به گزارش خبرگزاری مهر، مارک فیتزپاتریک مدیر "برنامه عدم اشاعه و خلع سلاح موسسه بین المللی مطالعات استراتژیک IISS"، در مقالهای که قرار است در شماره فوریه-مارس 2014 نشریه Survival به چاپ برسد، با اشاره به برخی از اصلیترین تعهدات امضا کنندگان توافق ژنو، متذکر شده اجرائی شدنِ توافق باعث اختلال در فعالیت کسانی شده است که بدنبال تصویب تحریمهای جدید در سنای آمریکا هستند.
وی مینویسد: "با حمایت علنی توسط 59 نفر از 100 سناتور، از جمله 16 نماینده دموکرات، طرح فوق که توسط رابرت منندز (رئیس کمیته روابط خارجی سنا) و مارک کرک (جمهوری خواه) ارائه شده است، باعث نگرانی دولت اوباما شده بود که امکان فعالیت سیاسی را از دست بدهد. هدف از طرح، رساندنِ صادرات نفت ایران به تقریباً صفر ظرف 2 سال، تعیین محدودیتها در زمینه دیگر صنایع و ایجاد محدودیت در زمینه قدرت رئیس جمهور در اعمال تخفیف [در مورد تحریمها] است."
فیتزپاتریک میافزاید: "شاید سناتورهایی که از طرح منندز-کرک حمایت میکنند، این ادعا را باور داشته باشند که بازی کردنِ نقش "پلیس بد"، باعث تقویت دولت در برابر ایران شده باشد، اما باراک اوباما نگران این است که نتیجه معکوس داشته باشد. طبیعی است که ایران قانون تحریمهای جدید را به عنوان نقض توافق موقت که بر اساس تعلیق تحریمها در برابر تعلیق قابلیتهای هستهای در نظر بگیرد."
مدیر اندیشکده انگلیسی IISS همچنین در زمینه طرحی که در پاسخ، نمایندگان مجلس دارند نوشته شده که باعث تشدید تنش میان دو طرف بشود.
به نوشته وی، پس از این که سخنگوی کاخ سفید طرح سنا را "رای به جنگ" نامید و روز 16 ژانویه اوباما در جمع نمایندگان دموکراتهای به صحبت پرداخت، برخی از امضا کنندگان دچار تردید شدهاند. اما "هری رید" رهبر اکثریت سنا بر این طرح پافشاری میکند. مجلس نمایندگان که تحت کنترل جمهوری خواهان است نیز با تصویب مجدد تحریمها، به دنبال اعمال فشار بر سنا هستند.
حمایت از اسرائیل؛ هدف امضاکنندگان
فیتزپاتریک اعتراف میکند نمایندگان دموکرات سنا که طرح منندز-کرک را امضا کردهاند، برای حمایت از رژیم صهیونیستی و لابیهایش دست به این اقدام زده است.
وی میافزاید: "در حالی که بیشتر رسانههای آمریکایی و حتی دشمنان ایران، در سرمقالههای خود آوردهاند که باید به دیپلماسی فرصت داد، اما نمایندگان آمریکایی چندان به این مساله به صورت عمیق فکر نمیکنند [به آن اعتقاد ندارند]."
وی گفت با نزدیک شدن به انتخابات سنای آمریکا که قرار است سال جاری میلادی برگزار شود، نمایندگان برای تبلیغات نیاز به مبالغ بالایی دارند که برای تامین آن، امید به جلب حمایت لابی فوق دارند و باید منتظر تشدید موضعگیریهای اینچنینی در ماههای آینده باشیم.
لندمن تاکید کرد نباید توجه چندانی به نظرسنجیهایی که در این زمینه در آمریکا صورت میگیرد کرد زیرا نمایندگان تنها به خواست این لابی اهمیت میدهند.
این کارشناس مسائل بینالملل از بیاطلاعی اکثریت آمریکاییها از پشت پرده تصمیم سازیهای کلان واشنگتن خبر داد.
وی مردم آمریکا را تحت بمباران تبلیغاتی رسانههایی دانست که تحت کنترل هواداران صهیونیسم هستند. با وجود تلاشهای کارشناسان مستقل آمریکا، آنها نتوانستهاند در فضای کلی آمریکا تاثیر شگرفی بگذارند.
در ادامه تحلیل نشریه Survival تنها خطر را برای روند مذاکرات هستهای را "پلیسهای بد آمریکایی و اسرائیلی" نداسته، و علاوه بر تاثیر بد تصویب طرح مجلس ایران، عملی شدنِ پروژه "نفت در برابر کالا" میان تهران و مسکو را نگران کننده دانست. نویسنده تاثیر چنین اقداماتی را "غیرقابل برگشت" دانست.
فیتزپاتریک این گفته اوباما که رسیدن به یک توافق جامع را 50-50 دانسته بود، را بسیار خوشبینانه دانست. وی میافزاید: "برای آمریکا، انگلیس و فرانسه؛ لازمه رسیدن به یک توافق نهایی حذف مقدار قابل توجهی از قابلیت هستهای ایران است. حداقل، تهران باید تعداد سانتریفوژهای خود را به 3 الی 4 هزار عدد (در مقایسه با 19 هزار کنونی) کاهش دهد و تاسیسات غنی‌سازی فوردو را تعطیل کند. [علاوه بر این] یا باید جایگزینی برای رآکتور اراک برای تولید ایزوتوپهای دارویی پیدا کند یا آنکه در طرح خود تغییراتی ایجادی کند تا مطابق با عدم اشاعه [سلاح هستهای] باشد. غرب خواستار چنین محدودیتهایی حداقل به مدت یک دهه است. از سوی دیگر، ایران تاکنون با شدت در برابر بستن هرگونه تاسیسات یا تجزیه سانتریفوژها، مقاومت کرده است. برای به عقب راندن برنامه هستهای تا حدی که به این شرایط نزدیک باشد، تهران خواهان برداشتن تمام تحریمها خواهد بود که به نظر میرسد کنگره آمریکا به هیچ وجه آن را نپذیرد."
وی همچنین با اشاره به صحبت یک مسوول سابق هستهای کاخ سفید در کنفرانس ماه گذشته میلادی منامه، بهترین خروجی ممکن را تمدید مکرر توافق موقت دانست. این مدیر IISS پیشبینی میکند بر اساس این تمدیدها، هر بار محدودیتهای برنامه هستهای ایران افزایش خواهد یافت و کمی از تحریمها هم برداشته میشود.
فیتزپاتریک مطلب خود را با این جمله به پایان میرساند که "حتی اگر به توافق جامع دست نیابند، همچنان دیپلماسی به حیات خود ادامه خواهد داد."