حسین فتاحی، نویسنده کودک و نوجوان در گفتگو با خبرنگار مهر به اینکه از وجوه گوناگون می‌توان به تصویر کردن جنگ پرداخت اشاره و بیان کرد: وجه تاریخی، یکی از بخش‌هایی است که شاعران، نویسندگان و فیلمسازان می‌توانند به آن بپردازند. به هرحال در برهه‌ای از زمان، دشمن به سرزمین ما حمله کرده و مردم ما 8 سال با همه توان خود در برابرش ایستاده‌اند.
او مستندنگاری در زمینه دفاع مقدس را ضروری دانست و افزود: عکس‌ها، فیلم‌ها و دستنوشته‌هایی که در آن زمان وجود داشته باید گردآوری شود و امروز، بهترین زمان برای انتقال واقعیات تاریخی دوران دفاع مقدس است؛ چرا که افراد بسیاری که جنگ را درک کرده‌اند، زنده هستند و به خوبی می‌توانند ناظر بر رفتار و گفتار کسانی باشند که این واقعه تاریخی را روایت می‌کنند.
فتاحی با اشاره به اینکه هرچه از دوران جنگ تحمیلی فاصله بگیریم، روایت این رویداد تاریخی برایمان دشوارتر می‌شود، گفت: مرور زمان، موجب از بین رفتن شاهدان عینی جنگ و کمرنگ شدن مستندات تاریخی این واقعه می‌شود و شرایطی را فراهم می‌آورد تا برخی افراد به تحریف حقایق جنگ بپردازند، اما وجوه دیگر جنگ چون ایثار، شهادت‌طلبی و ... مواردی است که هر زمان می‌توان به آن پرداخت.
نویسنده کتاب «تکه‌ای از آسمان»، یکی از دلایل کم‌توجهی به ادبیات دفاع مقدس (چه به عنوان واقعه‌ای تاریخی و چه به حواشی جنگ) را نشناختن قدر و ارزش شهیدان، جانبازان و آزادگان دانست و افزود: دوره کسانی که از جان و مال خود برای رسیدن به آزادی گذشتند به سر نیامده و ما باید قدر جوانمردی و ازخودگذشتگی را بدانیم و از همه خوبی‌ها و ارزش‌هایی که برای حفظ و حراست از آن جنگیدند و به شهادت رسیدند پاسداری کنیم.
فتاحی با اشاره به اینکه نگاه ما به دفاع مقدس، کلیشه‌ای است، گفت: اغلب رسانه‌ها تنها یک هفته به مقوله دفاع مقدس می‌پردازند و بعد همه چیز فراموش می‌شود؛ در صورتی که حفظ ارزش‌های دفاع مقدس به فرهنگسازی نیاز دارد و نمی‌توان یک هفته به این موضوع پرداخت و بعد آن را فراموش کرد و اصلا انگار نه انگار کسانی بودند که از همه چیز خود گذشتند تا امروز ما در یک آرامش نسبی به سر ببریم.
این نویسنده کودک و نوجوان بیشتر کتاب‌های دفاع مقدس را کوششی دانست و نه جوششی و افزود: تا زمانی که جوششی در درون نویسنده وجود نداشته باشد، نمی‌تواند آن‌گونه که باید و شاید به مقوله دفاع مقدس بپردازد. در حالی که دفاع مقدس، یکی از بزرگ‌ترین افتخارات ملی و میهنی ماست و سال‌ها می‌توانیم درباره آن بنویسم همچنان‌که مردم اروپا هنوز هم درباره جنگ جهانی دوم می‌نویسند.