مصطفی رحماندوست، شاعر و نویسنده کودک و نوجوان در گفتگو با خبرنگار مهر با اشاره به اینکه هیچ ارداهای برای جهانی شدن ادبیات کودک و نوجوان وجود ندارد گفت: نویسندگان ما دلشان میخواهد کارهاشان معرفی و در سطح بینالمللی منتشر شود. از حق هم نگذریم بعضی کارها، قابلیت جهانی شدن دارند اما نه ناشران دولتی و نه خصوصی، ارادهای برای معرفی ادبیات کودک و نوجوان این سرزمین به مردم دیگر دنیا ندارند.
نویسنده«قصه دوتا لاکپشت تنها» با اشاره به اینکه ناشران، در درجه نخست به فعالیت اقتصادی در حوزه نشر میپردازند، گفت: ورود به بازارهای جهانی به تبحر و سرمایه نیاز دارد. ناشر باید آثار مختلف را بخواند، داستانهای خوب را انتخاب و خلاصه هرکدام را ترجمه کند. این بخشی از کار ناشر است؛ قسمت دیگری از کار او به بازاریابی مربوط میشود و اینکه سلیقهها متفاوت است و بازار کتاب در اروپا با اسیا و آمریکا فرق دارد و یک ناشر خوب باید بداند هر کشور، چه کتابی را میپسندد و کدام کتاب، هماهنگ با فرهنگ و سلیقه کدام کشور است.
رحماندوست در بخش دیگری از گفتههای خود به ناشران دولتی اشاره و بیان کرد: تعداد بسیار انگشتشماری از ناشران خصوصی بازاریابی میکنند و بازار کشور مقصد را میشناسند چراکه بیشتر ناشران خصوصی، دغدغه بازگشت سرمایه دارند و طبیعی است که دلشان میخواهد کتابی را منتشر و تنها به بازار داخلی آن فکر کنند. ناشران دولتی هم نه انگیزهای برای این کار دارند و نه برنامهریزی درست و هدفمندی؛ این است که ادبیات ما جهانی نمیشود.
شاعر مجموعه«ترانههای نیایش» حضور در نمایشگاههای بینالمللی چون بولونیا و براتیسلاوا را برای جهانی شدن ادبیات کودک و نوجوان ایران، کافی ندانست و افزود: بهتر است کتابها پیش از حضور در نمایشگاههای بینالمللی معرفی و ترجمه شوند وگرنه اجاره غرفه و حضور در نمایشگاههای بینالمللی دردی را درمان نمیکند.