به گزارش خبرنگار مهر، مهمترين زيارتگاه شهر شيراز بقعه حضرت احمد ابن موسی "شاهچراغ"(ع) است كه نزديك مسجد نو قرار دارد.
سيد مير احمد بين سالهاي 210 تا 193 هجري قمري در زمان خلافت مامون، براي ديدار برادرش حضرت امام رضا ( ع) از راه فارس و شيراز عازم خراسان بودند كه در شيراز شهيد شدند.
آستانه سید علاء الدین حسین(ع)
آستان سید علاءالدین حسین(ع) برادر شاهچراغ(ع) در میدان آستانه شیراز جاي دارد.
بنای نخستين اين آرامگاه در زمان قتلغخان والی فارس ساخته شد ولی بنای اساسی آن در دوران صفویه فردی به نام میرزا علی که اهل مدینه منوره بوده ساخت.
علی بن حمزه(ع(
در کنار پل دروازه اصفهان، آرامگاه یکی از امامزادگان به نام علی بن حمزه بن موسیالکاظم(ع) قرار دارد.
ضریح مطهر، در زیر گنبد اصلی قرار گرفته و تزئینات کاشیکاری، آیینهکاری و شیشههای رنگی بر عظمت و شکوه این بنا افزوده است.
مسجد نو (مسجد شهدا(
مسجد نو در غرب میدان احمدی و روبروی آرامگاه شاهچراغ(ع) قرار دارد. این مسجد پس از مسجد جامع عتیق، کهنترین مسجد شیراز است.
مسجد نو در زمان اتابک سعدبن زنگی، حاکم وقت فارس در بين سالهاي 598 تا 615 هجري قمري ساخته شده و در گذشته «مسجد اتابک» ناميده ميشده است.
مسجد وکیل
این مسجد در شرق عمارت کلاهفرنگی و بین حمام و بازار وکیل جاي گرفته و از شاهکارهای دوره زندیه به شمار میآید. مسجد وکیل به دستور کریمخان زند و در سال 1187هجري قمري ساخته شد.
بنای مسجد با مساحتی در حدود 11 هزار متر مربع دربرگيرنده سردر مجلل، صحن، ایوانهای شمالی و جنوبی، شبستانهاي جنوبی و شرقی، رواقهای شرقی و غربی و حیاط کوچک کناری است. شبستان مسجد وکیل با کاشیکاریهای زیبا، ستونهای حجاری شده و منبر چهارده پله یکپارچه مرمرین آن از شاهکارهای دوران زندیه به شمار میرود. این منبر به نشانه چهارده معصوم، 14پله دارد و سنگ آن از مراغه به شیراز آورده شده است.
مسجد نصیرالملک
مسجد نصیرالملک يكي از زیباترین مسجدهاي تاریخی دوران قاجار شیراز است که در محله گودعربان و خیابان لطفعلیخان زند قرار گرفته است.
این مسجد در فاصله سالهای 1293 تا 1305 هجري قمري به دستور حسن علی نصیرالملک و به معماری میرزا محمد حسن معمار و کاشیپزی استاد محمدرضا از بزرگان دوران قاجار ساخته شده است. اين مسجد دارای صحني وسیع، دو ایوان شمالی و جنوبی، دو شبستان شرقی و غربی و سردر ورودی زیبايي است. اين مكان داراي مساحتي برابر با 2980 متر مربع و زیر بنای 2216 متر مربع است.
شبستان غربی مسجد، دارای هفت در چوبی بزرگ مزین به شیشههای رنگی و 12 ستون سنگی یکپارچه با شیارهای مارپیچ در دو ردیف ششتایی به نیت دوازده امام است. سقف شبستان نیز با نقشهای گل و بوته، خطوط اسلیمی و آیات قرآنی به خط ثلث عالی تزیین شده است.
مسجد جامع عتیق
مسجد جامع عتیق، کهنترین مسجد شیراز است که به آن مسجد جمعه، مسجد آدینه و مسجد جامع نیز میگویند.
این مسجد در شرق حرم شاهچراغ(ع) قرار دارد. مسجد جامع عتیق در دوره 200 ساله سلطنت عمرو لیث صفاری در سال 281 هجري قمري ساخته شده است.
این مسجد دارای شش در ورودی و خروجی است. در ورودی ضلع شمالی به دروازه امام معروف است و کتیبه بالای آن در دوران صفوی در سال 1031 هجري قمري به خط علی جوهری نگاشته شده است.
در وسط صحن، بنایی مکعب شکل همانند خانه کعبه از گچ و سنگ ساخته شده که نزدیک به یک متر از سطح زمین بلندتر است وگرداگرد آن را ایوانی به عرض دو متر فراگرفته است.
این بنا که در سال 752 هجري قمري به دستور شاه شیخ ابو اسحاق اینجو حاکم فارس ساخته شده، دارالمصحف، بیتالمصحف و خدایخانه خوانده میشود و این بدين رو است که این مکان علاوه بر نگاهداری قرآنهای تاریخی به خط امیرالمومنین(ع)، امام حسن(ع)، امام صادق(ع) و چند تن از ياران پیامبر و پيروان او محل تلاوت قرآن نیز بوده است. هم اینک برخی از این قرآنها در موزه پارس نگاهداری می شوند.
مسجد مشیرالملک
این مسجد از بناهای دوران قاجار است که در محله قدیمی «سنگ سیاه»شيراز، در خیابان قاآنی قرار گرفته است. ساخت این مسجد به دستور حاج میرزا ابوالحسنخان مشیرالملک والی فارس در سال 1264 هجري قمري آغاز و در سال 1274 هجري قمري پس از 10 سال به پايان رسید.
این مسجد از ديد استحکام و معماری مانند مسجد وکیل است. ساختمان مسجد دارای چند شبستان و چند حجره دو طبقه است. در ناحیه غربی مسجد، طاق نمایی بلند وجود دارد و در پشت آن، شبستان اصلی مسجد قرار دارد.