به گزارش خبرنگار مهر، مراسم بزرگداشت حبیب آیت‌اللهی، استاد پیشکسوت نقاشی ایران عصر روز گذشته، یک‌شنبه هشتم دیماه در سالن ایران فرهنگستان هنر برگزار شد.
در آغاز این مراسم علی معلم‌دامغانی، رئیس فرهنگستان هنر در مقام تمجید و تجلیل از حبیب‌الله آیت‌اللهی شعری را كه سروده بود برای حضار قرائت كرد.
پس از وی جلال شباهنگی، هنرمند نقاش و عضو پیوسته فرهنگستان هنر درباره سال‌ها همكاری و مراوده خویش با آیت‌اللهی توضیح داد و گفت: من از سال 1347 با استاد حبیب آیت‌اللهی همكاری‌های متنوعی داشتم و آیت‌اللهی جدا از مسائل هنری، استاد بزرگی هستند.
وی افزود: وی مطالعات عمیقی در زمینه‌های هنری دارد كه قابل تمجید است. من با او خاطرات بسیاری دارم و زندگی ساده وی و اهل تشریفات نبودنش همیشه برایم دوست‌داشتنی بوده و هست. ایشان زودتر از همه دانشجویان سر كلاس حاضر و دیرتر از همه از كلاس خارج می‌شدند.
شباهنگی در ادامه به بیان خاطراتش از مصاحبت با استاد آیت‌اللهی پرداخت.
محمد حسین حلیمی، عضو هیئت علمی دانشگاه هنر و دوست خانوادگی آیت‌اللهی و هنرمند مجسمه‌ساز سخنران بعدی این مراسم بود که درباره پیشینه علمی و مطالعاتی این استاد پیشكسوت هنر سخن گفت.
حلیمی بیان کرد: هنرمندان دارای دو بعد هستند؛ یكی ظاهر فیزیكی است كه همه ما می‌بینیم و در دیگر بُعد، وجودی دارند كه ما نمی‌بینیم بلكه آنرا درك می‌كنیم که این بعد دوم مادی نیست.
وی افزود: من در طول 40 سال مورد لطف و محبت آیت‌اللهی که مانند ستاره‌ای پرفروغ برای هنر ایران است، بودم و دوست داشتم كه شخصا به او ادای ادب و احترام كنم. زمانی كه من قصد ادامه تحصیل در اروپا را داشتم، آیت‌اللهی مرا راهنمایی كرد و مسیر و چشم‌اندازی بر من گشود و موجب شد تا من در كنار استادان بزرگ علاقه هنری خود را دنبال كنم.
این استاد مجسمه‌سازی در ادامه از مرحوم استاد حیدریان، محمود جوادی‌پور، جلال حمیدی به عنوان استادان وی و پرویز كلانتری، مكتبی و مرحوم ممیز از هم‌دوره‌‌ای های حبیب آیت‌اللهی سخن گفت.
آیدین آغداشلو سخنران پس از وی بود كه درباره حضور خود در این مراسم گفت: برای من خیلی مهم بود كه در اینجا حاضر باشم و به عنوان تشكر از هنرمند متفكری كه قدر و منزلتش آنچنان كه باید شناخته نشده است، سخنرانی کنم.
وی افزود: من سال اولی كه به دانشكده هنرهای زیبای دانشگاه تهران آمدم در واقع سال آخری بود كه استاد آیت‌اللهی آنجا بودند و ایشان در حال كار بر روی پایان‌نامه دیپلم خود بود كه اثر چرخ و فلك بود و ما از چگونگی روند پروژه وی دیدن می‌كردیم. این دقتم در آن زمان و علاقه‌ام به آن اثری که کشید آنقدر زیاد بود که می‌توانم عینا آن اثر را بكشم. آن‌روزها ما می‌دیدیم كه چطور استاد آرام آرام و با دقت آكادمیك و روحیه معاصرش روی این اثر كار می‌كرد و این امر موجب شد تا ایشان شاگرد اول دانشكده شوند و بورس بگیرند و به فرانسه بروند.
این هنرمند نقاش بیان کرد: از همانجا نام ایشان در ذهن من حك شد و در طول زمان، ما بارها یكدیگر را دیدیم و در مسیر هم قرار می‌گرفتیم. من از خلق و خو و متانت ایشان چیزهای زیادی آموختم و هر بار كه با استادم آیت‌اللهی ملاقات می‌كردم، برایم بركتی بود.
آغداشلو از ویژگی متعادل بودن ایشان در پایبندی به سنت و همگام بودن با جهان و روحیه معاصر بودن وی به‌خصوص در دوران بعد از انقلاب سخن گفت و ادامه داد: یکی از ویژگی‌های آیت‌اللهی متعادل بودنش است و او همیشه تلاش دارد که جهان را بشناسد در عین حال كه وابستگی‌های خود را هم از یاد نبرد.
وی همچنین به سخنان استادش در دورانی كه ایران در معرض غربزدگی بود، اشاره كرد كه وی مدام از فرهنگ ایران سخن می‌گفت.
محمدعلی رجبی، عضو هیئت علمی دانشگاه هنر و هنرمند نگارگر در ادامه مراسم روی صحنه رفت و در مورد اهمیت شاگردی و جایگاه استادی در فرهنگ و ادبیات ایران سخنرانی كرد و درباره آیت‌اللهی گفت: من حدود 40 سال است كه افتخار شاگردی این استاد بزرگ را دارم و اگر از من بپرسند كه كدام یكی از كلاس‌های درسی كه گذرانده‌ای را به خاطر داری می‌گویم یك كلاس آن هم كلاس زیبایی‌شناسی كه در محضر استاد آیت‌اللهی بودیم. این كلاس و تعلیمات استاد درباره رنگها چنان تاثیری در من گذاشت كه من تابلویی تحت تاثیر تعلیمات ایشان كشیدم.
رجبی در پایان سخنان خود از سنت‌گرایانی كه از نوآوری به دور است، انتقاد كرد و آیت‌اللهی را نمونه هنرمند پیشرو درحالی‌كه كه پایبند به سنت است خواند و گفت: آیت‌اللهی در كلاس درس از هنر عام كه باطن هنرهای خاص است برای‌مان می‌گفت. او از این می گفت که در اصل این هنر معرفت و كمالی نهفته است كه اگر آن را یاد نگیریم نمی‌توانیم هنری را خلق كنیم.
بعد از سخنرانی رجبی، از آیت‌اللهی تقدیر به عمل آمد و ارگان‌هایی چون فرهنگستان هنر، وزارت ارشاد و فرهنگ اسلامی، بنیاد ایرانشناسی با رسم هدایا و لوح تقدیر از وی قدردانی كردند و پیام علی مرادخانی، معاون امور هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و سید محمد خامنه‌ای رییس بنیاد ایرانشناسی به سبب یك عمر تلاش و پژوهش استاد آیت‌اللهی در راه هنر و فرهنگ ایران در راه هنر و فرهنگ ایران برای حضار قرائت شد.
سخنران بعدی محمد علی رنجبر هنرمند شیرازی بود که درباره نیاكان آیت‌اللهی و نسب وی با وقایع تاریخی شیراز سخن گفت.
سخنران پایانی این مراسم محمد مهدی جعفری از خاطرات و مراوداتش با حبیب آیت‌اللهی سخن گفت. وی احساس خودش را با شعری كه در وصف استادش سروده بود، پایان داد.
علی باقرزاده نوازنده‌ای كه از شاگردان آیت‌اللهی بود هنگامی كه برای حضار از تحول هنری‌اش از نقاشی به موسیقی و تاثیر آثار و سخنان آیت‌اللهی بر خود سخن می‌گفت، به شدت می‌گریست.
پس از وی محمد مهدی جعفری از دوستان و شاگردان آیت‌اللهی شعری را كه در وصف تابلویی از وی سروده است، برای حضار قرائت كرد. در ادامه اجرای موسیقی توسط برادران دوقلوی باقرزاده انجام گرفت که این اجرا برگرفته از یكی از تابلوهای آیت‌اللهی بود.
سپس شاگردان آیت‌اللهی كه در حال حاضر خود استاد هنر شده‌اند بر روی سن دستان او را بوسیدند و از وی قدردانی كردند. پس از این ابراز محبت‌ها، آیت‌اللهی به پشت تریبون آمد تا سخنی بگوید ولیكن بغض نگذاشت صحبت کند و درحالی‌كه اشك در چشمانش حلقه زده بود مكثی كرد و تریبون را به سمت جایگاه خویش ترك كرد.
در این مراسم سه كتاب از كتاب‌های اخیر وی با عنوان "كشكول هنر"، "ناباورهای باور شده" و "تاریخ انتقادی هنر معاصر غرب" كه توسط موسسه متن فرهنگستان هنر به تازگی منتشر شده است، رونمایی شد.
علی معلم دامغانی رئیس فرهنگستان هنر، آیددین آغداشلو، حبیب‌لله صادقی، محمد علی رجبی، علی‌اصغر شیرازی رئیس دانشكده هنر شاهد، محمدعلی رجبی، كاظم چلیپا، جلال‌الدین سلطان كاشفی، مرتضی حیدری، جهانگیر الماسی و طاهر شیخ‌الحکمایی در این مراسم حضور داشتند.
پس از پایان مراسم نمایشگاهی از آثار حبیب آیت‌اللهی در موسسه فرهنگی هنری صبا افتتاح شد.