به گزارش خبرنگار مهر، شهر بردخون از توابع استان بوشهر و در 100 کیلومتری بوشهر قرار دارد. این شهر هرچند 5000 نفر جمعیت دارد ولی در طول تاریخ همواره بزرگانی به ایران اسلامی معرفی کرده که بر اهمیت این شهر میافزاید.
شخصیتهای دینی، ملی و فرهنگی همچون مرحوم آیتالله شیخ عبدالنبی بحرانی بردخونی، آیت الله سید علی رکنی حسینی، آیت الله شیخ علی بحرانی، سید بهمنیار حسینی مشهور به مفتون بردخونی، مفتون دشتی و خالوحسین بردخونی از این دیار برخاستهاند.
مجسمه خالو حسین بردخونی قبل از آتش گرفتن
در این میان خالو حسین بردخونی همرزم رئیسعلی دلواری در دفاع از مشروطیت جنوب و همچنین دفاع از جنوب ایران به هنگام هجوم بریتانیا در جنگ جهانی اول از شخصیتهای مهم این شهر محسوب میشود که چند ماه پیش تندیسی از وی ساخته و در این شهر نصب شد. اما این تندیس یک هفته بعد از 12 شهریورماه که مصادف با سالروز شهادت رئیسعلی دلواری و روز مبارزه با استعمار به آتش کشیده شد.
مجید بهمنی، سرپرست شهرداری بردخون از توابع استان بوشهر در گفتگو با خبرنگار مهر در مورد این حادثه توضیح داد: متاسفانه این اتفاق ناگوار افتاده و افرادی ناشناس تندیس خالو حسین بردخونی را آتش زدند.
وی افزود: این تندیس به همت شهردار قبلی بردخون و با کمک مالی و پشتیبانی معنوی نوادگان خالو حسین ساخته شد و در میدان مرزبان که به نوعی اصلیترین میدان بردخون است، نصب شد.
بهمنی بیان کرد: تندیس این مبارز بزرگ جنوبی که همراه با رئیسعلی دلواری سالها با انگلیس جنگیده بود و در جنگ جهانی اول ضمن به اسارت درآمدن به دست استعمار پیر یک چشم خود را نیز از دست داده بود، به دست افرادی ناشناس با گازوئیل و روغن سوخته به آتش کشیده شده است.
وی با اعلام این مورد که پایههای تندیس تخریب شده است، ادامه داد: همین امروز با فرماندهان نیروی انتظامی شهرستان دیر جلسهای داشتیم و قرار شد که تمام همت این یگان به بازگشایی این پرونده اختصاص پیدا کند.
سرپرست شهرداری بردخون در پایان سخنان خود گفت: قبل از صحبت با نیروی انتظامی با فرزندان خالو حسین صحبت کردیم و قرار شده که تا یک هفته آینده این مجسمه گچی و بتونی را ترمیم کنیم.
خالو حسین کیست؟
خالوحسین از مبارزان نبرد با دولت انگلیس و از همرزمان رئیسعلی دلواری است كه در سال ۱۲۴۷ خورشیدی دربردخون از توابع شهرستان دیر متولد شد. خالوحسین در اولین مبارزه خود، در دوره استبداد صغیر محمدعلی شاه سال ۱۳۲۷ ه. ق به همراهی با آزادیخواهان انقلاب مشروطه در بوشهر به رهبری سید مرتضی علمالهدی اهرمی شتافت. وی با نیروهای تحت امرش به یاری رئیسعلی و نیروهای تنگستانی شتافت و مشروطه در بوشهر برقرار شد.
پس از آن در جنگ جهانی اول در سال ۱۳۳۳ ه. ق برابر با ۱۲۹۴ه. ش، با هدایت آیتالله شیرازی، آیت الله سیدعبدالله بلادی و آیت الله شیخ عبدالنبی بحرانی علیه هجوم نیروهای بریتانیا به سواحل ایران، در رأس قوای دشتی همرزم رئیسعلی دلواری بود و به یاری تنگستانیها شتافت که پس از کشتهشدن رئیسعلی به جنگ ادامه داد تا زخمی و اسیر شد و پس از حدود یکسال آزاد گردید.
وي در سال ۱۳۰۸ شمسی با خوانین منطقه در برابر سیاست دولت رضاشاه مبنی بر خلع سلاح جنوب ایران و ایلات و عشایر ایستادگی کرد و دست به نبرد مسلحانه با نیروهای ارتش دولت مرکزی زد و از خود سازش نشان نداد. از این رو به اتهام توطئه دستگیر و ۱۸ ماه زندانی شد.
خالوحسین پس از بیماری، در هفتم شعبان ۱۳۶۵ قمری برابر با ۱۷ تیر ۱۳۲۵ ش. درگذشت و در جوار بارگاه حضرت علی (ع)به خاک سپرده شد.