به گزارش خبرنگار مهر، در برنامه دوشنبه شب 90 از بخشی از صحبتهای علی کریمی علیه محمد رویانیان مدیرعامل پیشین پرسپولیس و علی دایی سرمربی این تیم پرده برداری شد. کریمی که بعد از قهرمانی تراکتورسازی در جام حذفی این صحبتها را مطرح کرده، درباره جداییاش از پرسپولیس اظهار داشت: دایی و رویانیان قبل از آنکه با همدیگر درگیر شوند، خوب از من استفاده کردند.
وی اضافه کرد: بعد از سه، چهار ماه بعد که من به تبریز آمدم، آقایان خودشان در یک مغازه به مدیر برنامههای من گفتند که تمام شروط شما را برای حضور در پرسپولیس قبول داریم ولی تنها شرط ما (رویانیان) این است که کریمی در تیم نباشد.
هافبک تیم فوتبال تراکتورسازی تبریز همچنین خاطرنشان کرد: قضاوت با مردم. این فصل دارد تمام میشود ولی هنوز یکسری از من میپرسند چرا از پرسپولیس رفتم. به هر حال این شرایط هم بوده است.
وی درباره اینکه دایی گفته بود "آقایان در چشم من نگاه میکنند و پاس نمیدهند"، با انتقاد از سرمربی پرسپولیس، تاکید کرد: من با دایی هم بازی بودم. ایشان کی توانسته کسی را دریبل کند و گل بزند؟ گلهای ایشان یا پنالتی بوده، یا تک به تک و یا اینکه سانتر کردهاند و با سر گل زده است. آخر سر هم میگویند در چشم من نگاه میکنند و پاس نمیدهند. این دورهای است که نباید آنرا فراموش کنند.
علی کریمی ادامه داد: زندگی پستی و بلندی زیادی دارد. الان خیلی چیزها دست شماست. ممکن است فردا اتفاقات دیگری بیافتد و جایمان عوض شود ولی خوب است که گذشته خود را فراموش نکنید.
وی با تاکید بر اینکه نیازی نمیبیند با علی دایی کار کند، یادآور شد: طرف وقتی به خاطر یک قرارداد خوب این شرط را قبول میکند که علی کریمی نباید در تیم باشد، چطور باید با او کار کنم؟ این با عقل جور در میآید. چنین چیزی امکان ندارد.
هافبک تیم فوتبال تراکتورسازی تبریز در ادامه انتقاداتش تصریح کرد: حتی فکر آقایان کار نکرد که به ما پیشنهاد بدهند، مثل زمان مدیریت عباس انصاریفرد. باز دم انصاریفرد گرم که حرف از تمدید قرارداد زد ولی اینها حتی یک زنگ هم نزدند که بیا و صحبت کنیم.
وی در ادامه خاطرنشان کرد: من با دایی هیچ وقت رابطه حسنه نداشتم. شما میتوانید از تمام بازیکنان هم دورهای ما بپرسید. بازیکنان جوانی که به تیم ملی میآمدند، اذیت میشدند. بازیکنانی مثل حسین کعبی و حتی یحیی گلمحمدی. محرم نویدکیا هم شاهد زنده است.
کریمی در پایان گفت: درست است شما بزرگتر هستید و کاپیتان تیم اما احترام باید متقابل باشد. نمیشود که فقط کوچکتر احترام بگذارد. از بازیکنان بپرسید که خیلی سالم توپ را از ایشان میگرفتند، بدون خطا، ولی برمیگشت یک چیزی به آنها میگفت. البته این چیزها تمام شد و آدم نباید گذشتهاش را فراموش کند. الان هم که بگوید آقا هم مثل همیشه کارشان را با داد و بیداد پیش میبرند و هیچی به هیچی.