مهدی زواری در گفتگو با خبرنگار مهر درباره طراحی سکانس سقوط هلیکوپتر در فیلم «چ» ساخته ابراهیم حاتمی کیا گفت: من، ابراهیم حاتمی کیا و هادی اسلامی در مرحله پیش‌تولید درباره تک‌تک پلان‌های این سکانس صحبت کردیم. در پیش‌تولید بعد از استوری بورد «پری ویز» را هم داشتیم یعنی انیمیشنی که آنچه را که در پلان اتفاق می افتد به ما نشان می دهد.
وی ادامه داد: بعد از این مرحله همه عواملی را که درگیر سکانس سقوط بودند همچون طراح صحنه و لباس، مسئول جلوه های ویژه میدانی، مدیر فیلمبرداری جمع شدند و با هم صحبت کردیم که این سکانس چگونه اجرا شود و با تایید حاتمی کیا به طراحی خاصی برای سکانس سقوط رسیدیم.
ناظر فنی و مشاور کارگردان در فیلم «چ» بااشاره به اینکه تیم جلوه های ویژه در این فیلم همکاری خود را از زمان ساخت فیلم «ملک سلیمان» شروع کرده است، اضافه کرد: گروه ما برای آن فیلم منسجم شد و بعد خود را همواره به‌روز کردیم. این تیم برای فیلم «چ» جلسات متعدی گذاشت و من بدون اغراق می توانم بگویم که سکانس سقوط به اندازه یک فیلم سینمایی از همه ما زمان و انرژی گرفت. ما به این نتیجه رسیدیم که این سکانس باید ترکیبی از همه جلوه های ویژوالی، واقعی، ماکت و نماسازی باشد و این تلفیق بسیار مهم بود.
مشاور کارگردان فیلم «چ» با اشاره به بخش های مختلفی که در این کار درگیر بودند، بیان کرد: در بخشی از کار باید ماکتی با پرده آبی ساخته می شد که چرخش های داخل هلیکوپتر را نشان دهد. درواقع سکانس سقوط ترکیب عوامل مختلف مثل جلوه های ویژه میدانی، جلوه های ویژه بصری، طراحی صحنه و لباس و سازه های عباس بلوندی و حتی فیلمبرداری حسین جعفریان بود. جعفریان حمایت و کمک زیادی به ما کرد و تمام پلان های مورد نیاز ما را فیلمبرداری کرد. حتی در این سکانس تدوین، طراحی صدا، صداگذاری و درایت های خود حاتمی کیا مهم بود. حاتمی کیا نگاه متفاوتی داشت و ما آن را در تدوین اولیه کار فهمیدیم. قبل از آن ما فکر می کردیم که این سکانس بیشتر اکشن است اما در تدوین اولیه نوعی نگاه شاعرانه و دراماتیک را هم در کار دیدیم و ماجرای بین سیروان و هانا به شکل جذاب و دراماتیکی در داستان کار شد که به نوعی بار عاطفی فیلم را هم بالا برد و حس اکشن صرف سکانس را تغییر داد.
زواری با تاکید بر اینکه سکانس سقوط می توانسته از جلوه های ویژه بیشتری برخوردار شود، اضافه کرد: اصرار ما بر این بود که بگوییم تکنیک‌زده نیستیم و تمام تکنیک‌ها در خدمت محتوا و بار عاطفی و نگاه کارگردان است وگرنه ما در بحث جلوه های ویژه توانایی های زیادی داریم.
وی درباره زمانبندی تولید و ضبط این سکانس نیز عنوان کرد: ما حدود یک ماه و نیم درباره این سکانس صحبت و اتفاقات آن را طراحی می کردیم. تقریبا 25 روز فیلمبرداری این سکانس طول کشید و حدود 2 ماه و نیم هم جلوه های ویژه و کارهای مربوط به ویژوال افکت انجام گرفت. البته این زمانبندی ها را نمی شود اینگونه تفکیک کرد اما به طور تقریبی به این شکل بود.
زواری با بیان اینکه بعضی از سینماگران فکر می کنند که ویژوال افکت بعد از تولید و فیلمبرداری شروع می شود، افزود: اینها انتظار دارند که کار خود را تمام کنند و بعد دکمه ای بزنند و ویژوال افکت معجزه کند درحالیکه کار جدی از مرحله پیش تولید شروع می شود و یک پروسه است که الحمدالله هم اکنون دارد در سینمای ایران جا می‌افتد.
ناظر فنی و مشاور کارگردان در فیلم «چ» در ادامه خاطرنشان کرد: اگر نیازهای سخت افزاری و نرم افزاری ما تامین شود در ایران می توان کارهای بسیار حرفه ای انجام داد. این کار نوعی معیار است که خود ما می خواهیم در پروژه های بعدی از این حد بالاتر باشیم. ما در «چ» 520 پلان و 71 دقیقه ویژوال افکت داشتیم و بعضی از پلان ها را تا 10 بار اصلاح کردیم. صحنه های تیراندازی به صورت ویژوالی است و ما خیلی روی آنها کار کردیم. همچنین برای شلیک آرپیچی ها برای درآوردن تک تک پلان ها وقت بسیار زیادی گذاشتیم.
وی در پایان در واکنش به نامزدی فیلم «چ» در بخش جلوه های ویژه میدانی سودای سیمرغ عنوان کرد: من در این باره نباید نظر بدهم. واکنش هایی که از مردم گرفته ایم برای ما کفایت می کند. آنچه که ما شنیده ایم این است که قضاوت ها و نظرات درباره این سکانس ها خوب بوده البته قطعا کار ما بدون عیب نبوده است ولی این یک دستاورد است و حرف این است که ما می توانیم روی بچه های ایرانی و ویژوال افکت ایران حساب کنیم.