به گزارش خبرنگار مهر، چشم‌گردانی چشم در دیده انگار رقص شکوهمندی به پاسداشت زیبایی و شکفتگی است و راه که در دو سو در آغوش کوه قرار گرفته مامن خستگی ها و گوش سپرده نقل های همسفران است.
"عروس زاگرس" که با جلوه‌ای طاووس‌گونه توصیفی نه چندان رسا برای ایلام غربی و مرزنشین است تابلویی از رنگ و طرح در برابر دیدگان مشتاق و هیجان زده مسافران می‌گشاید و هوهوی بادها و صدای شرشر آبشارها کبیرکوه را به رقصی شکوهمند و موزون با آوای نی‌لبکها برمی‌خیزاند و جان خسته مسافران را می‌نوازد.
نگین باستانی و کهن غرب و عروس پرپیرایه زاگرس با دشتهای مفروش به مخمل سبز و رودهای نا آرام با موج‌های بی‌قرار که هر لحظه‌شان با کوبیدن سر بر سینه صخره‌ها انگار سرودی از نیایش را در فضا می‌آکند، میزبان چشم‌نواز مسافران نوروزی است.
شکوهمندی کوه‌های مانشت و کبیرکوه، خروش رود سیمره، روایت تاریخ در موزه مردم شناسی قلعه والی و شهر تاریخی سیمره و تابش بی‌دریغ آفتاب بر دشت‌ها و نخلستان‌های مهران و دهلران تابلوهایی از نمایشگاه بهار هستند و آفریده‌های دست توانگر نقاش زیبا و عاشق زیبایی در استان هزار رنگ ایلام.
چشمی نیست که به تماشای درختان استوار بلوط و لاله‌های واژگون دشتهای این دیار باز شود و قطره اشکی از شوق بر لطافت گونه نریزد. استان ایلام سبز است از رستاخیز بهار، سرخ است از لاله‌های یاران رفته دفاع مقدس و سفید است از مهر و سادگی و آغوش گشوده تا در بر بگیرد آنان را که دل در گرو مهر بهار دارند و عشق سفر در دل.
این استان که در سال‌های دفاع مقدس روایت‌گر زخم و سینه، خون و شهادت و بارش بمب‌ها و خمپاره بود در روزهای سال نو از سرسبزی و عطر خاک باران خورده آکنده است.
مهمانان نوروزی که با گذر از گردنه "قلاجه" خانه و کاشانه را به هوای تفرج و مهمانی دامان عروس زاگرس وانهاده‌اند از سفر به این استان و مهربانی مردم این دیار و زیبایی های خیره‌کننده آن هزاران خاطره گرم و دلپذیر خواهند داشت.
ستان هزار رنگ ایلام و یا همان آلامتوی قدیمی‌ترها تمامی اقدامات لازم را برای میزبانی از مسافران نوروزی به سرانجام رسانده و چشم انتظار طبیعت و تاریخ دوستان از سراسر کشور است.
یکی از دیدنی‌های منحصربه فرد این استان که ایرانیان هوشمند از دست کم سه هزارسال پیش از آن استفاده صنعتی، به ویژه در صنعت دریانوردی و ساختمانی، کرده‌اند چشمه قیر روان است.
چشمه قیر دهلران یکی از پدیده‌های نادر طبیعی استان ایلام است و چشمه قیر از بی‌نظیرترین عجایب طبیعی استان ایلام به شمار می‌رود.
این چشمه قیر شامل یک چشمه اصلی و سه چشمه فرعی است که در حدود 85 هکتار مساحت دارد و برای رسیدن به این چشمه سیاه‌رنگ که دهانه آن 9 متر است باید از شهر دهلران به سمت بوستان جنگلی آبگرم رفت.
این اثر طبیعی به عنوان یکی از آثار تفریحی، توریستی استان ایلام و با ظرفیت اقتصادی ویژه در 7 کیلومتری شهر دهلران قرار دارد و سالیانه به ویژه در ایام نوروز افراد و گردشگران زیادی از این اثر طبیعی بازدید می‌کنند.
چشمه قیر دهلران به عنوان اثر طبیعی در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده است.
چشمه قیر روان که ریشه در تاریخ بلند سرزمین ایلام (آلامتو) دارد، از بی نظیرترین عجایب طبیعی این استان به شمار می رود.
برای رسیدن به این چشمه سیاه‌رنگ باید از شهر دهلران به سمت بوستان جنگلی آبگرم رفت در منطقه دشتی، پایین دامنه سیاه کوه.
پس از عبور از داخل بوستان در سمت راست جاده تابلویی وجود دارد که مسیر چشمه قیر را نشان می دهد و سپس از آن دیگر هیچ نشانی وجود ندارد و باید مسیر را با استفاده از حس جهت‌یابی یک گردشگر و یا شاید نادر مسافران احتمالی یافت.
بخش مشکل مسیر پایین رفتن از دیواره یک رودخانه فصلی و بالا آمدن از سوی دیگر آن است.
در حدود 300 متری چشمه قیر، دیگر مسیری ماشین رو وجود ندارد و باید پیاده به سمت آن رفت و این فرصتی است برای دیدن درختچه‌های زیبایی که منطقه را پوشانیده‌اند.
با نزدیک شدن به چشمه بوی شدید قیر، به مشام می‌رسد، قطر دهانه چشمه نزدیک به 9 متر است و از زیر آن آب گرمی مملو از ذرات ریز و درشت قیر سیال جاری است.
از آنجا که در فصل تابستان جانورانی که به هوای خوردن آب به چشمه نزدیک می‌شدند درون قیر گیر کرده و از بین می‌رفتند، پیرامون چشمه را با فنسی سقف‌دار پوشانده‌اند، که این خود بهترین نشانی یافتن چشمه است.
یکی از دیدنی‌های منحصربه فرد این استان که ایرانیان هوشمند از دست کم سه هزارسال پیش از آن استفاده صنعتی، به ویژه در صنعت دریانوردی و ساختمانی، کرده‌اند چشمه قیر روان است.
اندیشمندان ایرانی به جهت نفوذناپذیری کف کشتی‌ها و سقف خانه‌ها در برابر آب آنها را قیراندود می‌کردند که به گفته تمامی نگارندگان تاریخ علم، دانشوران ایرانیان نخستین مردمانی بودند که از قیر استفاده کردند.
همچنین ایرانیان از چشمه‌های نفت روان در پیرامون آتشکده پارسوماش (مسجد سلیمان) و نیز در صنایع نظامی استفاده می‌کردند.
"پروکوپیوس" تاریخ نگار رومی در سده ششم میلادی، از روغن "مادها" نام می‌برد و می‌گوید که ایرانیان، ظرف‌هایی از روغن مادها و گوگرد را پر کرده و آنها را آتش زده و به سوی دشمن پرتاب می‌کردند.
پروکوپیوس می‌گوید که این ماده در روی آب شناور مانده و به محض تماس، کشتی‌های دشمن را به آتش می‌کشیده است.
جانی افزود: اثرطبیعی چشمه های قیر در منطقه حفاظت شده بوستان جنگلی آبگرم شهرستان دهلران قرار گرفته بوستان جنگلی با ویژگی‌هایی بی‌همتا ( چشمه‌های آب گرم، غار خفاش، ...) و همچنین زیست‌گاه منحصر بفرد گونه حمایت شده خفاش که در جهان بی‌مانند است.
در طول نخستین جنگ جهانی، اشغالگران متجاوز انگلیسی برای استفاده از این چشمه تا نزدیکی آن خط آهن کشیده بودند که آثار آن هنوز پابرجاست.