موزه هنرهای معاصر تهران دیشب میزبان مراسم رونمایی از چاپ پانزدهم کتاب "در فاصله دو نقطه...!" نوشته ایران درودی بود.

به گزارش خبرنگار مهر، شب گذشته 15 آذرماه موزه‌های هنرهای معاصر تهران میزبان هنردوستانی بود که برای رونمایی از چاپ شانزدهم کتاب "در فاصله دو نقطه...!" به قلم ایران درودی هنرمند نقاش جمع شده بودند.

در مراسمی که به مناسبت این جریان برگزار شده بود احسان آقایی رئیس موزه هنرهای معاصر گفت: ایران درودی جزو بزرگترین فرهیختگان جامعه ماست، آن هم جامعه‌ای که مملو از هنرمندان و فرهیختگان است. او به گواه سال‌های سال فعالیت فرهنگی‌اش یکی از کسانی است که تنها به نقاشی بسنده نکرد و در حوزه‌های موسیقی، فیلم و نگارش کتاب نیز کار کرد.

وی افزود: چند روز پیش بود با خانم دروردی صحبت می‌کردم که می‌گفت "من زن خوشبختی هستم و دیگر هیچ آرزویی ندارم و همه آن چیزی که می‌خواستم را به دست آوردم" و این موضوع جای خوشحالی دارد.

آقایی در پایان سخنانش گفت: من نیز در اینجا برای این بانوی هنرمند ایرانی که همیشه به ایرانی بودنش افتخار می‌کرده و می‌کند آرزوی سلامتی می‌کنم و امیدوارم مانند همیشه عمر پربرکتش باز هم برای هنر ایران کار کند.

در ادامه مراسم ایران درودی بانوی هنرمند ایرانی که نویسنده کتاب "فاصله دو نقطه...!" نیز هست، گفت: من ایرانی هستم و به این ایرانی بودنم نیز افتخار می‌کنم. بزرگترین چیزی که همیشه داشته و دارم همین وطنم است. وطنی که ارزش‌ها را به من یاد داده است.

وی افزود: زندگی من به طور واقع در فاصله دو نقطه قرار گرفته و در این دو نقطه غرورم، دردهایم، هنرم و تمام آن چیزی که با آن درست شده‌ام، قرار دارد. من هر کجا صحبت می‌کنم به دو نکته افتخار کرده‌ام که یکی از آن ایرانی بودنم و دیگری خراسانی بودنم است.

این بانوی نقاش ایران خود را زنی موفق نامید و ادامه داد: من زن موفقی هستم و این موفقیتم را مدیون شمایی هستم که هیچ وقت مرا تنها نگذاشتید مانند امروز که در مراسم رونمایی از چاپ پانزدهم کتاب "در فاصله دو نقطه...!" گرد هم آمدیم.

وی در مورد دلیل نقاشی نکردنش در این چند سال توضیح داد: خیلی‌ها ذکر کرده‌اند که چون سرطان دارم کار نکرده ام اما اینگونه نیست، چند سال پیش بود که در سازمان ملل نمایشگاه داشتم که به طور ناگهانی به خاطر مسائل امنیتی به من گفتند وسایلت را جمع کن و برو و من مجبور شدم بدون کمک دیگران و با دست خود آثارم را به دوش کشیده و به انتهای نیویورک ببرم. این گونه بود که دست‌هایم از کار افتاد و دیگر نتوانستم نقاشی بکشم.

درودی یکی از فواید نقاشی نکردنش را روی آوردن به نوشتن کتاب دانست و بیان کرد: من به سمت نوشتن رفتم و از دست‌هایی نوشتم که به آن ها بی احترامی شد، از دست هایی نوشتم که تحقیر شدند ولی هرگز از ادامه کار باز نایستادند.

وی خاطر نشان کرد: من پر از ضعف هستم ولی ایمان زیادی دارم. من ایمان دارم که سرنوشت خودم را خودم تعیین می کنم و آن را خودم رقم می زنم. من به خاک وطنم ایمان دارم و تنها آرزویم این است که در این خاک بمیرم.

در ادامه این مراسم علی مرادخانی معاون هنری ارشاد در سخنانی کوتاه به ذکر پشتوانه های هنری ایران درودی پرداخت و گفت: درودی همه کار کرده است و در تمام هنرهای ما دست داشته و من آرزو می کنم تا سالهای سال زنده بماند و برای ایران خلق هنر کند.

نیکی کریمی، پژمان بازغی، ماهایا پطروسیان، رویا نونهالی، کامران عدل، حسین محجوبی، سیف‌الله صمدیان، مسعود زنده روح کرمانی و امیر عبدالحسینی (مدیر امور تجسمی سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران) از جمله هنرمندانی بودند که در این برنامه حضور داشتند.