به گزارش خبرگزاری مهر، حسین فتاحی، نویسنده کودک و نوجوان، کتاب‌های کمک آموزشی را به دو دسته تقسیم و بیان کرد: یک دسته کتاب‌های آموزشی که اصطلاحا، «حل‌المسائل» نامیده می‌شوند، نه تنها فایده‌ای برای دانش‌آموزان ندارند که قدرت تحلیل و تمرکز بر موضوعات درسی را از آنها گرفته و بچه‌ها را به تنبلی عادت می‌دهند. این‌گونه کتاب‌ها بسیار خطرناک هستند؛ چرا که لقمه را می‌جوند و در دهان دانش‌آموز می‌گذارند، بدون این‌که به او فرصت دهند تا فکر کند و به دنبال راه حل بگردد.
نویسنده مجموعه داستان‌های «پیامبران» بخش دیگری از کتاب‌های آموزشی را کتاب‌هایی سودمند دانست و افزود: اما کتاب آموزشی به معنی حل‌المسائل نیست. گاهی این کتاب‌ها چون یک مربی رفتار می‌کنند؛ به این معنی که کلمات کلیدی را استخراج می‌کنند و توضیح می‌دهند. اگر انتخاب این‌گونه کتاب‌های آموزشی، آگاهانه باشد و طرز استفاده از آن به بچه‌ها آموزش داده شود، می‌تواند به یادگیری بهتر بچه‌ها کمک کند.
فتاحي پيشنهاد داد: کتاب‌های آموزشی ویژه پدر و مادرها هم نوشته شود. چرا که مواد درسی و شیوه‌های آموزشی تغییر کرده و پدر و مادرها، شیوه جدید را نمی‌شناسند. خوب است کتاب‌هايی تألیف و منتشر شود که به پدر و مادرها بگوید چگونه می‌توانند به فرزندانشان در یادگیری بهتر دروس کمک کنند. از سوی دیگر نوع و شیوه کتاب‌های آموزشی می‌تواند تغییر کند. امروز بسیاری مفاهیم را در قالب داستان و به شیوه غیرمستقیم می‌توان به بچه‌ها آموزش داد.
این نویسنده کودک و نوجوان وجود جشنواره‌هایی چون جشنواره کتاب‌های آموزشی رشد را مؤثر دانست و افزود: اگر برگزارکنندگان جشنواره‌هایی این‌چنین، تعریف درست و هدف مشخصی از جشنواره و کتاب آموزشی داشته باشند می‌توانند به دانش‌آموزان کمک کنند تا مطالب درسی خود را بهتر فرا گیرند و چه خوب که این جشنواره‌ها شیوه‌های جدید آموزشی را معرفی و تبلیغ کنند.
به گفته حسین فتاحی، امروز پدر و مادرها فرصت نظارت بر فرزندانشان را ندارند و دل خود را به کتاب‌های آموزشی خوش کرده‌اند و فکر می‌کنند این کتاب‌ها، جای خالی آنها را پر می‌کند. از سوی دیگر نخستین و جدی‌ترین کتابی که بیشتر بچه‌ها با آن سروکار دارند کتاب درسی و به دنبال آن کتاب‌های کمک درسی است؛ چه خوب که نظارت جدی‌تری بر تألیف و انتشار این کتاب‌ها وجود داشته باشد.