به گزارش خبرنگار مهر، نشست نقد و بررسی فیلم کلاشینکف با حضور سعید سهیلی، فرشاد محمدی مدیر فیلمبرداری، اندیشه فولادوند، شهرام حقیقت دوست، ساعد سهیلی، رضا عطاران بازیگران، ناصر چشم اذر و دیگر عوامل فیلم برگزار شد.
در ابتدای این نشست سعید سهیلی گفت: همیشه در ذهن من یک عکس شکل می گیرد و وقتی آن عکس مرا درگیر می کند به قدری به آن فکر می کنم تا داستان آن خلق شود. تصویر اولیه من برای این فیلم اینگونه بود که پسری دست دختربچه ای را گرفته و در دست دیگرش اسلحه کلاشینکف وجود داشت و این تصویر تبدیل به فیلمنامه شد.
وی همچنین درباره استفاده از صحنه هایی از فیلم های دیگر همچون لئون و موسیقی تنگنا و قیصر در این فیلم افزود: چند فیلم هست که در دوران کودکی و نوجوانی مرا درگیر کرده بود که از جمله آن می توان به فیلم لئون و فیلم های تنگنا و قیصر اشاره کرد. یادم نمی آید که چرا تصاویر فیلم لئون را انتخاب کردیم شاید به دلیل تاثیر نوستالژیک این آثار باشد.
سهیلی همچنان درباره پایان بندی کلاشینکف عنوان کرد: برای هر فیلمی می توان 100 پایان بندی طراحی کرد. حس من این بود وقتی عادل نمی تواند در واقعیت به خواسته های خود برسد در عالم بین مرگ و زندگی به خواسته هایش برسد و اتفاقات ذهنی اش تحقق یابد. قهرمان اصلی فیلم عادل است که کلاشینکف دارد و کلاشینکف هم می تواند قهرمان باشد.
وی درباره انتخاب بازیگران این فیلم ادامه داد: با اکثر بازیگرانی که می خواهم قرارداد ببندم اول درباره دستمزد و بعد هم درباره عنوان بندی صحبت می شود. اینبار هم همین اتفاق افتاد. اما عطاران برای این فیلم تاکید کرد که من می خواهم در تیتراژ اسمم دوم باشد چرا که نقش اول فیلم ساعد سهیلی است. بعضی بازیگران مثل رضا عطاران قیمت ندارند. او غنیمتی برای سینمای ایران است.
ناصر چشم آذر درباره موسیقی فیلم توضیح داد: من اول نسخه کاملی از فیلم ندیدم و قرار شد تمی را بر اساس ورود عادل به خانه عمویش بسازم. این تم اولیه بود و مابقی نیز بر اساس فضای فیلم و شخصیت ها نوشته شد.
در ادامه نشست فرشاد محمدی فیلمبردار این اثر گفت: ابزار و دوربین فیلم را نمی سازد. من تلاش کردم نظرات کارگردان اثر را به مرحله اجرا رساندم. در این چند سال اخیر در تمام فیلم های ایرانی از دوربین روی دست استفاده می شود. من خودم از این موضوع فراری هستم چون فکر می کنم انقدر از این نوع دوربین استفاده شده که دیگر تاثیری ندارد.
کارگردان فیلم سینمایی کلاشینکف هم در اینباره توضیح داد: علاقه ای به دوربین روی دست و تکان خوردن بیش از حد دوربین ندارم و دوربین با سه پایه معنا دارد مگر اینکه دوربین روی دست به فیلم کمک کند. بیشتر تلاش کردیم زاویه چشم خود و مردم باشیم.
سهیلی در پاسخ به این سوال که چرا در فیلم تا این حد خشونت دیده می شود؟ گفت: نباید خیلی درگیری ها را در فیلم ها به تصویر بکشیم اما تلخی ها باید به گونه ای دیده شود که مخاطب اذیت نشود. در زد و خوردها نیز تلاش شده که اثر منفی روی مخاطب گذاشته نشود.
رضا عطاران درباره بداهه در دیالوگهای فیلم گفت: دیالوگ ها برخی اوقات از سوی من پیشنهاد شد و در این راه از سعید سهیلی کمک گرفتیم ولی سعی کردم دیالوگها را مال خود کنم.
شهرام حقیقت دوست درباره حضور خود در این فیلم گفت: من با سهیلی قبلا کار کرده بودم. همکاری با وی را دوست دارم. با اینکه نقش کوتاهی داشتم. کار را با آواتار مقایسه نمی کنم. این فیلم در حد بضاعت سینمای ایران فیلم خوبی است.
اندیشه فولادوند هم بیان کرد: من در تمام همکاریهایم با سهیلی لذت بردم. من قصه و قهرمان را دوست داشتم. وقتی اسلحه در فیلم حرف می زند این موضوع را دوست دارم.
سهیلی در پایان تاکید کرد: من از بازی ساعد در این فیلمم لذت بردم نه به این دلیل که پسرم بود. اما وقتی فیلم «چند متر مکعب عشق» را دیدم احساس کردم که نه! در فیلم من خیلی خوب بازی نکرده است. چون در آن فیلم کارش عالی بود. از دیگر عوامل فیلم هم تشکر می کنم.
سپیده عبدالوهاب تدوینگر فیلم در پایان در پاسخ به سوال فولادوند درباره پایان فیلم گفت: پایان بندی فیلم بیش از آنکه دست تدوینگر باشد دست کارگردان است. این همان چیزی بود که در فیلمنامه لحاظ شده بود.