به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از نیویورک تایمز، این منتقد ادبی که بازمانده گتوی ورشو از جنگ دوم جهانی بود و زادگاهش لهستان را ترک کرد و در آلمان به منتقدی مشهور بدل شد، یکی از مشهورترین چهره‌های تلویزیونی آلمان برای معرفی کتاب و نقد ادبی بود. او چهارشنبه شب در فرانکفورت در حالی که 93 سال داشت، درگذشت.
این منتقد ادبی که نقشی تعیین کننده در جریان ادبی آلمان داشت و به عنوان «پاپ ادبی» شاخته می‌شد در سال 2002 موفق به دریافت جایزه گوته شده بود.
نشریه فرانکفورتر آلگماینه سایتونگ با انتشار جزییاتی درباره مرگ وی نوشت: او یکی از همکاران طولانی مدت نشریات بود و با نوشتن نقدها و ستون‌های ابدی، نقش مهمی در این زمینه داشت.
او که تا سال پیش به این همکاری ادامه می‌داد، در ورشو به دنیا آمد، اما عاشق آثار کلاسیک آلمانی زبان بود. او یکی از تحسین‌کنندگان اشعار گوته و هاینریش هاینه بود و حتی در ماه‌هایی که در اردوگاه اجباری کار نازی‌ها اسیر بود و ناظر کشته شدن والدینش در اتاق گاز بود، به پشتوانه ادبیات به حیاتش ادامه داد.
وی طی 6 دهه فعالیت در این حوزه جریانی ادبی به راه انداخت و در دوران جنگ سرد، به آلمان کمک کرد تا از این مسیر به سلامت عبور کند. او به عنوان هدایت کننده جریان ادبی آلمان شناخته می‌شد و سعی زیادی کرد تا یهودیان نفی بلد شده دوباره جایگاه خود را در فرهنگ آلمان به دست بیاورند.
رانیسکی همواره تایید می‌کرد که این تفاوت‌ها برای او تعیین کننده نیستند و با تاکید بر این که ریچارد واگنر یکی از ضدیهودترین چهره‌های هنری آلمان بود، اما می‌گفت او اپرای «تریستیان و ایزولد» وی را بهترین اثر اپرایی می‌داند.
در یک مناظره ادبی یک بار گونتر گراس از او سوال کرده بود که شما چه هستید؟ یک پاپ؟ یک آلمانی یا چیزی دیگر؟ و رانیسکی پاسخ داده بود: من یک نیمه لهستانی ـ نیمه آلمانی و البته معتقد به دین یهود هستم.
رانیسکی از سال 1959 تا 1973 در هامبورگ زندگی می‌کرد و با روزنامه‌های «دی ولت» و «دی سایت» همکاری می‌کرد. از سال 1973 او راهی فرانکفورت شد و با فرانکفورتر آلگماینه سایتونگ همکاری کرد و به نوشتن و ویراستاری مطالب این نشریه تا زمان مرگش ادامه داد.
او نویسنده کتاب نیز بود که کتاب «زندگی من» در سال 1999 به کتابی پرفروش در آلمان بدل شد و با تمرکز بر زندگی او نوشته شده بود.
چهارشنبه پس از اعلام خبر درگذشت رایش رانیسکی، آنگلا مرکل صدر اعظم آلمان با انتشار بیانیه‌ای اعلام کرد: ما یک دوست ادیب را از دست دادیم که همچنین تلاشگری برای آزادی و دموکراسی بود. من دلم برای این مرد فوق العاده و دوست داشتنی تنگ می‌شود.
رانیسکی کاشف بسیاری از خلاقان ادبی آلمان و البته هنرمندی در زمینه به دست آوردن دشمن بود. کتاب «مرگ منتقد» نوشت مارتین والسر به طور واضح اشاره به رانیسکی از سوی نویسنده‌ای دارد که از وی آزرده خاطر است.
رانیسکی گلچین‌های متعددی از بهترین داستان‌های کوتاه، اشعار، رمان‌ها و نمایشنامه‌های آلمانی را از سال 2003 تا 2006 در مجموعه‌ای با عنوان «در مرکز» منتشر کرد.