اين پژوهشگر معاصر در گفت و گو با خبرنگار فرهنگ و ادب مهر ، با بيان اين مطلب افزود : زندگي و شعر حافظ از جنبه هاي مختلف ادبي و عرفاني قابل بررسي است اما من مي خواهم با بررسي برخي از ابعاد روحيات حافظ در اين ماه مبارك ، بخ جنبه عرفاني و معنوي روحيات او بپردازم .
وي در ادامه افزود : متاسفانه ديگاه برخي از مردم درباره حافظ آنطور كه بايد با واقعيت نزديك نيست ، حافظ را نبايد با بت ، بتكده ، مي ، شاهد ، معشوق ، زلف ، يار ، رخ و جام شراب و امثال اينها شناخت بايد به مردم گوشزد كرد كه ايها ابراز و لوازم شعري است كه حافظ از اين كلمات براي بيان مقصود بهره برده است .
اين پژوهشگر و استاد حوزه عليمه در ادامه گفت : در مورد حافظ بايد گفت كه وي سالها در شهر شيراز و در مدارس علميه اين شهر به تحصيل علوم ديني ، علوم عقلي ، حديث قرآن و معارف اشتغال داشته است و در اشعار او مي توان نشانه هايي از اين داشن ها را ديد .
وي با اشاره به تقارن ماه مبارك رمضان و روز بزرگداشت حافظ افزود : اين اتفاق ميموني است ، حافظ به سحر و راز و نياز در اشعارش عنايت ويژه اي داشته است و در بسياري از اشعار او مي توان نشانه هاي اين ارادت به مقام سحر را ديد .
علامه دواني در ادامه ، گفت : به جز مضاميني كه معمولا مردم در شعر هاي حافظ مي يابد ، بايد توجه مردم را به بخش هاي ديگري از شعر حافظ هم جلب كرد و آن هم مفاهيم عرفاني ، حكمي ، فلسفي و ديني است كه در اشعار او وجود دارد خصوصا عنايت ويژه اي كه به قرآن داشته است .
وي با اشاره به برخي از شواهد شعري در غزليات حافظ ، گفت : به عنوان مثال در شعر : « حافظا در كنج فقر و خلوت شبهاي تار/ تابود وردت دعا و درس قرآن غم مخور » ، و جالب است كه خود به اين مقام هم اذعان داشته است مثلا در جايي مي گويد : « زحافظان جهان كس چوبنده جمع نكرد/ لطايف حكمي با كتاب قرآني » ماجراي از حفظ بودن قرآن با 7 قرائت و اشاره اي هم كه در بيت « عشقت رسد به فرياد ارخود بسان حافظ / قرآن ز بر بخواني در چارده روايت » وجود دارد بر كسي پوشيده نيست .
علامه دواني در ادامه با اشعار به برخي از اشعار حافظ و ارتباط او با قرآن به اين بيت از غزليت حافظ اشاره كرد « نديدم خوشتر از شعر تو حافظ / به قرآني كه اندر سينه داري » و افزود : همين از بر بودن قرآن توسط حافظ تاثير چشمگيري بر شعر او گذاشته است و اين نكته اي است كه مردم كمتر به آن توجه مي كنند .
به گزارش "مهر" ، علي دواني در ادامه با ذكر چند نمونه ديگر از شعر اي حافظ همچون : « اي چنگ فرو برده به خون دل حافظ / فكرت مگر از غيرت قرآن و خدا نيست » ، « مرو به خواب كه حافظ به بارگاه قبول / ز ورد نيمه شب و درس صبحگاه رسيد » و همچنين « علم و فضلي كه به چل سال دلم جمع آورد / ترسم آن نرگس مستانه به يغما ببرد » ، افزود : در همه ابيات ذكر شده ارتباط نزديك حافظ با معارف قرآني و عرفاني به وضوح مشخص است اما برخي ها مي كوشند اين واقعيات ها را انكار كنند .