به گزارش خبرنگار مهر، همایش ایوان بونین عصر سه‌شنبه 19 آذر به مناسبت شصتمین سالگرد درگذشت این ادیب روس، با حضور بونین‌شناسان ایرانی و روس در مرکز فرهنگی شهر کتاب برگزار شد.
ابوذر ابراهیمی ترکمان، رایزن فرهنگی پیشین سفارت جمهوری اسلامی ایران در روسیه در ابتدای این مراسم گفت: انقلاب روسیه در سال 1917 شکل گرفت، لنین در سال 1921 حکومتش را تثبیت کرد و بعد از ترورش در سال 1922 که موجب فلج شدنش شد، در سال 1924 درگذشت. از آن به بعد تا سال 1935 استالین بر روسیه حکومت کرد. در طول زمان حکومت استالین بر شوروی، فراز و نشیب‌های زیادی تجربه شد. در سال 1943 که کنفرانس تهران با حضور استالین، روزولت و چرچیل در تهران برگزار شد، استالین تنها فردی از این جمع بود که به دیدار محمدرضا شاه معدوم رفت. روس‌ها در آن زمان به دنبال امتیاز نفت شمال ایران بودند. به هر حال با وجود اینکه مسائل سیاسی سال‌ها بین ایران و روسیه وجود داشت و مردم کشورمان مرارت‌های زیادی کشیدند، اما روابط فرهنگی دو کشور، هیچ‌گاه افول نکرد و مناسبات ادبی بین ما و رسیه تقویت شد.
وی افزود: اساس ادبیات روسیه، غنی است. ادبیات این کشور بالنده و فاخر است چون نویسندگانی چون داستایفسکی و تولستوی دارد. زبان روسی قابلیت انعکاس ریزه‌کاری‌های روزگار و باورهای بشری را داراست. این زبان قابلیت ترکیبی بسیار بالایی دارد و افعال حرکتی زیادی که در آن موجود است، باعث شده تا زبانی مناسب برای بیان احساسات و عواطف باشد. بونین نویسنده و شاعری است که ادبیات مهاجرت را بهتر از دیگر نویسندگان روس منتقل کرده است.
رایزن سابق فرهنگی کشورمان در روسیه گفت: بونین در سال پیروزی انقلاب روسیه، این کشور را ترک کرد و در نهایت در فرانسه ساکن شد. آثار فاخر این نویسنده در فرانسه خلق شدند. ویژگی دوم این نویسنده این است که اولین روس برنده جایزه نوبل ادبی است که این اتفاق در سال 1933 رخ داد. ویژگی دیگر بونین این بود که در ارتباط با کشورهای اسلامی، گارد و موضع منفی نداشت و در سفرهایش، واقعا بی‌طرفانه زندگی مسلمانان را زیر نظر گرفت. این نقطه اشتراک بونین و تولستوی است. تولستوی وقتی در سال 1901 در مسکو مستقر شد، شخصیت پخته‌ای شده بود؛ یعنی دقیقاً همان زمانی که حکم ارتدادش را صادر کردند. بونین در زمان پختگی تولستوی بود که با او ارتباط برقرار کرد و این ارتباط موجب تاثیراتی در بونین شد که می‌توان آن‌ها را در رمان «رستاخیز» مشاهده کرد.
ابراهیمی ترکمان ادامه داد: روابط فرهنگی که در سال‌های اخیر بین ایران و روسیه شکل گرفته، تا امروز مسیر خوبی را طی کرده است. 6 دفتر مثنوی در روسیه ترجمه شده و ملت روسیه به این دلیل که بیشتر زیرساخت‌های شرقی دارند تا غربی، با ادبیات ما ارتباط خوبی برقرار کرده‌اند. من بیش از 32 بار در متروی مسکو از مسافرینی که مثنوی را در دست داشته و مطالعه می‌کردند، عکس گرفته‌ام.