به گزارش خبرگزاری مهر، عباس رضوی که سابقه مربیگری در تیم‌های استقلال و راه آهن، واشاش مجارستان، الشعب امارات و چند تیم سوئدی رادر کارنامه دارد در تحلیلی پیرامون هفتاد و هفتمین دیدار تیم های فوتبال استقلال و پرسپولیس نوشت:
در خصوص این بازی می‌شود گفت مربی تیم پرسپولیس در ایجاد انگیزه در تیمش موفق‌تر از همتای استقلالی خود بود. با توجه به این که رسیدن به کار گروهی قابل قبول به خاطر دگرگونی فراوان در تیم نیاز به زمان و کار فراوان دارد، کارنامه دایی تا به اینجا قابل قبول است.
اما در نقطه مقابل استقلال با وجود تغییر سیستم به 3-3-4 نشان داد که در شرایط حمله و دفاع قادر به کنترل بازی نیست و برتری تکنیکی و تجربی بازیکنانش را نتوانست بر حریف تحمیل کند. در این مسابقه، جدال در میانه زمین، با پرس بازیکنان میانی حریف موجب شد، پاس‌های اولیه از خط دفاع هدفمند نباشد.
تعداد سوت‌های بی‌شمار داور در این بازی به خاطر خطاهای فراوان دو تیم گواه این گفتار است.
در این بازی حساس که هر دو تیم با یارگیری منطقه‌ای و پرس نقطه های قوت یکدیگر، اجازه بازیسازی به یکدیگر نمی‌دهند، لزوم حرکات بدون توپ منطقه‌ای همراه با تغییر مکان‌های مکرر با توجه فرامین تاکتیکی بسیار مهم است.
در این مواقع، داشتن بازیکنانی با تکنیک ممتاز که بتوانند زیر فشار پرسینگ حریف نسبت به حفظ توپ و استفاده از آن، تیمشان را در موقعیت گل قرار دهند، بسار مهم است. در سال گذشته وجود جباری و شکل مثلث میانی تیم در حفظ توپ و بازی تهاجمی بسیار ارزشمند بود. این مشکل در بازی استقلال حتی با تغییر سیستم بازی نیز نتوانست به هماهنگی لازم در خط میانی، منجر شود. ما دیدیم در نیمه دوم فرهاد مجیدی در هنگام تصاحب توپ، همیشه در محاصره سه پرسپولیسی بود و جناح های استقلال در زمان تهاجم نتوانستند از حمله حمایت کنند.
با همه این اوصاف، وقتی دوربین تلویزیون ایران، خمیازه بازیکن نیمکت نشین پرسپولیس را به نمایش می‌گذارد، بیانگر واقعیت خسته کننده این بازی است. با امید روزهای بهتر برای فوتبال ما.