به گزارش خبرگزاری مهر، در حالی که دو ماه تا آغاز رقابتهای جام جهانی باقی مانده سرمربی تیم ملی فوتبال آرژانتین در گفتگوی طولانی با فیفا نظرات خود را و فشارهایی که در راه مربیگری این تیم متحمل می‌شود، را مطرح کرده است. این قسمت نخست مصاحبه دو قسمتی سابه یا با سایت فدراسیون بین المللی فوتبال است:
* فیفا: دستتان را روی قلبتان بگذارید، آیا شما الان نگران‌تر هستید و یا زمانی که در آستانه رقابتهای جام جهانی قرار می‌گیرید؟
- آلخاندرو سابه‌یا: من تمایل ندارم خیلی به دور فکر کنم. اول از همه بر روی رقابتهای مقدماتی جام جهانی فکر می‌کردم، سپس رسیدن به برزیل، پس از آن دو بازی آخر تیممان مقابل پرو و اروگوئه و بعد از آن بازیهای دوستانه و در پایان قرعه کشی جام جهانی. پیدا کردن پاسخ برای این پرسش دشوار است اگرچه من می‌توانم بگویم که هر چه که به قرعه کشی نزدیک‌تر می‌شدیم بیشتر و بیشتر نگران می‌شدم.
* آیا شما در خصوص جام جهانی با خانواده و دوستانتان صحبت می‌کنید؟
- نه خیلی. من سعی می‌کنم در خصوص این موضوع در خانه صحبتی نکنم و خانواده ام هم در این خصوص به من کمک می کنند زیرا آنها می دانند که من زیر چه فشاری هستم، هرچند که وقتی شما در خانه کار می کنید بیشتر از موقعی که یک باشگاه را مربیگری می کنید، درگیر میشوید. با این حال آنها مرا در آرامش می گذارند. برای مثال در پایان هفته در اتاق پذیرایی می نشینم و یکی پس از دیگری بازی می بینم. من واقعا یک صندلی را به تن می کنم (می خندد). در مورد دوستانم هم کمابیش همینطور است آنها می دانند که من دوست دارم زمانی که در خانه هستم، استراحت کنم.
قصد دارم دو موضوعی که مردم این روزها می گویند را از شما بپرسم: «آرژانتین در گروه آسانی قرار گرفته است»، «در جام جهانی تیم آسان وجود ندارد»، کدام یک از این دو حالت در این لحظه اتفاق می افتد؟
- خب من قصد دارم به شما گزینه سومی هم بدهم که آن بین این دو است: بزرگ‌ترین دشمنمان، خودمان هستیم. اگر ما بهترین بازی های خودمان را انجام بدهیم، صعود از گروه کار آسانی خواهد بود، اما اگر صددرصد آماده نباشیم و آنگونه که باید تمرکز نداشته باشیم، سپس هر تیمی کار را برای ما دشوار خواهد کرد و می تواند این بخش را کاملا برای ما دشوار کند.
وقتی بازیکنان باشگاهی خود را در رقابتهای لیگ‌هایشان به تماشا می‌نشینید، چه احساسی دارید؟
- عصبی! گاهی اوقات من باید به خاطر تعداد زیاد بازی ها که همزمان برگزار می شود، آنها را با همکارانم تقسیم کنم. ما همگی واقعا به هنگام تماشای بازی ها به یک چیز مشترک فکر می کنیم: هیچکدام از بازیکنان مصدوم نشوند. البته موجب سردردم نمی شود اما واقعا نگران می شوم چنانچه ببینم یکی از بازیکنانم به زمین می‌افتد. اگر آنها سریعا از جای خود برخیزند این خیلی خوب است، اما اگر چنین نباشد، سعی می کنیم در زودترین زمان ممکن علت را دریابیم. من کمی از این موضوع رنج می کشم. شما به دنبال این هستید که آنها خوب بازی کنند، اما مهمترین چیز این است که برایشان اتفاقی رخ ندهد.
با چنین تنشی که در پس زمینه بازی ها وجود دارد، لذت بردن از آن دشوار است؟
- من فقط زمانی لذت می برم که هیچدام از بازیکنانم در زمین نباشند (لبخند می زند).
خطر مصدومیت بازیکنان همیشه وجود دارد. همیشه این سوال پیش روی شما است: آیا آرژانتین برای بازیکنانی مثل لیونل مسی نقشه دومی دارد؟
- شما همیشه باید نقشه دوم داشته باشید. این چیزی است که ما درباره بازیکنان تراز اول تیم صحبت می کنیم. شما باید فهرستی از بازیکنان را در ذهن خود داشته باشید و نیز جایگزین های احتمالی آنها. مساله این است مواقعی وجود دارد که نقشه دوم شما خیلی به نقشه اولتان شبیه است و مواردی هم هست که چنین نیست. این چیزی است که شما باید با آن تطبیق پیدا کنید.
آیا شما تا به حال شده تیم خود را بدون مسی ببندید؟
- بازی هایی بوده که ما مسی را در اختیار نداشته ایم، اما حقیقت این است که مسی جایگزین ندارد. در جهان هیچ تیم و یا باشگاهی وجود ندارد که بتواند همانگونه با مسی بازی کند که بدون او. ما بر روی این بازیکن به میزان زیادی تکیه می کنیم و زمانی که در تیم حضور ندارد، متوجه این مساله می شویم. چنانچه این اتفاق بیافتد باید ببینیم که چطور می توانیم با این مساله کنار بیاییم. با تردید به مسابقه نگاه می کنیم، اگرچه ما ایده خودمان را داریم. در حقیقت زمانی که ما با رم در ایتالیا بازی کردیم، نه مسی را در اختیار داشتیم نه سرخیو آگوئرو را و هنوز هم باید با این وضعیت انطباق پیدا کنیم. ما هرگز قصد نداریم چنین وضعیتی را تجربه کنیم، اما در صورت نیاز آن را انجام خواهیم داد.
وقتی مسی دوران بهبودی آخرین آسیب دیدگی خود را پشت سر می گذاشت، چه احساسی داشتید؟
- خب، وقتی او دوباره بازی کردن را آغاز کرد، بدتر بود. مسی برای یک ماه اینجا بود و من می توانستم از او چشم برندارم. وقتی او توانست دوباره به میدان برگردد، من واقعا بیقرار شدم.
دو سال قبل شما به فیفا گفتید از اینکه مورد انتقاد واقع شوید، مشکلی ندارید؛ چراکه آن باعث خواهد شد "ذهنتان باز شود." اکنون نظر خود را در خصوص انتقاداتی که به خط دفاعی آرژانتین وارد می شود، بیان کنید؛ چراکه شما در رقابتهای مقدماتی از حیث کمترین گل خورده در جایگاه دوم قرار گرفت.
- این موضوع مرا غمگین نکرد و برایم قابل درک بود. زمانی که شما پتانسیل خط حمله تیمتان را با خط دفاعی مقایسه می کنید، دفاع همیشه در وضعیت بدتری قرار دارد. من باید بخشی از انتقادات را بررسی کنم و ببینم چطور می توانم از یک راه حل مقطعی استفاده کنم، می توانم بگویم: «این مفید است. این نیست»، اما نمی توانم به همه چیز گوش کنم. من هم مثل دیگران یاد گرفته ام که به بعضی نظرات بیشتر اهمیت دهم و به بعضی کمتر.
آیا فکر می کنید بعضی از چیزهایی که درباره تیم شما گفته می شود، کمی بی رحمانه است؟
- این یک واژه خیلی قوی است. ما درباره تیم آرژانتین صحبت می کنیم و همان اتفاق در سطح باشگاهی هم رخ می دهد. آنچه در خصوص ریورپلاته و بوکا اتفاق می افتد مانور خبری بیشتری روی آنها صورت می گیرد نسبت به آنچه در باشگاه های دیگر رخ می دهد. اینجا همه کشور پشت تیم ملی است و هر کسی یک ایده ای دارد. بازی، قوانینی دارد و من پیش از اینکه وارد این عرصه بشوم آنها را می دانستم.
بعضی از رسانه ها در خصوص بازگشت کارلوس توز به تیم ملی آرژانتین جبهه گیری به راه انداختند، شما با این قضیه چطور کنار می آیید؟
- نظر هر کسی محترم است. اما همانطور که قبلا گفتم، من می خوانم، گوش می کنم و می بینم و سپس نتیجه گیری می کنم.
آیا این مهاجم عملکرد خوبی در ایتالیا نداشته است؟
- دوست ندارم درباره بازیکنانی که در تیم نیستند صحبت کنم. فکر می کنم این برای هر کسی بهتر است که کارش را انجام دهد. این موضوع در مورد ته‌وز و هر کس دیگری صدق می‌کند. البته من درک می کنم چرا بیش از سایرین درباره او صحبت می شود.
هواداران در خیابان از شما چه سوالی می پرسند؟
- من زیاد بیرون نمی روم اما وقتی بیرون می روم احساس مردم آرژانتین را می ببینم؛ چراکه آنها از قبل فکر می کنند که ما برنده جام جهانی هستیم. من وقتی بزرگ می‌شدم، می شنیدم که ما بهترین تیم جهان هستیم حتی زمانی که جامی نمی‌بردیم، اما این طبیعی است. این سبک و سیاق ما است. گاهی اوقات فکر می کنیم بهتر از آنچه که واقعا هستیم باید باشیم، اما واقعیت چیز دیگری است. این خوب نیست که ما بیش از اندازه اعتماد به نفس داشته باشیم. شما باید کار کنید و روی پای خود بایستید.
چه چیز شما را بیشتر می ترساند: مردم از خوشحالی سر از پا نشناسند یا تیم شما در جام جهانی شکست بخورد؟
- البته که احتمال شکست. خطر از خود بی خود شدن همیشه وجود دارد، این باعث می شود که شما ید خود را از دست بدهید که می تواند به شکستتان منجر شود و یا تا جایی پیش بروید که از نظر بعضی ها شکست تلقی شود و از نظر بعضی دیگر، پیروزی.
آیا شما از موفقیت می ترسید؟
- موفقیت می تواند خطرناک باشد. شما باید راست و محکم بایستید. من همواره سعی کردم در مواقع شکست خونسردی خود را حفظ کنم و در مواقع پیروزی هم متواضع باشم. قطعا بهتر است که شما موفق باشید و یاد بگیرید که چطور با آن کنار بیایید تا اینکه بخواهید با شکست کنار بیایید.
آیا شما فکر کردن در خصوص بهترین سناریوی ممکن را متوقف کرده‌اید؟
- باید این کار را بکنم، اما فکر نمی کنم که این کار را کرده باشم. شاید مواقعی بوده که درباره حضور آرژانتین در فینال فکر کرده‌ام، اما فقط برای چند ثانیه این اتفاق افتاده است. من باید بگویم که پیش از این ابدا درباره این موضوع فکر نکردم. حقیقت این است که ذهن من در حال حاضر باید به چیزهای دیگر فکر کند.