کرد: حال اگر همین حرکت در آموزش و پرورش برای موسیقی انجام شود، می توانیم امیدوار باشیم در آینده ای نزدیک، سلیقه مردم، هرز نرود.چون آموزش دادیم و کسی نمی تواند بیاید و با هرنظری جامعه را تحت تاثیر قرار دهد.
وي با تاسف گفت: اکنون شاهد فعالیت گروههایی هستیم که در داخل و خارج از کشور به تدوین آثاری می پردازند و ویدیو کلیپهایی منتشر می کنند که در خور مردم نیست تاریخ گواه است این نابسامانی نتایج خوبی نداشته و مردم به آن چیزی که می رسند؛عادت می کنند.
وي در پاسخ به اين كه اكنون رسالت برگزیدگان هنرهای آوایی چیست بيان داشت: توصیه می کنم حالا که در آموزش و پرورش مربی خوب نیست،خود به دنبال استادانی باشند تا به سطح مطلوب برسند و در آینده، مربیان مطلعی شوند.
خلعتبري در جواب اين سوال كه پرداختن به هنرهای آوایی در مدارس چه مزیتهایی می تواند داشته باشد. آیا به درس یا به روابط اجتماعی دانش آموزان کمک می کند گفت: توی سرود خواندن و آواز جمعی، بچه ها به یک روح همکاری می رسند، چون در حقیقت ما بین جمع و فرد، تعاون ایجاد می شود، از مواردی که به عینه می توان مشاهده کرد، این که فرد خودش را با جمع هماهنگ می کند و به افرادش احترام می گذارد که این خود هنر است.
وي بيان كرد: از سوی دیگر، جمع هم باید قدر حضور آن فرد را بداند، کسی که خوب می خواند خودش را با گروه هماهنگ کرده و به لحاظ عاطفی و روانی این تنها وظیفه فرد به جمع نیست، بلکه گروه نیز باید قدرشناس وی باشد، به طورکلی احساس مسوولیت، بزرگترین درسی است که دانش آموزدر این فعالیت می گیرد.
وي تصريح كرد: آواز گروهی برای بچه ها بسیار لازم است چرا که از انزوا خارج می شوند، به اعتماد به نفس می رسند، اما مهم است که فرد نیز دچار خودبینی نشود، چون در حقیقت تک بودن و جدا شدن از اجتماع، مدرسه و جامعه ؛آنها منزوی و به بحران روحی می کشاند.
وقتی می پرسم تاریخچه هنرهای آوایی در ایران چیست استاد این اصطلاح را نادرست دانسته و افزود: من آوا دان نیستم، موسیقی دانم، موسیقی ناشی از تجربیات فرهنگی یک جامعه است، چیزی جدای از اجتماع و یک تمدن نمی تواند باشد.
وي تاكيد كرد: آن اتفاقی که در موسیقی می افتد، آینه تمام نمایی است که در جریان تجربه زیستی یک سرزمین دیده می شود.
وي گفت: دو سال است گروه کرال معلمان هم اجرای برنامه دارند برای آنها چه صحبتی دارید و آیا این کار در روند وظایف معلمان و ارتباط دوسویه شان با دانش آموزان، چه اثری می تواند داشته باشد؟ این اتفاق خوبی است اما باید بنیه فنی کار معلمان را قوی کنیم، همه مردم دوست دارند آواز جمعی بخوانند، اصلا برای روحیه خوب است، فعالیتی است که کوچک و بزرگ نمی شناسد، نقش فرد را در جمع روشن و مهم می کند.
اين آهنگساز شهير كشور، اذعان داشت: وجود گروه کر چه در دانشگاه، بین معلمان و حتی دوستان و مثلا برای سفر، ارتباطی زیباست، برای ادامه اش من فکر می کنم باید منظم تر انجام شود، به طور مثال دفترچه ای چاپ شود از اشعار ناب، اثر ترانه سراهای اجتماعی و آهنگهای حرفه ای که مردم را با جریان فرهنگی آشنا کند.
وي بیان کرد: چه طور تلاشهای یک ساله دانش آموزان سرود را از مدرسه به جامعه بیاوریم، مدرسه خودش جزئی از جامعه و یکی از عمومی ترین اجتماعات ممکن، مدرسه است وقتی فعالیتی در مدرسه انجام می شود وارد جامعه هم می شود، به طور مثال دانش آموزی که کارش را درخانه تمرین می کند، به گونه ای طبیعی اثرش را به جامعه می کشاند.
خلعتبري افزود: اما رادیو و تلویزیون باید این گروهها را جدی بگیرد برگزیده ها را معرفی کند به جای دعوت از خوانندگان درجه 5 و 6 پاپ، گروههای خوب دانش آموزی را مطرح سازد.
وي در پاسخ به اين پرسش كه نقش مسولانی که استعدادها را در هنرهای آوایی مدارس کشف می کنند چیست گفت: اگر واقعا کشف کردند که کارشان را انجام دادند.
خلعتبري در جواب اين سوال كه روزانه چند ساعت به موسیقی می پردازید و چگونه لذتی دارد این کار برای شما گفت:24 ساعت، فقط لذت می برم من با موسیقی و موسیقی با من ،زندگی می کنیم موسيقي براي من زحمت نبوده، برای من پویایی و جنبش، زحمتی ندارد، من با موسیقی جست و جو می کنم، پیدا می کنم، پویا می شوم.
وي به برگزیدگان سرود دانش آموزي توصيه كرد: به دنبال آن چیزی برويد که دلتان می گوید.آن چه که روح و روانتان می طلبد.برای موسیقی هم همین گونه است به شرطی که جست و جو گرانه و پویا باشد. حرفه ای و درست. آن وقت موفقيت هم دارد.