" امير دژاكام " در گفت وگو با خبرنگار تئاتر "مهر" ضمن بيان مطلب فوق درمورد طرح اجراهاي سال 84 نيز افزود: 220 تقاضا از طرف گروههاي تئاتري وجود دارد اما به 30 نفر فرصت كارداده شده است ، بنابراين اين طرح نمي تواند طرح مناسبي باشد و در عادلانه بودن آن بايد شك كرد. به نظر من همه خانواده تئاتر حق مسلم آنها ست كه تئاتر كاركنند.
وي در ادامه تصريح كرد: اگر ما در تهران دو مجموعه تئاتري مانند تئاتر شهر داشته باشيم ديگر نگراني هاي به حق كارگرداناني چون آزيتا حاجيان، چيستا يثربي و خيلي ديگر از هنرمندان را در مورد اجراهايشان نخواهيم داشت و اين نگراني هاي جامعه تئاتري 50 درصد كاهش مي يابد.
كارگردان " ليلي و مجنون"، با اشاره به اين مطلب كه مشكل تئاتر به سياست گذاري و برنامه ريزي كلان كشوري بر مي گردد ، گفت: نگاه به تئاتر در كشور ما بايد يك نگاه كلان و بيروني باشد . اين كمي ناخوشايند است كه تنها تعداد محدودي فرصت به افراد محدود در حدود پنج درصد جامعه تئاتري ، داده شود و اسباب نارضايتي نود و پنج در صد ديگر را فراهم كرد.
دژاكام متذكر شد: من اصلا موافق اجراي اين طرح نيستم و مطمئن هستم كه طراحان وكساني كه دارند اين طرح را اجرا مي كنند نيز خود موافق نيستند.
اين كارگردان با اشاره به نارضايتي جامعه تئاتري از شرايط تئاتر متذكر شد: طبيعي است كه اين نود وپنج درصد هنرمندان ناراضي ، نمي توانند انتقادات و تحليل درستي از اين موضوع داشته باشند زيرا كه جامعه شنانس و مدير نيستند.
كارگردان "عروسي خون" ضمن بيان اين مطلب كه در اين شرايط نارسايي ها بروز مي كنند، افزود:اگر مديري زرنگ باشد مي توانند از بروز اين نارسايي ها جلوگيري كند و اگر مديري زرنگ نباشد اين نارسايي ها به چشم مي آيند.
وي با اشاره به خالي بودن تالار هاي زياد نمايشي مانند تالار محراب در سطح شهر اظهار داشت: مسوولان ما بايد پاسخگو در باشند كه چرا تالارهايي مانند محراب از اجراي نمايش محروم شده اند؟ چرا بودجه اي از بيت المال براي اين تالارها ي تعطيل هزينه مي شود؟ اصلا چرا اين ساختمانهاي بزرگ پر هزينه بايد بي استفاده باشند؟ اگر امروزمجموعه آزادي و تالار محراب به سالنهاي تئاتري تهران اضافه شود، حداقل 24 گروه ديگر تئاتري ما نيز امكان اجرا پيدا مي كنند.
اين كارگردان گفت: ما بايد گزينه هاي خود را بيشتر كنيم تا خوب گزينش كنيم ، با بيشتر كردن فرصتها و سالنهاي نمايشي مي توان بخش عظيمي از مشكلات جامعه تئاتري را حل كرد.
دژاكام مديريت كنوني تئاتر را تمثيل انديشه هاي خوب اما اعمال بد دانست و گفت: طرحهاي مديران نمايشي خوب بر روي كاغذ عادلانه است اما در مرحله عمل اين گونه نيست.
مديرگروه نمايشي ماهان افزود: احساس مي كنم مشكلات از بيرون مجموعه تئاتر شهر شكل مي گيرد، كساني در خارج از مجموعه تئاتر شهر در باره بودجه و مكانهاي تئاتري تصميم مي گيرند كه اكنون بايد پاسخگو باشند.
وي خاطر نشان كرد: در درون تئاتر اشكلاتي است، اما به نتيجه نمي رسد زيرا ريشه هاي آنها بيرون از تئاتر است.
امير دژاكام ضمن اشاره به بودجه هاي تلويزيون و سينما و ديگر بخشهاي فرهنگي كشور در مقايسه با تئاتر گفت: بودجه تئاتر درمقايسه با تلويزيون، سينما، تئاتر، نقاشي ، موسيقي ، روزنامه و كتاب خيلي اندك است. امسال رديف بودجه تئاتر كم شده اما به بودجه سينما اضافه شده است ، به نظر من اين يك حركت كارشناسي نيست. زيرا سينما به بودجه نياز دارد اما تئاتر به اين بودجه بيشتر از سينما محتاج است.