به طور حتم پزشكان گمان نمي كردند كه روزي بايد بعد از سالها تحصيل و تحمل رنج ، به راحتي با اين رشته خداحافظي كرده و در مشاغلي فعاليت كنند كه هيچ ارتباطي به پزشكي و درمان ندارد و زماني كه همكاران از رشته تحصيلي شان سوال كنند تنها سري تكان دهند و با تاسف بگويند : پزشكي خوانده اند !
به گزارش خبرنگار اجتماعي خبرگزاري مهر ، تحصيل در يك رشته و فعاليت در رشته هاي غير مرتبط با مدرك تحصيلي از جمله سوژه هايي است كه امروزه فراوان ديده و شنيده مي شود . به گونه اي كه ديگر براي اكثر افراد عادي شده است كه خود بگويند و يا از ديگران بشنوند كه شغلشان با رشته تحصيلي شان همخواني ندارد.
مشكل اشتغال پزشكان و عدم اقدام قابل محسوس مسوولان
رييس انجمن پزشكان عمومي ايران مي گويد: با وجود اينكه در زمينه اشتغال زايي و رفاه پزشكان مسائل زيادي مطرح شد اما به رغم تبليغات صورت گرفته در كشور كه تا كنون حركت و اقدام قابل محسوسي در اين باره صورت نگرفته است ، بنابراين تا كنون در زمينه رفع مشكلات پزشكان اقدام مهم و اساسي مشاهده نشده است.
دكتر حسن هويدا در گفتگو با خبرنگار اجتماعي خبرگزاري مهر مي افزايد: هنوز مشكل بيكاري تعداد زيادي از پزشكان تحصيلكرده ، ناعادلانه بودن سرانه بهداشت و درمان و تعرفه هاي پزشكي، مشكلات ساختاري سازمان هاي بيمه گر، مشكلات موجود در سيستم بهداشت و درمان كشور همچنان وجود دارد.
وي اظهار مي دارد: متاسفانه عدم پيشرفت برنامه ها و اهداف بر اساس برنامه چهارم توسعه كه بايد پياده شود حركت قابل قبولي مشاهده نشده است .
هويدا مي گويد: ميزان سرانه بهداشت و درمان در كشور نامناسب است كه اين امر موجب ايجاد مشكلات عديده اي براي پزشكان و مردم شده است . چون مردم بايد هزينه زيادي براي دريافت خدمات بهداشتي و درماني خود پرداخت كنند، در صورتي كه ميزان پرداختي توسط بيمه گر بايد كمتر از 15 درصد مجموع هزينه درمان باشد اما هم اكنون اين ميزان در كشور بيش از 50 تا 60 درصد مجموع هزينه درماني است.
عدم اعلام تعداد مورد نياز دانشجويان پزشكي در كشور
رييس انجمن پزشكان عمومي اظهار مي دارد: ظرفيت پذيرش دانشجوي رشته پزشكي در كشور بايد متناسب با نياز جامعه به خدمات پزشكي باشد . هم اكنون بيش از 70 هزار پزشك در كشور وجود دارد ، به طوري كه به ازاي هر يكهزار نفر جمعيت يك پزشك داريم كه اين مطابق استانداردهاي جهاني است. اما هيچگاه از سوي نظام سلامت عنوان نمي شود كه تعداد مورد نياز پزشك در كشور چند نفر و در چه مناطقي اين نيازها وجود دارد.
وي ادامه مي دهد : نظام سلامت كشور بايد سالانه تعداد مورد نياز پزشك خود را اعلام كرده تا بر اساس آن تعداد ظرفيت پذيرش دانشجويان رشته پزشكي مشخص شود. اما اين كار در كشور صورت نمي گيرد ، بنابراين عدم ارائه آمار صحيح و برنامه ريزي در اين مورد ، در آينده با مشكلات بيشتري در خصوص اشتغال پزشكان روبرو خواهيم شد.
عدم توزيع پزشكان ؛ مهمترين مشكل جامعه پزشكي
دبير پيگيري مطالبات جامعه پزشكي در خصوص عمده ترين مشكلات پزشكان كشور مي گويد: مشكل اصلي پزشكان كشور به كارگيري نامناسب پزشكان در سطح كشور به علت نبودن سيستم بهداشت و درمان مناسب و عدم توزيع مناسب آنها است.
دكتر اميد براتي به خبرنگار اجتماعي خبرگزاري مهر مي گويد: هم اكنون بسياري از مراكز بهداشتي و درماني موجود در شهرستان هاي دور افتاده كشور نياز به پزشك دارد در صورتي كه بسياري از پزشكان كشور در خصوص اشتغال خود با مشكل جدي روبرو هستند . بنابراين مشكل اصلي جامعه پزشكي در درجه نخست توزيع و نبود سيستم صحيح در جهت ساماندهي پزشكان است.
وي ادامه مي دهد: بايد سهميه دانشگاه ها در رشته هاي پزشكي و پيراپزشكي بر اساس اولويت هاي منطقه اي باشد و اگر چه سهميه بومي وجود دارد ، اما زماني كه افراد از شهرستان هاي كوچك به شهرستان هاي بزرگ و كلان شهرها براي اشتغال مي آيد ، پس از مشغول شدن تمايل دارند كه در همان شهرستان ها اسكان داده شوند.
15 هزار پزشك بيكار در كشور
براتي اظهار مي دارد : هم اكنون 10 تا 15 هزار پزشك بيكار در كشور وجود دارد به گونه اي كه اين تعداد يا كاملا بيكار بوده و يا در حرفه اي غير از حرفه پزشكي مشغول به كار هستند در صورتي كه در بسياري از نقاط كشور نياز به پزشك احساس مي شود.
وي ادامه مي دهد: هم اكنون سهميه پذيرش دانشجو در رشته هاي پزشكي و پيراپزشكي در دانشگاه هاي مختلف كشور متناسب با نياز جامعه و آن مناطق نيست به همين علت دانشجويان پس از فارغ التحصيلي فاقد شغل مناسب و مربوط به رشته خود خواهند بود.
دبير پيگيري مطالبات جامعه پزشكي در خصوص تاثير اجراي طرح پزشك خانواده بر كاهش بيكاري پزشكان كشور مي گويد: طرح پزشك پزشك خانواده طرحي ايده آل است چون هم مشكل مردم در مورد خدمات اوليه بهداشت و درماني حل مي كند و هم مي تواند مشكل پزشكان را در مورد اشتغال حل كند اما به علت عدم برنامه ريزي منسجم و دقيق براي اجراي اين طرح از سوي وزارت بهداشت، اين طرح نمي تواند اين مشكلات را حل كند.
وي ادامه مي دهد: اگرچه تحقيقات طرح پزشك خانواده از چند سال پيش آغاز شده اما اجراي آن با در نظر گرفتن زماني دو ماهه شتابزده و عجولانه بوده است در صورتي كه با در نظر گرفتن زمان مناسب مي توانست بسياري از مشكلات پزشكان به ويژه در زمينه اشتغال آنها را حل كند.
پزشكان و آينده مبهم
با وجود اينكه مشكلات زيادي در زمبنه اشتغال پزشكان در كشور وجود دارد اما بازهم نوجوانان زيادي روياي پزشكي را در سر مي پرورانند ، چرا كه هنوز با اين مشكلات مواجه نشده اند و نمي دانند كه بايد روحيه نجات جان انسان را كه در دوران كودكي و نوجواني بيشتر خود را نشان مي دهد و با تحمل رنج و زحمت شبانه روزي چندين ساله قويتر مي شود را در آينده با نداشتن شغل چگونه پاسخ دهند و چگونه اين ميل دروني خود را سيراب كرده و پاسخ دهند.
اينجاست كه بايد به مسئولان گفت؛ اگر نياز به تربيت پزشك در جامعه وجود دارد پس چرا زماني كه هزينه زيادي براي تربيت آنها صرف شده و روحيه اين افراد براي فعاليت پزشكي و ارائه خدمات بهداشتي و درماني به مردم در آنها قويتر شده، زمينه اشتغال براي آنها وجود ندارد بنابراين بايد ظرفيت رشته پزشكي در كشور را به گونه اي در نظر گرفته شود كه افراد پذيرفته شده دراين رشته نگراني براي اشتغال در آينده نداشته باشد.