فریده خلعتبری، مدیر نشر شباویز که به تازگی از نمایشگاه فرانکفورت برگشته در گفتگو با خبرنگار مهر گفت: بیشتر ناشران ایرانی که در نمایشگاه کتاب فرانکفورت شرکت کرده بودند، دولتی و نیمه دولتی بودند و وزارت ارشاد یک غرفه 80 متری در سالن 5 به اتحادیه ناشران و کتابفروشان و یک سالن 40 متری در سالن 3 به انجمن فرهنگی ناشران کودک و نوجوان اختصاص داده بود.
او به اینکه در غرفه انجمن فرهنگی ناشران کتاب کودک که در واقع غرفه ارشاد بود، یک کتاب از انتشارات شباویز به نمایش گذاشته نشد، اشاره و بیان کرد: وزارت ارشاد وظیفه دارد از همه ناشران حمایت کند. آن وقت چطور یک کتاب از نشر شباویز که ناشر سال جمهوری اسلامی در بخش بینالملل بود، درغرفه انجمن فرهنگی ناشران کتاب کودک که در واقع غرفه ارشاد است به نمایش گذاشته نمیشود؟
خلعتبری با انتقاد از این رویکرد وزارت ارشاد، مبنی بر عدم ارائه کتابی از نشر شباویز در غرفه انجمن فرهنگی ناشران کتاب کودک و نوجوان گفت: من به مسئولان ارشاد شکایت کردم و آنها گفتند شباویز، غرفه دارد و پرسش من این است: چرا ناشری که با هزینه خود در نمایشگاه کتاب فرانکفورت شرکت کرده باید از حقوق قانونی خود در جایگاه یک ناشر منع شود؟ مگر انجمن فرهنگی ناشران، با هزینه خود در نمایشگاه شرکت کرده بود؟ در واقع، اداره غرفه، امتیازی بود که ارشاد در اختیار انجمن گذاشته بود.
مدیر نشر شباویز، به افت محسوس آمار بازدیدکنندگان اشاره و بیان کرد: امسال، تعداد ناشرانی که قصد خرید کتاب داشتند، بسیار کم بود؛ چرا که هزینهها به شدت بالا رفته و ناشران کوچک و متوسط که خریداران واقعی حق کپی رایت هستند، قدرت خرید کتاب ندارند.
به گفته خلعتبری امسال هم چون سال پیش، 93 کشور در نمایشگاه کتاب فرانکفورت شرکت کرده بودند، اما اگر مثلاً فرانسه با 100 ناشر در نمایشگاه شرکت میکرد امسال با 50 ناشر آمده بود؛ کلا 7300 ناشر به نمایشگاه کتاب فرانکفورت آمده بودند؛ نمایشگاهی که آمار بازدیدکنندگان آن به شدت پایین آمده بود.
مدیر نشر شباویز معتقد است: مردم عادی، مخاطب نمایشگاه فرانکفورت نیستند. ناشران به این نمایشگاه میآیند تا حق کپی رایت کتابهاشان را واگذار و با هم دیدار کنند. برای مثال محمد عظیمی، مدیر موسسه نمایشگاههای فرهنگی ایران از فروش کپی رایت شاهنامه به چند ناشر چینی خبر داده بود در صورتیکه این کار غیرقانونی است. مگر میتوان یک کتاب را به چند ناشر فروخت؟
خلعتبری در ادامه گفتههای خود و در پاسخ به اینکه شاید تصحیحهای متفاوت از شاهنامه به ناشران چینی فروخته شده گفت: نمیدانم، شاید. اما مسلم اینکه نمیتوان یک کتاب واحد را به چند ناشر واگذار کرد.