به گزارش خبرگزاری مهر، با ظهور فرقه ضاله بابیت (1235 ـ 1266ق) و به تبع آن مولود نامشروع آن، فرقه ضاله بهائیت، برخی از عامه مردم به علل مختلف چون ادعاهای اولیه آنان، مثل ادعای یاری امام عصر(عج) با عنوان باب و واسطه آن حضرت، برداشتن احکام حرام، استناد به ظاهر برخی از آیات و روایات و استضعاف فکری، فریب مدعیات آنان را خورده و به آئین باطلشان روی آوردند.
معرفي اثر
كتاب «حق المبین» اثر مرحوم آيتالله احمد‌بن محمد على بن محمدكاظم شاهرودى، يكى از بهترين و مفصل‌ترين رديههايى است كه عليه اين فرقه ضاله نگاشته شده است. شبهات مخالفان در عصر مؤلف ـ كه تاكنون نيز به شدت تبليغ و ترويج مى شود ـ عمدتاً از سوى فرقة منحرف بابى و بهائى بوده است.
مؤلف ابتدا در اثبات نبوت و خاتميت پيامبر اسلام(ص) و نقد بهائيت كتاب راهنماى دين را نوشت. سپس با مشاهده سه كتاب: ايقان حسينعلى نوري، الفرائد از ابوالفضل گلپايگانى و كتاب دلائل العرفان حيدر على اصفهانى ـ كه به تبليغ و اثبات فرقة منحرفه بهائيت، آن هم با تمسك به قرآن كريم و روايات پرداخته بودند ـ تصميم مى گيرد با نوشتن كتاب مستقل و جامعى، سستى كتب مزبور را نشان دهد، از اين رو كتاب حق المبين را به رشته تحرير درآورد.
«حق المبين» نخستين‌بار در سال 1334ق. در تهران منتشر شد.
مرحوم آيتالله شاهرودى از جهت روش مطالعاتى، انديشور و محققى جامع است كه در علوم مختلف چون تفسير، فقه، اصول، حديث، تاريخ، فلسفه، عرفان و ادبيات صاحب نظر و ديدگاه مى باشد و در تحقيق و پژوهش خصوصاً در اين كتاب از علوم مذكور نهايت استفاده را كرده و مى توان مدعى شد كه علت يا يكى از علل عمق پژوهش ايشان، تخصص در علوم مزبور بوده است.
وى برخلاف برخى محققان از علوم عقلى مثل فلسفه و عرفان در اثبات مدعاى خود يا نقد فرضيه رقيب استفاده نمود، لذا از آنجا كه در كتب فرقه ضاله گاه به گفته هاى فلاسفه، عرفا و صوفيان استناد شده در صفحات متعدد خواننده را به آثار محى الدين عربى مانند فتوحات، فصوص و شرح آن، آثار صدرا چون اسفار و آثار فيض كاشانى نظير: عين اليقين، حق اليقين والكلمات المكنونهًْ ارجاع مى دهد.
وى همچنين با احاطه اى كه بر عرفان دارد، به نقد متقن و جامع بنيان فرقه منحرف بابيت و بهائيت در توصيف ادعاى على محمد شيرازى و حسينعلى نورى بر مظهريت الهى و وحدت مظاهر مى پردازد.
اين اثر از يك مقدمه، سه مقاله و يك خاتمه تركيب يافته است: در مقاله اول به اثبات زنده بودن مهدى موعود(عج) از طريق استناد به 300 فقره اخبار، زيارات و ادعيه پرداخته است. در مقاله دوم تعارض ادعاهاى بابيت و بهائيت با اصل خاتميت تبيين شده و مؤلف با آيات و روايات مختلف به تقرير و اثبات اصل خاتميت و نقد شبهات فرقه ضاله پرداخته است. نويسنده در مقاله سوم نخست اصول و عقايد ادعايي فرقه ضاله بابيت و بهائيت (انكار اعجاز، كتاب، استقامت، معجزه، ادعاى ظهور و مظهريت الهى، التزام به عدم تحريف تورات و انجيل) را تبيين كرده، آنگاه با ادله متقن عقلى و نقلى به نقد اصول ادعائى پرداخته و آنها را مورد جرح و كالبدشكافى قرار داده است.
خاتمه كتاب نيز مشتمل بر شش فراز است: 1. نقد تطبيق ظهور نجمين بر احسائى و رشتى، 2. معارضه با باب و بهاء، 3. اعتقاد اهل سنت به مهدى موعود، 4. امراض مزمنه بابيان، 5. ادله بابيه و مبانى فاسد آن، 6. نصيحت مرتدان.
این کتاب سه شنبه 25 آذرماه با حضور رئیس سازمان تبلیغات اسلامی و محمدحسن قدردان قراملکی مصحح این اثر طی مراسمی در پژوهشکده باقرالعلوم(ع) رونمایی شد.