والدین باید تشخيص دهند اينكه كودك به تنهايي يا همراه با گروه بهتر ياد مي گيرد، چرا که بعضي از دروس را تنهايي بهتر مي توان ياد گرفت و بعضي درس ها را دو نفري يا حتي گروهي می توان آموخت.

به گزارش خبرگزاری مهر، يكي از عواملي كه در يادگيري كودك در درس خواندن بايد لحاظ شود اين است كه تمايلات كودك در هنگام درس خواندن لحاظ شود. كودك بايد ياد بگيرد كه مستقل و با احساس مسئوليت عمل كند، ولي تا چه حد بايد تمايلات كودك را در دس خواندن رعايت نمود. نكته مهم اين است كه توافق هاي به عمل آمده بين دو طرف هم از سوي والدين و هم از سوي كودك به طور دقيق رعايت شود، درغير اين صورت اين توافق ها عملا بي نتيجه خواهند ماند.

بسياري از والدين خيلي زود در مقابل خواسته هاي كودك تسليم مي شوند. براي مثال وقتي موقع درس خواندن، بچه همسايه بري بازي دنبال كودك شما مي آيد و او هم از پشت ميز درس با لحن التماس آميز مي گويد؛ خواهش مي كنم، فقط يك كم زود بر مي گردم"و شما هم با احساس شفقت قبول مي كنيد نتيجه اين خواهد شد كه وسايل روي ميز جمع نشده باقي مي ماند، تكاليف به موقع انجام نمي شوند و كودك عادت مي كند كه در آينده هم به تعهدات و توافق هاي خود عمل نكند.

تقسيم كار پله به پله

كودكتان مدتي است كه پشت ميز تحرير نشسته است ولي شما متوجه مي شويد كه به جاي درس و مشق مشغول بازي با مداد پاك كن يا ورق زدن يك مجله است يا غرق تماشاي منظره پنجره يا در حال كشيدن قلب در دفترش است. اين يك حالت كاملا طبيعي است و دليل منطقي هم دارد؛مغز كودك بايد اول ارتباط خود را با افكار و فعاليت هاي قبلي قطع كند و سپس متوجه برنامه جديد يعني درس خواندن شود. فرقي نمي كند كه قبل از شروع درس بازي كرده، براي هواخوري رفته يا براي شما خريد كرده است. در هر حال براي معطوف شدن تمركز به روي درس نياز به وقت دارد.

در يك ربع ساعت ابتداي درس خواندن، تمركز پيشرفت زيادي نخواهد داشت. پس بهتر است در ابتدا با كارهاي سخت و ناخوشايند شروع نكند بلكه در حد امكان اين شروع با موضوع هاي درسي ساده و خوشايند باشد كه موفقيت و لذت او را به ادامه كار تشويق كند. به اين ترتيب ضمن پيشگيري از تحميل بيش از حد، امكان پيشرفت آموزشي مناسب برا ساعت هاي بعد فراهم مي شود.

يك شروع مناسب

گاهي اوقات به نظر مي آيد كه انجام اين حجم انبوه تكاليف غير ممكن است به ويژه اگر با يك امتحان همزمان باشد. توصيه هايي از اين دست كه كمي عجله كن"كمي به خودت فشار بياور"حالا يك قسمتش را حذف كن"گر چه با حسن نيت همراه هستند ولي كاملا بي فايده اند. تكاليف و موضوعات درسي را هم به طور دقيق مي توان به ترتيب تقسيم بندي كرد و هر قسمت را روي يك تكه كاغذ نوشت و به وايت برد چسباند و بعد از اينكه قست اول به انجام رسيد كودك مي تواند يادداشت آن قسمت را از تابلو بر دارد. تكه هاي يادداشت كم كم بر داشته مي شوند و حجم انبوه تكاليف هم به مرور كمتر مي شود. اين روش ديدي كلي به دانش آموز مي دهد و به او كمك مي كند تا به موفقيت هاي كوچك و بعد هم به موفقيت هاي بزرگ برسد.

يادگيري در گروه

تشخيص اينكه كودك به تنهايي يا همراه با گروه بهتر ياد مي گيرد كار ساده اي نيست. بعضي از دروس را تنهايي بهتر مي توان ياد گرفت و بعضي درس ها را دو نفري يا حتي گروهي. يادگيري انفرادي بيشتر در مورد درس هاي"حفظي"مفيد است مثل لغات، اعداد مربوط به سال و قوع حوادث تاريخي،فرمول هاي شيمي و اشعار. يادگيري گروهي در اين موارد مي تواند حتي نتيجه منفي داشته باشد ولي بعد از اينكه درس يك بار مورد مطالعه آموزشي قرار گرفت باز گو كردن درس نزد يك شنونده و كنترل كار مفيد است.

مقايسه انجام تكاليف با ساير همكلاسي ها نيز مي تواند مفيد باشد. از اين طريق كودكان مي توانند مشكلات و سوال هاي پيچيده را با هم مورد بحث و بررسي قرار دهند و به اشتباهات خود پي ببرند، ولي اين احتمال هم و جود دارد كه دو نفري درس را كنار بگذارند و با بازي هاي رايانه اي مشغول شوند.

عامل سني

آموزش گروهي براي كودكان دبستاني نياز به كنترل و هدايت فراوان دارد.در اين سن در صورت تنها گذاشتن كودكان، احتمالا فوري درس را كنار گذاشته و به سراغ بازي مي روند. آموزش هاي گروهي اصولا بعد از پايان دبستان مفيد هستند.

بچه ها در گروه سوالاتي را مطرح مي كنند كه در مدرسه مطرح نمي شود يا به آن پاسخ داده نمي شود.در گروه اطلاعات كودكان با هم جمع مي شود، آموخته هاي خود را تكرار مي كنند و از هم سوال و جواب مي كنند كودكان با افكار سايربچه ها آشنا مي شوند و بحث مي كنند، بدون اينكه تحت نفوذ بزرگترها باشند شخصيت اجتماعي كودك در گروه آموزشي رشد مي كند و شانس يافتن دوستان جديد نيز وجود دارد.