به گزارش خبرنگار مهر، امام سجاد(ع) امام ششم شيعيان و فرزند بزرگوار ابا عبدالله بوده كه در واقعه جانگداز كربلا حضور داشتند ولي به علت بيماري و تبشديد توسط پدر از مبارزه منع شده و از اين واقعه جان سالم به در بردند.
يك كارشناس ديني در گفتگو با خبرنگار مهر مي گويد: مصلحت الهي اين بود كه رشته امامت از هم گسيخته نشود و امام سجاد(ع) رسالت ولايت و امامت را ادامه دهند.
زهرا محمدي عنوان مي كند: امام سجاد(ع) مبارزه و قيام امام حسين(ع) را در قالب دعا و مناجات ادامه دادند.
وي ابراز مي كند: امام سجاد(ع) در دهم محرم سال 61 و پس از شهادت امام حسين(ع) در اوج بيماري به امامت رسيدند.
اين كارشناس ديني اظهار مي كند: ايشان همراه عمه اشان زينب كبري(س) با شجاعت وشهامت و قدرت بي نظيري حماسه كربلا را فرياد كردند.
محمدي عنوان ميكند: واقعه كربلا ابعاد عظيم و بي مانندي داشت كه ظاهرا در روز عاشورا تمام شد امام ماموريت امام سجاد(ع) از همان زمان آغاز شد.
وي مي افزايد: در حقیقت هدف امام پاسداری از امامت بود که با مواضع خاص که با توجه به شرایط زمان خود بود استمرار مسیر هدایت ادامه داد..به
محمدي ميگويد: امام سجاد (ع) برای روشنگری مردم و تبیین معارف اسلامي و پردهبرداری از چهره بنیامیه و پاسداري از مقام امامت و ولايت به ايراد خطبه هاي آتشين و همچنين در قالب دعا و مناجات در اذهان مردم اقدام كرد.
وي ميافزايد: امام سجاد(ع) در کنار مبارزه برای زنده نگه داشتن خاطره عاشورا به تربیت شاگردانی خاص هم پرداختند که هر یک از آنها حافظ دستاوردهای مکتب عاشورا و امامت بودند.