به گزارش خبرنگار مهر، برگزاری نشست مجمع فدراسیون کشتی پس سالها بلاتکلیفی و ابهام در حالی روز 14 دیماه برگزار شد که پنج مدعی ریاست برای رسیدن به راس امور کشتی پای به عرصه رقابت گذاشته بودند. هر چند در همان ابتدا مشخص بود رسول خادم به عنوان برترین و شاخص ترین مدعی، تقریبا پیروز قطعی این رای گیری است، اما به هر حال اعضای مجمع می بایست طبق قانون، مسیر مشخصی را تا معرفی رئیس جدید طی می‌کردند.
هر چند در اواسط برپایی مجمع و با انصراف سه نفر از کاندیداهای ریاست، نتیجه نهایی مشخص شد اما تنها یک کاندیدا ناشناخته و پر امید باقی ماند تا با رسول خادم وارد گود شود، اما او نیز با مشاهده 37 رای از مجموع 38 رای ماخوذه به سود خادم تن به شکستی قابل پیش بینی داد و تکلیفش مشخص شد.
آنطور که از شواهد بر می آید بسیاری از اهالی کشتی از این انتخابات راضی هستند، چرا که آنان سرانجام قهرمان گوش شکسته ای از خانواده بزرگ کشتی را در راس امور فدراسیون دیدند. هر چند این انتخاب، پایان ماجرا نیست و رسول خادم وارد میدانی به مراتب بزرگتر و دشوارتری شده است. میدانی که نخستین و بزرگترین حریفش همان بدهی 7 میلیارد تومانی است که طی دو سال حضور سرپرست قبلی مهلک ترین ضربه را به پیکره ورزش اول ایران زد.
طبیعی است رئیس جوان و جدید فدراسیون کشتی بدون حمایت و همکاری وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک و همچنین برخی اسپانسرهای مالی، توان قد علم کردن مقابل این بدهی میلیاردی را ندارد و شاید او صاحب میراثی شده که بسیاری از مدیران باسابقه و استخوان خرد کرده عرصه ورزش هم جرات و توان قبول مسئولیت سر و سامان دادن به آن را ندارند.
هرچند خادم نیز صراحتا بعد از انتخابش به عنوان رئیس اعلام کرد حتی تصور حضور در این مسئولیت هم را نمی کرد، اما به هر حال مسئولیت بزرگی را قبول کرده و مطمئنا بدون کمک و یاری متولیان ورزش کشور نمی تواند بر کوهی از مشکلات مالی و مدیریتی کشتی ایران غلبه کند.
البته در مقابل این نگرانی ها باید به برخی روزنه های امید و انگیزه نیز در بین اهالی کشتی به ویژه پیشکسوتان و مردان بزرگ و عنوان دار این عرصه هم اشاره کرد که شاید حضور خادم در راس امور فدراسیون، آنها را نیز از انزوا خارج کند. انزوایی که در طول دوران مدیریت یزدانی خرم و سرپرستی خطیب در فدراسیون بوجود آمد و ضربات زیادی را به ساختار داخلی و برون مرزی کشتی ایران وارد آورد.
بزرگترین مانع رسول خادم در آغاز راه مدیریت در کشتی، بدهی 7 میلیارد تومانی فدراسیون است که می توان به انواع مختلف او را در این راه یاری کرد. همانطور که پیش تر عنوان شد علاوه بر حمایت وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک، می توان در مقطع کنونی با پایین آوردن سطح توقع و انتظارات همه جانبه از خادم، کمک بزرگ و مهمی به اجرای برنامه های مد نظر او در فدراسیون کشتی کرد.
البته کاهش سطح توقع و انتظار نیز به معنای بی توجهی به برخی مسایل مهم و حیاتی کشتی نیست و متولیان فدراسیون باید در پاسخ به این همراهی و همکاری، نهایت تلاش و کوشش خود را برای حل و فصل مشکلات موجود به کار بگیرند.