به گزارش خبرگزاری مهر، سرگئی لاوروف، وزیر امور خارجه روسیه در گفتگو با شبکه تلویزیونی راشا تودی، در زمینه مسائل مختلف صحبت کرد که بخشهای زیر مربوط به ایران بود:
سئوال: بياييد اينک به ايران بپردازيم. پس از جلسه مجمع عمومي سازمان ملل در نيويورک خوشبيني محتاطانه در مورد خط مشي جديد ايران بروز کرده است. ولي بنيامين ناتانياهو نخست وزير اسرائيل با اين خوشبيني سهيم نمي‌شود. او بيم دارد که آقاي حسن روحاني رئيس جمهور جديد ايران آمريکايي‌ها را فريب مي‌دهد. بگوييد نظر شما در مورد سخنراني ناتانياهو چيست؟
لاوروف: بايد با قاطعيت گفته شود که جو جاري در بحث ايران در مجمع عمومي سازمان ملل و از جمله اعلاميه رئيس جمهور آقاي حسن روحاني و همچنين ملاقات با آقاي محمد جواد ظريف وزير امور خارجه ايران که در بحث «گروه 5+1» در مورد برنامه اتمي ايران شرکت داشت مورد خوشآيند ما قرار گرفت.
رئيس جمهور و آقاي ظريف گفتند قصد دارند اين مسئله را هرچه زودتر حل کنند. به گفته آنها، در صورت مساعدت تمام طرفين مسئله را مي‌شود طي 6 تا 9 ماه رفع کرد. من با اين امر موافقم. مهم‌ترين امر اين است که ايران به پيشواز رفته و مايل است مسائل اندوخته شده طي سالهاي گذشته نزد آژانس بين‌المللي انرژي اتمي و شوراي امنيت سازمان ملل در مورد برنامه اتمي ايران را حل کند. تعداد اين سئوالات حداکثر 5 تا 6 مي‌باشد. بايد آنها را بطور کامل روشن کرد.
ما خوشحاليم که ايران با آژانس بين‌المللي انرژي اتمي در مورد ملاقات به اين منظور به توافق رسيده است. تهران همچنين با دور جديد مذاکره با «گروه 5+1» موافقت کرده است. اين مذاکرات بايد اواخر ماه برگزار شود. جمهوري اسلامي حق قانوني دارد بداند – چنانچه آنها گفتند - «بازي چه فرجامي خواهد داشت». ما معتقديم و رئيس جمهور پوتين به کرات گفته است که بازي بايد با شناسايي حق ايران براي بهره‌برداري مسالمت آميز از انرژي اتمي و از جمله حق غني‌سازي اورانيوم ولي فقط براي دريافت سوخت به پايان برسد. ضمناً آنها بايد تمام سئوالات موجود با آژانس را «ببندند» و با کنترل قطعي برنامه اتمي خود از طرف آژانس موافقت کنند. اين اعلاميه خيلي مفصل و حتي کاملي است،و اگر ديگر اعضاي «گروه 5+1» آن را تأييد کنند ما همراه با ايراني‌ها براحتي مي‌توانيم برنامه مرحله به مرحله‌اي طراحي کنيم: ايران قدمي به پيشواز جامعه جهاني برمي‌دارد و جامعه جهاني در پاسخ بخشي از مجازاتها را رفع مي‌کند. در اين حالت در لحظه معيني ماهيت مسالمت آميز برنامه اتمي ايران مورد ترديد هيچ کسي نخواهد بود و آن وقت همه مجازاتهاي اعمال شده از طرف شوراي امنيت سازمان ملل يا مجازاتهايي که بطور يکجانبه از طرف برخي کشورها بکار گرفته شده بود بايد رفع شود.
در مورد صحبت از اينکه ايران بظاهر مشغول بازي دوگانه بوده و قصد دارد کسي را تحميق کند من شواهد قانع کننده‌اي نه از طرف اطلاعات روسيه، نه اطلاعات اروپا و نه اطلاعات آمريکا يا «موساد» در اين مورد نديده‌ام که نشان دهد رهبري ايران در مورد طراحي برنامه اتمي نظامي تصميم سياسي گرفته باشد. فعلاً هيچ کدام از ساختارهاي اطلاعاتي جهان چنين شواهدي ارائه نداده است. ما اخيراً با همکاران آمريکايي صحبت داشتيم و آنها گفتند که طبق داده‌هاي خودشان تهران تصميم سياسي طراحي سلاح اتمي را اتخاذ نکرده است. به همين دليل بايد از اظهاراتي که طرفين مذاکره را به سوي مقابله با يکديگر سوق مي‌دهد خودداري کرد. بهتر است بجاي اين به امکاناتي توجه کرد که امروز بلاترديد نزد ما بروز کرده است.
سئوال: ولي شما در مورد تردیدهای اسرائيل نسبت به تهران چه مي‌توانيد بگوييد؟ آيا از اينکه موضع اسرائيل مي‌تواند بر واشنگتن اثر معين گذاشته و مقاصد مربوط به از سر گرفتن مذاکره در مورد برنامه اتمي را بهم بزند نگران نيستيد؟
لاوروف: فکر نمي‌کنم چنين امري ممکن باشد. چنانچه شما مطلع هستيد علت موضع اسرائيل باور به اين امر است که ساخت بمب اتمي در ايران خود موجوديت اسرائيل را تهديد مي‌کند و به همين دليل براي آن مطلقاً غير قابل قبول مي‌باشد. ولي بايد به اين توجه کرد که اين امر براي همه غير قابل قبول است! ما بطور قطعي با بروز قدرتهاي اتمي جديد در کره زمين اعم از ايران، کره شمالي يا هر کشور ديگر مخالفيم. ولي براي اين منظور ما بايد اين موقعيت‌ها را از راه مذاکره حل کنيم و نه تهديد و وارد کردن ضربات نظامي. اگر به حل قهرآميز مسئله اميد بسته شود ديگر کشورها مي‌توانند بگويند: «ايران بمب اتمي نداشت و آن را در هر حال بمباران کردند. لذا بياييد به نحوي از خود در برابر اين خطر دفاع کنيم». آن وقت خطر گسترش فن‌آوريهاي اتمي، سلاح شيميايي و ميکروبي بروز مي‌کند. هر تهديد توسل به زور براي حل موقعيت‌هاي مشابه از ديدگاه نيل به هدف مشترک يعني تقويت رژيم عدم گسترش بازدهي مطلقاً منفي دارد.