محمد ناصری معتقد است، در داستان‌های انقلاب هزاران هزار نویسنده و شخصیت حضور دارند که همه در حال شعار دادن هستند و از کنار آن هم رد می‌شوند، اما فردی در این رمان از انقلاب می‌گوید و شعار نمی‌دهد.

به گزارش خبرنگار مهر، نشست نقد و بررسی رمان «گرگ‌سالی» نوشته مرحوم امیر‌حسین فردی عصر روز گذشته و با حضور جمعی از نویسندگان کشور در تالار مهر حوزه هنری برگزار شد.

در این نشست و پس از سخنرانی صادق کرمیار، راضیه تجار، محمدکاظم مزینانی و ابراهیم زاهدی مطلق به سخنرانی پرداخت.

وی ابتدا با اشاره به اظهار نظر مزینانی گفت: در حوزه شعر در سال‌های اخیر به جایی رسیدیم که عده‌ای فریاد زدند که دوران غزل تمام شده است و حتی آقای منزوی را هم نقد کردند و ماجراهایی را پدید آوردند. این حرف البته همان قدر غلط بود که بگوییم امروز نوشتن به سبک نویسندگانی چون تولستوی و چخوف مشکل دارد. نه؛ مانند آنها بودن مشکلی ندارد، منتهی کسی جرات و قابلیت این کار را ندارد و مرحوم فردی این جرات را کرد که مانند آنها باشد.

زاهدی مطلق در ادامه با اشاره به موضوع توصیف در ادبیات فارسی گفت: در ادبیات هر فردی برای خودش یک صندلی پیدا می‌کند تا بنشیند و اگر هم صندلی نبود برای خودش ایجادش می‌کند و یا به قول آقای فردی با ضرب آرنج باید برای خوش جا باز کند.

وی افزود: فردی از ابتدای حضورش در ادبیات نشان داد که قدرتش در توصیف است، اساس زندگی‌اش این بود و طبیعی است که آثارش را هم به همین سمت ببرد و به همین خاطر است که در گرگ‌سالی او قهرمانش را به اردبیل می‌برد تا بتواند قابلیت توصیف برای او ایجاد کند.

از راست، محمد ناصری و ابراهیم زاهدی مطلق. عباس یکرنگی اجرای این جلسه را بر عهده داشت

این روزنامه‌نگار ادامه داد: مرحوم فردی، کرسی توصیف را در ادبیات ایران از آن خود کرد و فکر نمی‌کنم کسی در این زمینه بهتر از او عمل کرده باشد. این ادعایی است که من برایش استناد دارم و اگر کسی مخالف است می‌تواند مستند به آن پاسخ دهد. هر یک از شعرای ما در ادبیات فارسی نوعی از شعر را به قله رساندند و در ادبیات داستانی ما هم آقای فردی بود که توانست توصیف را به قله برساند.

زاهدی مطلق همچنین گفت: داستان به جدایی و به خودی خود ادبیات نیست. اینکه چقدر توصیف، تشبیه، استعاره و عناصر ادبی را به آن وارد کنیم، آن را به ادبیات نزدیک می‌کند.

در پایان این نشست، محمد ناصری نیز در سخنانی اظهار داشت: آثار آقای فردی به شدت تحت تاثیر باور‌های دینی و مذهبی اوست. فردی سعی دارد از تجربه زیسته خود هنرمندانه در داستانش بهره ببرد و مرز میان واقعیت و رویا را در آن بشکافد.

ناصری افزود: همه شواهد در این اثر حمایت از باور دینی او دارد که فردی آن را به جزیی‌نگری بی‌نظیری پیوند زده است.

وی تاکید کرد: در داستان‌های انقلاب هزاران هزار نویسنده و شخصیت حضور دارند که همه در حال شعار دادن هستند و از کنار آن هم رد می‌شوند، اما فردی در این رمان از انقلاب می‌گوید و شعار نمی‌دهد.

به گفته ناصری، آمیختگی داستان گرگ‌سالی با طبیعت و ماوراء طبیعت تا اندازه‌ای بالاست که تا پیش از آن در داستان دیگری نمونه نداشته است.

وی در پایان تاکید کرد: فردی در گرگ‌سالی بسیار واقع‌گرایانه غیب را با واقعیت پیوند زده است.