لیلا زین‌الدین درباره فیلم «شیار 143» ساخته نرگس آبیار که نامزد سیمرغ بهترین فیلم در سی و دومین جشنواره فیلم فجر شده است به خبرنگار مهر گفت: این فیلم بسیار زیبا و تاثیرگذار بود و به خوبی توانسته بود نشان دهد که چگونه یک مادر انتظار فرزندش را می‌کشد؛ فرزندی که به جبهه رفته و حال از او هیچ خبری نیست.
وی ادامه داد: من به عنوان یک دختر شهید که این فضاها را درک کرده ام فکر می کنم ساختن چنین فیلم هایی بسیار سخت است زیرا کارگردان و سایر عوامل باید خود را به جای شخص مورد نظر بگذارند و از زاویه دید او فیلمنامه را بنویسند و فضا را متناسب با آن ایجاد کنند.
دختر شهید زین الدین درباره ضرورت ساختن چنین فیلم هایی عنوان کرد: ما باید از ساخت این فیلم ها حمایت کنیم. نسل های جدیدتر جامعه هیچ آگاهی با آن فضاها ندارند و این فیلم ها به نوعی می توانند با نمایش زندگی پس از جنگ آن فضا را هم یادآوری کنند. باید این نسل را که آشنایی کمتری با این فضاها دارد، آگاه کرد که از این فضا دور نباشد و در جریان این مسایل قرار بگیرند. بسیاری از همسن و سالان من هیچ تصویری از این فضاها ندارند ولی لازم است که ما فراموش نکنیم آدم های مختلف با افکار و عقاید مختلف در کنار یکدیگر قرار گرفتند و از وطن شان دفاع کردند.
زین الدین در ادامه با اشاره به فیلم «شیار 143» و واقعیت هایی که از زندگی آدم های پس از جنگ نشان می دهد، بیان کرد: واقعیت هایی که این فیلم نشان می دهد بسیار ملموس بود، من و بعضی از دوستانم حتی فکر کردیم که شاید بعضی از دوستانی که خودشان درگیر این مسایل بوده اند بهتر باشد فیلم را نبینند چون تمام آن مشکلات و مسایل دوباره برایشان زنده می شود. حتی یکی از آشنایان ما درگیر همین مساله بود و پیکر پدرش هیچ گاه نیامد. بنابراین ما فکر کردیم شاید بهتر باشد که اینها فیلم را نبینند اما این فیلم درد و ناراحتی ای را بیان می کند که دیدنش برای ما حس زیبا و توصیف ناپذیری دارد.
زاویه دید زنان از جنگ با مردان تفاوت دارد
وی به بازی مریلا زارعی در فیلم اشاره و بیان کرد: من باید همینجا از بازی خوب مریلا زارعی و همچنین از کارگردانی نرگس آبیار تشکر کنم. درباره خودم نمی توانم بگویم که از دیدن این فیلم ناراحت شدم یا خوشحال چون فضای آن حس جدیدی را به من منتقل کرد که تابحال از این زاویه به آن نگاه نکرده بودم. ما انتظار زیادی برای پیکر پدرم نکشیدیم و خودم این آدم ها را چندان درک نکرده بودم ولی احساس کردم «شیار 143» این فضا را به درستی تصویر کرده بود.
دختر زین الدین از کارگردانی نرگس آبیار به عنوان ویژگی این فیلم یاد کرد و گفت: برای من این بسیار جالب بود که این فیلم را یک زن ساخته است. من فکر می کنم حضور زنان در عرصه ساخت فیلم هایی در حوزه دفاع مقدس مخصوصا فیلم هایی که به این شکل به مسایل پس از جنگ می پردازند و از زاویه دید همین زنان جنگ را نگاه می کنند بسیار ارزشمند است و باید این حضور پررنگ تر باشد چون زاویه دید یک زن با مردان تفاوت دارد.
زین الدین در پایان درباره فیلمسازانی که در حوزه جنگ کار می کنند، گفت: هرکسی نباید در فضای جنگ کار کند کسی باید فیلم های دفاع مقدس را بسازد که با این آدم ها ارتباط نزدیک داشته است و آگاهی بیشتری نسبت به این آدم ها دارد.