خبرگزاری مهر- گروه فرهنگ و هنر: «خوب بد زشت» سریال تازه منوچهر هادی است که پیش از این در رمضان 91 با ساخت «خداحافظ بچه» ثابت کرد بلد است مخاطبان سیما را پای یک سریال بنشاند و آنها را از انتخابشان ناراضی نکند.
هادی گرچه در سینما با آثاری چون «قرنطينه»، «يكی می‌خواد باهات حرف بزنه» و «زندگی جای دیگری است» حضور فعال‌تری داشته اما به نظر می‌رسد سابقه تله‌فیلم‌سازی در تلویزیون و یک اثر سریالی مناسبتی او را به شناخت ذائقه مخاطبان سیما نزدیک‌تر کرده است.
این شب‌ها سریال «خوب بد زشت» به کارگردانی او و با بازی امین حیایی، بهنوش بختیاری، بهاره رهنما، حسین محب‌اهری و... از شبکه دو سیما در حال پخش است؛ اثری که گرچه شبکه پخش‌کننده آن، سریال‌های پرمخاطب فراوانی نداشته است اما حالا مردم هر شب ساعت 21:30 با اشتیاق پیگیر ماجراهای بهادر و زندگی خانوادگی او هستند و البته عوامل سریال هم مشغول ساخت قسمت‌های پایانی آن!
با منوچهر هادی گفتگویی درباره سریال تازه‌اش داشته‌ایم که می‌خوانید:
*سریال قبلی شما «خداحافظ بچه» با وجود طرح موضوعی تلخ، فضای شیرینی داشت. البته ممکن بود اگر هنرمند دیگری کارگردانی سریال را بر عهده داشت فضای آن هم تغییر پیدا می‌کرد بنابراین من این فضای شیرین را بیشتر از متن به کارگردانی شما وابسته می‌دانستم. به نظر می‌رسد در مجموعه جدیدتان «خوب، بد، زشت» باز هم به سراغ همین فضا رفته‌اید و کار شیرینی‌های خاص خودش را دارد.
- من اصولا خیلی وابسته به فیلمنامه هستم و سعی می‌کنم به متن وفادار باشم. اگر هم فیلمنامه‌ای را دوست نداشته باشم و با آن ارتباط برقرار نکنم، آن را کار نمی‌کنم. هر فیلمی با توجه به فیلمنامه موجود قواعد خاص خودش را دارد. بنابراین اینطور نیست که مثلا من روش خاصی برای کارگردانی داشته باشم و در همه آثارم از آن روش استفاده کنم. قطعا فیلمنامه مسیر من را مشخص می‌کند. حال و هوای متن این سریال هم کاملا متفاوت با سریال قبلی است و من هم در اجرا تمام تلاشم را می‌کنم که کاملا وفادار به متن باشم.
موقعیت‌های طنز در این سریال خیلی بیشتر از «خداحافظ بچه» است و بازیگران هم هنرمندانی هستند که سابقه کار کمدی دارند و توانایی اجرای نقش‌های طنز را دارند. ما همگی تلاش می‌کنیم کاری متفاوت از سریال «خداحافظ بچه» ارائه دهیم.
*این مسئله که شما به متن وفادار هستید کاملا درست است اما آنچه نمودی از حضور و کارگردانی شما به حساب می‌آید مثلا در «خداحافظ بچه» خود را در انتخاب بازیگران نشان داد. شما در این سریال سراغ شهرام حقیقت دوست رفتید که معمولا بازیگر نقش‌های منفی است اما در آن سریال آنقدر شیرین ظاهر شد که همه با او ارتباط برقرار می‌کردند. از این ظرفیت چقدر در خصوص امین حیایی استفاده کرده‌اید؟
- قطعا نقش امین حیایی متفاوت است چون هم فیلمنامه و هم نقش کاملا متفاوت است و جای کار به بازیگر می‌دهد. خود من هم اصولا دوست ندارم بازیگری که سر کارم می‌آید همان نقش‌هایی را تکرار کند که قبلا مخاطبان در آثار دیگر از او دیده‌اند بلکه سعی می‌کنم با استفاده از انرژی و ایده‌هایی که بازیگر سر کار می‌آورد با او تعامل و همفکری داشته باشم. هدف این است که در کارهایم اتفاق جدیدی رخ دهد و معمولا هم اگر دیده باشید در فیلم‌ها و سریال‌هایی که ساخته‌ام، بازی‌ها قابل قبول بوده‌اند.
این امر فراتر از انتخاب درست بازیگران به این وابسته بوده که بازیگر را در کار شریک کنیم و پذیرای انتقادات و نظراتش باشیم. وقتی پیشنهادات عوامل را بپذیریم در آنها ایجاد انگیزه خواهیم کرد و به این شکل است که در کار اتفاقات جدیدی رخ می‌دهد. در «خوب، بد، زشت» هم قطعا شاهد بازی‌های متفاوتی هستیم که بیشترش به فیلمنامه بابک کایدان و شخصیت پردازی‌های خوبی که در متن داشته و همچنین انرژی که بازیگران گذاشتند باز می‌گردد و من هم سعی کردم متن را پخته تر کنم.
*اینکه بازیگران زن (یعنی سه خواهر خانواده) با نام‌های خودشان در سریال حضور دارند پیشنهاد چه کسی بوده است؟
- پیشنهاد خود نویسنده بود. ما این مسئله را با همه بازیگران در میان گذاشتیم و بیشترشان هم موافق بودند که این اتفاق بیفتد. البته خود من با این قضیه مخالف بودم و معتقد بودم که یا باید همه بازیگران با نام‌های خودشان بازی کنند یا هیچکدام اما چون اکثریت با این کار موافق بودند من هم پذیرفتم.
*شما گفتید در تلاش بودید متن را پخته‌تر کنید. با توجه به اینکه با خواندن خلاصه قصه هم بدیهی است در پایان سریال چه تغییراتی در شخصیت اصلی سریال رخ خواهد داد، شما در کارگردانی چه تلاشی کردید تا این امر باورپذیر به نظر برسد.
- این تغییر و تحولات ابتدا در متن رخ می دهد. به این شکل که هر قسمتی که بابک کایدان می‌نویسد ما می‌خوانیم و نظراتمان را ارائه می‌دهیم. قبل از شروع کار هم 5 – 6 قسمت از فیلمنامه در اختیارمان قرار داشت و بعد کار را کلید زدیم. اما در نهایت همه تغییر و تحولات ابتدا باید در متن رخ دهد. زمانی که ما فیلمنامه را می‌خوانیم اگر متن برایمان ملموس نباشد با دلیل و مدرک انتقاداتمان را بیان کنیم و کایدان هم به خوبی پیشنهادات ما را می‌پذیرد و آنها را در متن مورد توجه قرار می‌دهد. معتقدم هر اتفاقی که در فیلمنامه می‌افتد باید قابل باور باشد و وقتی که خود ما این وقایع را باور کنیم قطعا مخاطب نیز آنها را باور خواهد کرد.
*با توجه به اینکه در سال‌های اخیر سریال‌های تلویزیونی فراتر از طنز کلامی بیشتر به سمت طنز موقعیت گرایش پیدا کرده‌اند چیزی که در «خوب، بد، زشت» هم شاهد آن هستیم.
- ما چیز دیگری جز طنز موقعیت برای ارائه نداریم. هیچ بازیگری در کار لودگی نمی‌کند و نمی‌خواهد به هر قیمتی مخاطبش را بخنداند و بر اساس موقعیت‌های موجود در قصه است که بیننده به خنده می‌افتد.
*شنیده می‌شد محسن کیایی فیلمنامه سریال را نوشته است اما بعدا شما متن وی را کنار گذاشته و فیلمنامه بابک کایدان را کار کردید.
- آقای کیایی متن را به شکل کامل ننوشته بود. او 10 قسمت را نوشته بود که قصه خیلی خوبی هم داشت اما طنز قصه زیاد طنز موقعیت نبود و با سلیقه من جور در نمی‌آمد. بنابراین با وجود اینکه قصه را دوست داشتم اما به تهیه کننده گفتم فیلمنامه با سلیقه من زیاد جور در نمی‌آید و نمی‌توانم آن را بسازم. در نهایت با توافقی که با کیایی و مدیر شبکه شده بود من بابک کایدان را که قبلا هم در یک پروژه سینمایی با او همکاری داشتم، معرفی کردم و طی جلساتی که با هم گذاشتیم کلیات کار مطرح شد و بعد از آن کایدان به شکل مجزا شروع به نگارش فیلمنامه کرد.
*اینکه معمولا ساعت‌ها و زمان‌های پخش پربیننده سیما نصیب کارهای شما می‌شود، اتفاقی است؟!
- خیر، من خودم انتخاب می‌کنم. سریال‌های زیادی برای ساخت به من پیشنهاد می‌شود اما چیزی که برایم مهم است زمان پخش آنها است. دومین نکته این است که مجموعه پیشنهادی حتما مناسبتی باشد. ما دو مناسبت درجه یک عید و ماه رمضان را داریم که بهترین زمان برای ارائه کار است. در غیر این صورت ترجیح می‌دهم ساخت سریال‌هایی را بپذیرم که 50 – 60 قسمت باشند تا بدانم وقت دارم که کم کم کارم را قوام بخشم و مخاطب هم در 10 – 15 قسمت اول توانایی‌های کار من را متوجه شود و پای کار بنشیند. ممکن است شما یک کار 15 قسمتی داشته باشید که در مناسبت خاصی هم پخش نشود در این حالت تا مخاطب بخواهد بفهمد که سریال کی و کجا پخش می‌شود، کار تمام شده است. در مناسبت‌هایی مثل عید و یا ماه رمضان با تبلیغات دهان به دهان مخاطبان جذب یک سریال می‌شوند و همین مسئله باعث می‌شود کارها بیشتر از دیگر ایام دیده شوند.
*اما انگار امسال شبکه کم مخاطب‌تری را انتخاب کرده‌اید؟
- معتقدم هیچ تفاوتی نمی‌کند که در ایام عید برای کدام شبکه سریال بسازی چون در تعطیلات نوروز همه مردم پای تلویزیون هستند و با تبلیغات دهان به دهان مجموعه‌های با کیفیت، مخاطبشان را پیدا می‌کنند.
*برای تولید این مجموعه هم مثل «خداحافظ بچه» کارتان را دیر شروع کردید؟
- بله خیلی دیر کارمان را شروع کردیم اما به موقع آن را برای پخش می‌رسانیم. در «خداحافظ بچه» هم دیر شروع کردیم اما به غیر از دو روز آخر که کل 48 ساعت را سر کار بودیم زیاد به گروه فشار وارد نشد. در این کار هم احتمالا 4، 5 روز آخر را فشرده کار خواهیم کرد.
گفتگو از مریم عرفانیان