به گزارش خبرنگار مهر، واژه «بازسازی» در تئاتر ایران معنا و مفهومی متفاوت از حوزه‌های دیگر هنری، فرهنگی، اجتماعی و سیاسی دارد. واژه «بازسازی» برای خانواده تئاتر ایران یادآور تعطیلی چندماهه قلب تپنده تئاتر ایران یعنی مجموعه تئاتر شهر در سال 86 است. روندی که در آن این بنای تئاتری چندین ماه تعطیل شد و نتیجه این بازسازی نه تنها برای تئاتر شهر مثبت نبود بلکه حاکی از این واقعیت بود که به لحاظ فنی و مقاوم سازی و نیازهای اساسی دیگر نظیر سیستم برق اضطراری و سیستم اطفاء حریق اقدام درست زیربنایی انجام نشده است.
حتی بازسازی مذکور باعث از بین رفتن آکوستیک سالن‌های نمایشی مجموعه تئاتر شهر شد. اما واژه «بازسازی» برای خانواده تئاتر تنها تداعی‌کننده وضعیت پیش آمده برای مجموعه تئاتر شهر نیست بلکه خاطره تلخ تعطیلی اداره برنامه‌های تئاتر به عنوان تنها مکان تمرین گروه‌های تئاتری را هم یادآور می‌شود.
اداره برنامه‌های تئاتر که 2 سال پیش به بهانه بازسازی تعطیل و تخریب شد این روزها تبدیل به مخروبه‌ای برای حضور معتادان و افرادی غیرفرهنگی شده است و مسئولان مربوطه هربار وعده می‌دهند که به زودی مشکلات این ساختمان حل می‌شود.
سرانجام بازسازی اداره برنامه‌های تئاتر
واژه «بازسازی» در تئاتر ایران علاوه بر وضعیت و شرایط پیش آمده برای مجموعه تئاتر شهر و اداره برنامه‌های تئاتر، یادآور تعطیلی چندین ماهه تالار مولوی به بهانه بازسازی و تجهیز و بهینه‌سازی امکانات این مکان تئاتری و تئاتر دانشجویی نیز هست. تعطیلی چندماهه تالار مولوی تنها باعث مختل شدن فعالیت تئاتر دانشگاهی و گروه‌های تئاتر دانشجویی بود و بازگشایی مجدد آن بیانگر این موضوع بود که اقدام قابل توجهی هم در زمینه بازسازی این مکان تئاتری انجام نشده است.
همین امر و انجام نشدن بازسازی و بهینه سازی تجهیزات تالار مولوی باعث شد که مهمترین مکان تئاتر دانشگاهی و یکی از معدود امکانات تئاتر ایران از میزبانی سی و دومین جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر نیز محروم شود.
حال و هوای این روزهای تئاتر شهر
طی چند ماه گذشته باز هم واژه «بازسازی» پر رنگ‌تر از گذشته و باز هم درباره مجموعه تئاتر شهر مطرح شده است. در این چند ماه و با حضور اتابک نادری به عنوان رئیس جدید مجموعه تئاترشهر بحث فاز جدیدی از بازسازی مجموعه تئاترشهر شنیده شد که در راستای آن ایجاد کافه تریای سالن قشقایی، جابجایی در ورودی کارگاه نمایش و بازسازی دفتر ریاست مجموعه تئاترشهر انجام شد.
اما با وجود اینکه قرار بود بهینه‌سازی سیستم‌های بهداشتی و فنی مجموعه، همچنین راه‌اندازی سیستم اطفاء حریق تئاتر تا آغاز سی و دومین جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر انجام شوند، عملی شدن این اقدامات به بعد از جشنواره تئاتر فجر موکول شد و تنها راه‌اندازی سیستم برق اضطراری مجموعه پیش از برگزاری جشنواره به سرانجام رسید.
راهروهایی که شکل و شمایل سال 86 را به خود گرفته‌اند!
در همین شرایط در چند روز گذشته زمزمه‌هایی مبنی بر تعطیلی چندماهه مجموعه تئاترشهر به منظور بازسازی شنیده شد؛ امری که وزیر ارشاد در گفتگوی خود با خبرگزاری مهر از آن ابراز بی‌اطلاعی کرده و البته تاکید کرد بازسازی می تواند همزمان با انجام فعالیت‌های روزمره این مرکز باشد و دلیلی برای تعطیلی آن وجود ندارد.
به هر صورت، راهروهای زیرزمین تئاتر شهر و همچنین فضاهای داخلی دیگر در مجموعه هر روز شرایط چندان مناسبی ندارند و باز هم چهره‌ای شبیه به روزهای تلخ تعطیلی تئاترشهر در سال 86 به بهانه بازسازی پیدا کرده‌اند.
نکته قابل توجه دیگر این است که هیچ گاه نمی‌توان زمان بندی اعلام شده برای بازسازی را در خوشبینانه ترین شکل ممکن هم زمان بندی مشخص و قطعی دانست زیرا در بازسازی تماشاخانه سنگلج و تالار هنر تأخیر در زمان‌بندی اعلام شده به وجود آمد. این در حالی است که تئاتر شهر به لحاظ تمرکز و توجه گروه‌های تئاتری و تقاضای اجراهای نمایشی نسبت به تماشاخانه سنگلج و تالار هنر شرایط متفاوتی دارد و تعطیلی چندماهه این مجموعه تئاتری تأثیر بسزا و جبران ناپذیری روی روند تئاتر حرفه‌ای کشور خواهد گذاشت.
باید دید واژه «بازسازی» این بار چه سرانجامی برای مجموعه تئاترشهر رقم می‌زند و آیا این بار این واژه به حضور خود در تئاتر شهر پایان خواهد داد یا در سال‌های آینده همچنان به عنوان کابوسی همیشگی برای قلب تپنده تئاتر ایران حضور خواهد داشت.