به گزارش خبرگزاری مهر، مونرو که از ایالت اونتاریوی کانادا است، آخرین مجموعه داستان کوتاهش را سال پیش با عنوان «زندگی عزیز» منتشر و اعلام کرد دیگر نمی‌نویسد.
آلیس مونرو به عنون نخستین نویسنده زن کانادایی از سال 1901 که جایزه نوبل ادبیات اهدا می‌شود، نام خود را در تاریخ این جایزه به ثبت رساند.
مونری 82 ساله یکی از بزرگترین نویسندگان داستان کوتاه جهان است. این نویسنده مطرح که در جهان به عنوان چخوف کانادایی شناخته می‌شود، داستان‌هایش را در فضایی کوچک با شخصیت‌هایی شکل می‌دهد که نمونه‌های زنده‌ای از زندگی هستند.
خانم مونرو جایزه بوکر بین‌المللی را در سال 2009 برای مجموعه آثارش دریافت کرد. او جایزه گیلر را دو بار به خانه برد که یکی برای «عشق یک زن خوب» در سال 1998 و دیگری برای «فرار کردن» در سال 2004 بوده است. او سه بار جایزه فرماندار کل کانادا را گرفت که برای «رقص سایه‌های شاد» در سال 1968، «فکر می‌کنی که هستی» در سال 1978 و «پیشرفت عشق» در سال 1986 بود.
نام وی در سال‌های اخیر اغلب به عنوان یکی از امیدداران جایزه ادبی نوبل مطرح بوده است.
آلیس مونرو 14 عنوان «مجموعه داستان کوتاه» در کارنامه‌اش دارد که اولین آنها با نام «رقص سایه‌های شاد» در سال 1968 برایش جایزه فرماندار کل کانادای همان سال را به ارمغان آورد.
وی 16 جایزه ادبی گرفته که جایزه قلم مالامود در سال 1997، جایزه تریلیوم در سال 1990، دو بار جایزه او هنری آمریکا در سال 2006 و 2008 و جایزه کشورهای مشترک‌المنافع از جمله آنها هستند. او نشان شوالیه هنر و نویسندگی را در سال 2010 دریافت کرده است.
«اقمار ژوپیتر»، «زندگی زنان و دختران» و «شادی زیاد» از دیگر مجموعه داستان‌های آلیس مونرو هستند.