ایمان مباشرپور در گفتگو با خبرنگار مهر با اعلام این خبر اظهار داشت: هدف از اجرای این پژوهش، بررسی امکان استفاده از نانوبلورهای هیدروکسی آپاتیت به عنوان یک ماده جاذب در حذف فلزات سنگین از محلول‌های آبی بود.
وی با بیان اینکه اثر سه عامل موثر غلظت اولیه یون کادمیم، جرم ماده جاذب و pH محیط را روی فرایند حذف فلز سنگین از آب، بررسی کرده و به نتایج قابل توجهی دست یافتیم، افزود: ما توانستیم رفتار جذب را با تغییر عامل‌هایی نظیر تغییر اندازه بلورهای هیدروکسی آپاتیت، دما و غلظت اولیه یون فلزی، جرم ماده جاذب، سرعت هم‌زدن وpH محلول مورد بررسی قرار دهیم که برای این بررسی از مدل‌های ایزوترم جذب لانگمیر و فرندلیش استفاده کرده و ظرفیت جذب را با کمک مدل‌های کینتیکی اندازه گیری کردیم.
عضو هیئت علمی پژوهشکده سرامیک پژوهشگاه مواد و انرژی گفت: در ادامه این آزمایش عامل‌های ترمودینامیکی مانند انرژی آزاد گیبس سیستم، آنتالپی و آنتروپی فرآیند صورت گرفته را بررسی و اندازه گیری کرده و در نهایت انرژی فعال سازی سیستم جذب را تعیین و امکان استفاده از نانوبلورهای هیدروکسی آپاتیت را به عنوان یک جاذب مناسب و صنعتی تحقیق کردیم.
این پژوهشگر اعلام کرد: نتایج به دست آمده حاکی از آن است که نانوهیدروکسی آپاتیت، توانایی مناسبی در حذف یون کادمیم دو ظرفیتی دارد.
وی ادامه داد: همچنین با افزایش غلظت اولیه ماده جاذب از 200 به 400 میلی‌گرم در لیتر، میزان ظرفیت جذب به ازای واحد جرم ماده جاذب از 138 به 142 میلی‌گرم بر گرم افزایش یافته و با دو برابر کردن جرم ماده جاذب، ظرفیت جذب به ازای واحد جرم ماده‌ی جاذب از 142 به 112 میلی‌گرم بر گرم کاهش می‌یابد.
مباشر پور با بیان اینکه با افزایش pH نیز به دلیل پدید آمدن عامل‌های فعال منفی بر سطح نانوهیدروکسی آپاتیت، میزان جذب، به‌طور چشمگیری افزایش پیدا می‌کند، اظهار داشت: در صورت همکاری سازمان محیط زیست و سازمان آب و فاضلاب، می‌توان این طرح را در مقیاس صنعتی انجام داد.