به گزارش خبرنگار مهر، طاهره باغبانی پیش از ظهر سه شنبه در نشست بیان خاطرات شهید باغبانی در حوزه هنری مازندران درباره برادر شهید خود گفت: همیشه در جمع خانوادگی دوربین جزء لاینفک زندگی شهید باغبانی بود و در هر جمع، ایشان با عکاسی و فیلم برداری و ثبت لحظات سبب شدند تا این عکس ها و فیلم ها خاطرات ایشان را برای ما زنده نگهدارد.
وی با بیان اینکه شهدا مرد عمل بودند و مرد عمل بودن مشکل است زیرا دلبستگی های ما زیاد است، افزود: امثال شهید باغبانی کسانی بودند که سعی کردند دلبستگی هایشان را رها کنند و سعی کردند از لحظه لحظه زندگی پله هایی بسازند برای قرب الی الله.
وی اظهار داشت: شهید باغبانی خودسازی کرد و برای خود در زندگی برنامه ریزی داشت و کار را درست انجام می داد.
خواهر شهید باغبانی درباره لحظه اعزام به سوریه و شهادتش گفت: خبر شهادت ایشان خیلی سخت و سنگین بود، بعد از رفتن برادرم، پیامی برای ما با مضمون «خداحافظ» ارسال کردند که من با این پیام بسیار ترسیدم و احساس کردم که ایشان خود را آماده شهادت کرده و بعد از شنیدن خبر شهادت ایشان فهمیدم که ایشان به شهادت خود آگاه شده بود.
وی خطاب به هنرمندان تصریح کرد: ناعدالتی و کشتار انسانهایی که در سوریه بدست دشمنان اسلام به خاک و خون کشیده می شوند را به تصویر بکشید و صدای مظلومیت مردمی که هیچ پشت و پناهی ندارند را به دنیا برسانید.
به گزارش مهر، شهید هادی باغبانی در خانواده مذهبی در روستای دار بدین روشن از توابع شهر بهنمیر به دنیا آمد، پدرش کارمند راه آهن بود که پس از مدتی به بندر ترکمن منتقل شد. تا شش سالگی در بندر ترکمن زندگی کرد و بعدها بازهم به دلیل انتقال محل کار پدر به فیروزکوه به آنجا رفت.
با پایان دوره متوسطه در رشته حسابداری در دانشگاه فنی کرج پذیرفته شد، اما بعد از مدتی تحصیل اقدام به تغییر رشته داده و در رشته کارشناسی ارتباطات اجتماعی از دانشگاه فارغ التحصیل می شود. در تهران به دلیل علاقه شخصی خود به هنر مستند سازی به این هنر روی می آورد و دوره های تخصصی آموزشی آنرا طی می کند.
او در سفر دوم خود به سوریه جهت ساخت مستندی، بر اثر اصابت ترکش خمپاره به درجه رفیع شهادت نائل می آید.
پیکر پاک او پس از انتقال به ایران بر روی دستان مردم ولایی و مهربان شهرستان بابلسر، تشیع و به خاک سپرده می شود.