به گزارش خبرنگار مهر، در این یادداشت که جلیل سامان آن را اختصاصی در اختیار مهر قرار داده آمده است:
چند روز است كه دندان به جگر می‌گیرم كه در مقابل این رویداد سكوت كنم اما فاجعه دردناك‌تر از این است كه بتوان چیزی نگفت.
یك شخصیت توده‌ای كه قطعا از نظر عقیدتی وابسته به شوروی است با یك خانم اشراف زاده بختیاری كه احتمالا انگلیسی مآب هم است بحث‌اش می‌شود و توهینی به بختیاری‌ها می‌كند. دعوا است دیگر! و این رفتار و گفتار شخصیت داستان است. نمی‌دانم چطور كار بالا كشید و شد آنچه نباید می‌شد. رفتار این شخصیت چه ربطی به اعتقاد كارگردان و صدا و سیما دارد؟
اگر این توهین از زبان شخصیت مثبت یا برآیند داستان فیلم بود قابل بحث بود اما واقعا من نمی‌فهمم چه اتفاقی افتاده كه عده‌ای به خیابان بریزند و رییس سازمان همه را وادار به عذرخواهی كنند.
همه از نقاط قوت و ضعف اقوام مختلف ایران خبر داریم. شجاعت و خیانت در تمام اقوام بوده در بختیاری، قشقایی و ترك و كرد و فارس و بلوچ و سیستانی بوده، هست و خواهد بود. همه خوب و بد دارند. مكلا و معمم و پلیس و پرستار و استاد دانشگاه... كسی نمی‌تواند قسم بخورد نژاد ما یا صنف ما دست از پا خطا نكرده از این رو همه قابل نقدند.
اما عجیب آنجاست كه این سریال ظاهرا داعیه نقد هم ندارد. البته نگذاشتند قصه راه بیفتد و بفهمیم بعد چه می‌شود. چقدر خوب بود دست اندركاران سریال در یك برنامه تلویزیونی مطلب را توضیح می‌دادند و جنجال می‌خوابید...
اما این برخورد نه شایسته بختیاری‌های هوشیار و فهیم بود و نه رییس سازمان و عوامل سریال بی جیره و مواجب تلویزیون!
«سرزمین كهن» تا اینجایی كه پخش شد كار خوبی بود. خصوصا طراحی صحنه‌اش قابل توجه بود. امیدوارم عده‌ای به نمایندگی از طوایف بزرگوار بختیاری‌ها بقیه كار را ببینند، نظرشان عوض شود و مردم از دیدن این كار محروم نشوند. بودجه كلانی خرج كار شده و هنرمندان بسیاری شبانه روز روی این كار زحمت كشیده‌اند خدارا خوش نمی‌آید ندیده راهی آرشیو شود.
اما فاجعه اینجاست كه اوضاع برنامه سازی بدتر می‌شود. به عقیده من تلویزیون به دلایل مشابه سال‌ها است دچار خودسانسوری است و این اتفاق اوضاع را بدتر می‌كند. رسانه از این به بعد شرایط سخت‌تری برای سریال‌ها و آثار نمایشی می‌گذارد؛ بخش‌نامه‌ها و مقررات جدید وضع می‌شود و همین داستان‌های نیم بند از اینی هم كه است بی خاصیت‌تر می‌شود.
بازیگران و عوامل حرفه‌ای به چه امیدی با تلویزیون همكاری كنند. وقتی زحمات چندین ساله‌شان با یك سوء تفاهم كنار گذاشته می‌شود؟
نه با آقای تبریزی رفیقم و نه با هیچیك از عوامل دیگر سریال «سرزمین كهن» سر و سّری دارم. فقط خواستم از حقی دفاع كنم كه حق رسانه و هنرمند است.. باب بدی باز شد...