هادی روشن‌ضمیر، هنرمند خوشنویس و نقاشیخط در گفتگو با خبرنگار مهر از برپایی نمایشگاه مجسمه‌های خود خبر داد و گفت: نمایشگاه بعدی گالری ساربان به نمایش مجسمه‌های برنزی من اختصاص دارد.
وی افزود: نگاه من به مجسمه‌سازی نگاه یک هنرمند خوشنویس است و دوست داشتم که خط را در قالب دیگری نمایش دهم که به مجسمه رسیدم.
این هنرمند فعال در عرصه نقاشیخط با ذکر این جمله که با مفهوم عشق و با این کلمه کار مجسمه‌سازی را شروع کرده‌ام، ادامه داد: نمایشگاه مجسمه‌های برنزی‌ام را بر اساس کلمه عشق برپا می‌کنم و تمام آثار شکلی از این کلمه مقدس هستند.
وی بیان کرد: در این نمایشگاه تمام آثار مفاهیم، ترکیبات، تفکرات و تصورات من از عشق است که آنها را با ذهنیات خود مخلوط کرده و با متریال برنز به شکل مجسمه درآورده و به نمایش می‌گذارم.
روشن‌ضمیر در پاسخ به این پرسش که چرا از خوشنویسی به مجسمه‌سازی روی آوردید؟ گفت: من از خوشنویسی دور نشده‌ام. در مورد این سوژه که در موردش کار می‌کنم به این نتیجه رسیدم که تفکراتم در قالب دوبعدی بوم و کاغذ و خوشنویسی نمی‌گنجد به همین خاطر کلمه عشق را در مجسمه نمایان کردم.
وی سال قبل در نمایشگاهی آثار خوشنویسی حکاکی شده‌اش را روی سنگ به نمایش درآورد که مجسمه‌های برنزی امسالش را به نوعی ادامه آن نمایشگاه می‌داند.
این هنرمند مجسمه‌ساز ادامه داد: بعد از موفقیت و بازخورد خوب نمایشگاه حکاکی‌هایم بر روی سنگ در گالری ساربان برآن شدم که کار مجسمه را ادامه بدهم و خوشنویسی را در این قالب نو ارائه بدهم.
وی در مورد چرایی استفاده از برنز توضیح داد: من چند سال قبل در کلاس پرویز تناولی بودم و کارهای مجسمه‌سازی را از وی آموختم. کار با برنز را از همین کلاس‌ها یاد گرفتم و به این نتیجه رسیدم که برنز برای بیان اندیشه‌ها و آنچه که می‌خواستم با کلمه عشق بیان کنم ماده مناسبی است.
روشن‌ضمیر خاطرنشان کرد: در این نمایشگاه از اصول اولیه خوشنویسی عبور کردم و به فرم‌هایی رسیده‌ام که بیشتر نگاهی خوشنویسانه دارد نه مجسمه‌سازانه. هفت یا هشت سال است که به کشیدن کلمه عشق مشغولم و از سال 84 به این طرف بر روی کلمه عشق تمرکز داشته‌ام که اکنون این کلمه را به فضای حجم آورده‌ام.
وی در پاسخ به این که تا چه حد کارهایتان به کارهای کسانی مانند تناولی که قبل از شما خط و خوشنویسی را به مجسمه‌سازی آورده‌اند نزدیک است؟ گفت: من خیلی به دنبال کپی کاری نبوده‌ام. آقای تناولی موضوع "هیچ" را گرفته و مجسمه کردند که این مقوله به نام هیچ بود ولی نگاه آقای تناولی به هیچ، معنای مفهومی این کلمه است اما من به عشق نگاهی فرم‌گرایانه است.
روشن‌ضمیر اضافه کرد: نگاه من به کلمه عشق نگاه یک خوشنویس است. می‌خواستم فضای جدیدی از هندسه خط را که می‌توان در قالب مجسمه نشان داد به نمایش درآورم و از قالب کاغذ درآیم.
این هنرمند در پایان سخنانش گفت: این نمایشگاه از اول تا دهم آذرماه با نمایش 16 اثر در گالری ساربان برپا خواهد شد.