مهری ماهوتی، نویسنده و شاعر در گفتگو با خبرنگار مهر با اشاره به این‌که یکی از آسیب‌های جدی رمان‌ها و داستان‌های دینی، افراط و تفریط است، گفت: من در این داستان تلاش کرده‌ام تا الگویی عملی ارائه دهم و از افراط و تفریط دوری کنم. چرا که گاه نویسندگان ما گاهی در پرداختن به زندگی شخصیت‌های دینی، آن‌چنان ره افراط طی می‌کنند که از این بزرگواران اسطوره‌هایی دست نیافتنی می‌سازند.
این نویسنده کودک و نوجوان ادامه داد: رعایت کردن حد اعتدال و گرفتار نشدن در دام افراط و تفریط به معنی این نیست که معصوم بودن پیامبر (ص) و امامان را فراموش کنیم. به هر حال این بزرگواران، جایگاه بسیار بالایی دارند، اما نباید از ایشان اساطیری بسازیم که با هیچ انسان زمینی، قابل مقایسه نباشند. هنوز هم انسان‌ها می‌توانند از بزرگان دین، الگوبرداری کنند، مگر نه این‌که زمان جنگ، جوانان ما از حضرت قاسم و حضرت علی اکبر (ع) الگو گرفتند و جنگیدند و به شهادت رسیدند؟
ماهوتی در رمان «بانوی نازنین» به زندگی حضرت خدیجه (س) از پیش از ازدواج با پیامبر و زمانی که با خواهرشان در یک خانه زندگی می‌کردند تا زمان وفات این بانوی بزرگوار پرداخته و زنی را تصویر کرده که قدرتمند و موفق است؛ در جامعه آن‌روز عربستان، تجارت می‌کند و راه و رسم فعالیت اقتصادی و اجتماعی را به خوبی می‌داند. پدر و همسران پیشینش ثروتمند بوده‌اند و حالا با پیامبر اسلام (ص) ازدواج می‌کند و این ازدواج، نتیجه ارادت دو جانبه بوده است.
نویسنده به گفته خود، نگارش رمان را از سال 90 آغاز کرده اما چون اطلاعات کمی از زندگی حضرت خدیجه در دست بوده، به منابع عربی مراجعه و از اطلاعات کسانی که با مفاهیم مذهبی آشنایی بیشتری داشته‌اند، استفاده کرده و به نگارش رمانی بر پایه مستندات تاریخی از زندگی حضرت خدیجه پرداخته است.
ماهوتی، رمان را از زاویه دید راوی سوم شخص مطرح کرده است. به گفته این نویسنده گرچه داستان‌های مذهبی، در درجه نخست داستان هستند و باید از عناصر داستانی برخوردار باشند، اما پرداختن به زندگی شخصیت‌های مقدس چون پیامبر (ص) و امامان بزرگوار، باید بر اساس مستندات تاریخی باشد و نویسنده نمی‌تواند به تخیل خود مجال ظهور و بروز دهد.
«بانوی نازنین» از جمله کارهای طرح رمان نوجوان امروز کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان است.