به گزارش خبرگزاری مهر، آيت‌الله سید محمدباقر موحد ابطحی از شاگردان طراز اول آیت الله بروجردی و امام خمینی(ره) شب گذشته در سن 86 سالگی و در بیمارستان بقیة الله به لقاء الله پیوست.
آيت‌الله سید محمدباقر موحد ابطحی در 2 اسفند 1306 هـ .ش برابر با شب دوم رمضان سال 1346هـ .ق خانواده‌اي اهل علم و معرفت در در اصفهان به دنيا آمد. پدرش، آيت‌الله حاج سيد مرتضي موحد ابطحي از علماي اصفهان بود. جدّ مادري‌اش نيز آيت‌الله سيد محمدتقي موسوي احمدآبادي، نويسنده كتاب مكيال المكارم است. سيد محمدباقر مقدمات و دروس سطح را در حوزه علميه اصفهان، نزد پدرش و استاداني همچون حضرات آيات: حاج‌آقا رحيم ارباب و شيخ محمود مفيد آموخت. سپس در 17 سالگي، براي ادامه تحصيل به قم رفت و در مدرسه حجتيه اقامت گزيد. در قم، از محضر آيات عظام: سيد حسين بروجردي، سيد محمد حجت كوه‌كمره‌اي و امام خميني بهره گرفت و با اينكه 20 سال بيشتر نداشت، به دليل ايرادهاي علمي و نقدهايي كه در كلاس درس بيان مي‌كرد، توجه استادان را به خويش جلب كرد.
آيت‌الله موحد براي فراگيري دانش بيشتر، در سال 1370 هـ .ق رهسپار نجف اشرف گرديد، ولي طولي نكشيد كه به دليل گرماي طاقت‌فرساي نجف، به قم بازگشت.وي پس از بازگشت به قم، در رشته‌هاي گوناگون علوم اسلامي به‌ويژه حديث و رجال به تحصيل و پژوهش پرداخت و به درجه‌هاي عالي رسيد. آيت‌الله موحد در دوره سطح و خارج، شاگردان بسياري را پرورش داد. افزون بر آن، با بنيان نهادن مدرسه و مركز پژوهشي «الامام المهدي» در قم، به گردآوري اخبار و احاديث اهل بيت(ع) همت گماشته كه ره آورد آن، انتشار دهها كتاب ارزنده مانند الصحيفة السجادية الجامعة و صحيفة الامام الرضا(ع) است.
از فرازهاي شگفت در زندگي اين انديشمند وارسته، توسل به امام زمان(عج) است. ايشان به پشتوانه اين توسل‌ها، به كاميابي‌هاي بزرگي در امور فرهنگي و عمراني دست يافته است، كه از آن جمله به ساخت بيمارستان، درمانگاه، مساجد، مدارس و... مي‌توان اشاره كرد. آيت‌الله ابطحي که سرپرست مركز پژوهشي و مدرسه امام مهدي(عج)، قم بودند، قبل از درگذشت شان، با همكاري گروهي از پژوهشگران حوزه علميه قم، سرگرم گردآوري احاديث شيعه بودند.
آیت الله ابطحی از جمله علمای برجسته جهان تشیع محسوب می شدنند که درراه تبلیغ معارف اسلام به ویژه آموزه های اهل بیت(ع) اقدامات شایسته ای را در طول حیات خویش به ثبت رساندند. که مناظره با «بن باز»، امام جماعت وهابي مسجدالحرام در مكه، ساخت درمانگاه و بیمارستان وليّ‌عصر(عج)، اقليد فارس، ساخت مساجد فراوان، اقليد و چهاردانگه، ساخت هنرستان صنعتي، اقليد فارس، ساخت كارگاه‌هاي قالي‌بافي، اقليد فارس، ساخت پايگاه بزرگ امام رضا(ع)، اصفهان، بازسازي امامزاده سيد محمد، اقليد فارس از جمله دهها خدمات شایسته آن مرحوم در مسیر خدمت به اسلام و مسلمی به شمار می رود. همچنین از ديگر فعاليت‌هاي ايشان، پيشنهاد نگارش كتاب گران‌سنگ تفسيرالميزان به علامه طباطبايي و پيشنهاد گردآوري همه روايات شيعه به آيت‌الله سيد حسين بروجردي است.
ایشان در طول حیات پر برکت خویش آثاری را نیز بر جای گذاشتند که کتاب المدخل الي تفسير الموضوعي للقرآن كريم، تفسير، عربي، 10 جلد، لصحيفة السجادية الجامعة، دعا، عربي؛ (اين كتاب دربردارنده 270 دعا و نيايش از امام سجاد(ع) است، در حالي كه صحيفه سجاديه كه از قبل موجود بودند، 54 دعا دارند)، جامع الاخبار و الآثار عن النبي و الائمه الاطهار، حديث، عربي، 2 جلد؛ (در اين كتاب، روايت‌هاي ائمه معصومين(ع) در زمينه تفسير قرآن، گرد آمده است)، الصحيفة العلوية الجامعة، دعا، (700 دعا از امام علي(ع))، صحيفه فاطمه زهرا و چهار فرزندش، دعا (دعاهاي فاطمه زهرا(س) و فرزندانش: امام حسن، امام حسين، امام باقر و امام كاظم(ع))، صحيفه امام صادق(ع)، دعا(1000 دعا از امام صادق(ع))، الصحيفة الرضوية الجامعة، دعا (دعا و مناجات‌هاي امام رضا، امام جواد، امام هادي، امام عسكري و امام زمان(ع))، الدرر اللاّمعة في احاديث الجامعة، حديث و رجال(اين كتاب، مقدمه‌اي بر كتاب جامع الاحاديث الشيعه نوشته آيت‌الله العظمي بروجردي است)، عوالم العلوم،فقه جامع الاحاديث، حديث (موضوع اين كتاب، تفسير، دلالت احاديث و بررسي تعارض و رفع آنها است)، معجم اسناد روايات، رجال و حديث از جمله آثار ایشان به زبان عربی است که در زبان فارسی نیز تألیفاتی از خود بر جای گذاشته اند.