حجت الاسلام فرید محمدی مقدم در گفتگو با خبرنگار مهر واژه عفاف را اینگونه تحلیل کرد: تبیین عفاف گرایی به عنوان روش و منش در زندگی افراد می‌تواند به نوعی فرهنگ سازی و آموزش سبک زندگی اسلامی باشد.
وی ادامه می دهد: عفاف فرهنگی است که روش و منشِ آدمی را تبيین و به افراد چگونه بودن و چگونگی زیستن را آموزش مي دهد.
حجت الاسلام محمدی مقدم می افزاید: هر جامعه داراي فرهنگی مشخص است و اهدافي از پيش تعیین شده نیز دارد اما باید تاکید کرد که فرهنگي که فطرت پاک آدمی به جوامع بشری عرضه مي کند" فرهنگ عفاف" است.
وی ادامه داد: هدفِ فرهنگسازی برای عفاف گرایی توانمند شدن افراد در کنترل و مديريت غريزة جنسي است تا از این طریق بسياري از استعدادهاي علمي، هنري، معرفتي، مديريتي و... شکوفا شود.
حجت الاسلام محمدی مقدم توضیح می دهد: دستيابي به زندگي سالم، پاك، توأم با آرامش و رسيدن به كمالات انساني و الهي و نيكبختي در دو جهان با رعایت عفت در زندگی محقق می شود.
وی همچنین با اشاره به اینکه واژه عفاف از كلمة "اَلعِفَّة" در لغت عرب گرفته شده است در بیان تعریفی از این واژه می گوید: این واژه به معنایِ "اَلکَفُّ عَمّا لا یَحِلُّ وَ یَجمُلُ" است که به این معناست که " پرهیز و خودداری از آنچه حلال و پسندیده نیست."
این کارشناس فرهنگی ادامه می‌دهد: البته عفّت داراي مفهوم عام و خاص است؛ مفهوم عام آن پرهیز از هرگونه تمايلات نامشروع غرایز است.
او می گوید: مفهوم خاص آن بازداشتن نفس از تمايلات نامشروع غریزة جنسي است که به خویشتنداری می انجامد و آدمی را به سوی ازدواج و ارضای مشروع رهنمون می کند.
وی با استناد به آیات قرآن توضیح می دهد: قرآن كريم در دو آیه از واژة عفت در مورد نیازهای اقتصادي و معیشتی استفاده كرده و در دو آیه هم به عفت طلبي در امور جنسي سفارش نموده است.