به گزارش خبرنگار مهر، 164 روز از منصوب شدن محمدعلی نجفی به سمت ریاست سازمان میراث فرهنگی می گذرد. 28 مرداد ماه درست در اولین روزهای کاری رئیس جدید، محمد علی نجفی در مراسم بزرگداشت مرحوم شیرازی اعلام کرد که برای پذیرش این حکم از آقای مهدی حجت اجازه گرفته است. او گفته بود: "وقتی رییس‌جمهور، درباره ریاست سازمان میراث فرهنگی و گردشگری به من دستور داد، گفتم تا دوشنبه شب درباره اعلام این حکم صبر کنید، چون می‌خواستم تا قبل از این اقدام از پیشکسوتان سه حوزه میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری اجازه بگیرم که فقط موفق شدم، از دکتر حجت این اجازه را بگیرم." اما تا قبل از اینکه روز نهم بهمن ماه محمدعلی نجفی استعفای خود را به رئیس جمهور داد و روز بعد استعفایش پذیرفته شد، هیچ معاونی در سازمان میراث فرهنگی خبر قطعی در این باره نداشت و فقط از آبانماه زمزمه هایی از رفتن او را شنیده بودند.
محمد علی نجفی برخلاف زمان آمدنش که از روسای 8 سال پیش این سازمان اجازه گرفته بود این بار برای رفتنش با هیچیک از معاونانش مشورت نکرد. با این وجود همان شب، قائم مقام سازمان میراث فرهنگی تمام وسایل خود را از دفتر کارش جمع کرد و از این سازمان رفت. رفتنی که به گفته خودش قهر تلقی نمی شود. چون مهدی حجت به خبرنگار مهر گفت که نحوه تغییر و تحولات در این سازمان، شرایط مطلوبی نداشت اما اگر از من دعوت شود و شرایط سازمان به‌نحوی باشد که بتوانم ادامه کار دهم، این کار را انجام خواهم داد.
اکنون با آمدن مسعود سلطانی فر به سازمان میراث فرهنگی که سابقه عضویت در کمیسیون برنامه و بودجه شورای شهر و معاونت در سازمان تربیت بدنی و عضویت در هیأت علمی مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت نظام را داشته است، اوضاع در میان کارکنان سازمان میراث فرهنگی خوشایند نیست. چون اگر در طول 164 روز قبل، بیشترین فعالیت مدیران این سازمان به عزل و نصب های مدیریتی گذشت، دوباره با آمدن سلطانی فر نیز همین وضعیت تکرار خواهد شد.
انتقاد به جای پیام تبریک به سلطانی فر
نکته دیگر اینکه تا کنون بعد از پذیرش حکم ریاست سازمان میراث فرهنگی توسط سلطانی فر، نه تنها هنوز هیچ مقام دولتی و یا نهادهای غیرمردمی به او تبریک نگفته اند بلکه بیانیه های انتقادی کارشناسان مرتبط با سازمان میراث فرهنگی نیز مرتب منتشر می شود. این درحالی است که پس از آمدن نجفی، باستان شناسان، دانش آموختگان باستان شناسی، موسسات غیر دولتی ماند ایکوم و آیکوموس و ... هر کدام به صورت جداگانه متن تبریک خود را رسانه ای کرده بودند. چون سلطانی فر هیچ سابقه ای در زمینه میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری ندارد همین مسئله باعث شده تا برخی از مدیرانی که حجت و یا نجفی برای آنها حکم انتصاب زده اند منتظر شرایط موجود باشند و در صورت مطلوب نبودن اوضاع و مدیریت سلطانی فر از این سازمان بروند آن هم مدیرانی که تاحدودی با حوزه کاریشان مرتبط بودند برخلاف 8 سال گذشته که هیچ مدیری با وظایف کاری اش همخوان نبود!
سازمان میراث فرهنگی به سمت غیرتخصصی بودن می رود
با این حال انجمن های علمی دانشجویان باستان شناسی دانشگاههای کشور معتقدند که این اقدام دولت در راستای استمرار و تکرار اشتباهات 8 سال گذشته در قبال میراث فرهنگی کشور است. اشتباهاتی که مسئولان سازمان میراث فرهنگی از جمله حجت و نجفی به صورت مداوم از آن صحبت می کردند و به همین دلیل سازمان میراث فرهنگی را لکد کوب شده می دانستند.
جامعه باستان شناسی ایران نیز با صدور بیانیه ای مخالفت خود را با شرایط پیش آمده اعلام کرد. باستان شناسان گفته اند که جابه جایی مدیران سازمان میراث فرهنگی ضربه بزرگی به این سازمان می زند درحالی که آنها احساس می کردند با آمدن نجفی ، حجت و سید محمد بهشتی بلاخره این سازمان بعد از 8 سال روی خوش به خود می بیند اما با تغییرات انجام شده، عملا این اتفاق نیفتاد. همچنین سازمان میراث فرهنگی یک سازمان تخصصی است اما گویا با انتصاب رئیس جدید، سازمان به سمت غیر تخصصی بودن پیش می رود.
احمد مسجد جامعی، رییس شورای شهر تهران نیز رور گذشته در حاشیه بازدیدش از بناهای تاریخی تهران به خبرنگاران گفته بود: میراث فرهنگی جزو سرمایه‌های کشور است و گاهی باید با تدبیرهای مدیریتی از بروز اتفاق‌های ناگوار در این سازمان جلوگیری شود. مسجد جامعی همچنین قصد دارد تا برای ماندن حجت در سازمان میراث فرهنگی پادرمیانی کند.
با این حال، جلیل گلشن، رئیس پژوهشگاه میراث فرهنگی هم به خبرنگار مهر گفت: به طور کلی هر تغییری که انجام شود دارای هزینه است.
گلشن رفتن نجفی از سازمان میراث فرهنگی را اینگونه توجیه کرد که او قبلا اعلام کرده بود مشکلات جسمانی دارد و به طور حتم خودش نیز موافق با این تغییر و تحولات نبوده است.
در کنار تمامی این اظهار نظرها، جمعی از کارشناسان و باستان شناسان نیز نامه ای به خبرگزاری مهر نوشتند و اعلام کردند که آقای محمدعلی نجفی، چرا با شفافیت، صراحت و صداقت بیشتری درباره سرنوشت این سازمان با بدنه کارشناسی و کنشگران و متخصصان آن به گفتگو ننشست. آنها از مسؤلان کشور انتظار دارند تا اهمیت موضوع میراث فرهنگی و معنوی میهن ما را کمتر از سیاست خارجی یا مسأله اقتصادی نشمارند.