به گزارش خبرگزاری مهر، این سعدی پژوه و استاد دانشگاه، خاطرنشان کرد: شیراز در شعر و نثر سعدی، یکی از پربسامدترین واژگان شعر اوست که بیش از 45 بار در دیوان او تکرار می‌شود و محور بیان حقیقی یا استعاری بسیاری از حوادث و ویژگی‌های فرهنگی این شهر و مردم آن قرار می‌گیرد و این امر در همه آثار وی بیش و کم، مشهود است.
به اعتقاد این استاد دانشگاه به کار بردن 18 بیت به گویش محلی و قدیم شیراز در مثلثات سعدی علاوه برآنکه تسلط شاعر را بر زبان مادری و غیررسمی شهرش که در آنجا بزرگ شده، نشان می‌دهد، می‌تواند دلبستگی درونی سعدی را نسبت به شیراز و فرهنگ و آداب و رسوم و لهجه مردم آن دیار، به خوبی اثبات کند.
رستگار فسایی تاکید کرد: در تصاویری که سعدی از شیراز عصر خود و کنش‌ها و واکنش‌های عاشقانه خود در این شهر دارد، ناخودآگاه به تبیین روحیات اجتماعی مردم این شهر، به ویژه خانواده و دوستان و طبقات مختلف اجتماعی این شهر می‌پردازد و فرهنگ حاکم بر اخلاق و رفتارهای معاصرانش را به تصویر می‌کشد.
وی اضافه کرد: با آنکه سعدی بسیار بیش از حافظ به دور از شیراز زیسته، اما تعداد اشعار او درباره شیراز و اشارات او به طبیعت، آداب و رسوم و میراث‌های فرهنگی مردم شیراز، به مراتب بیشتر از حافظ است که همه عمرش را در شیراز گذرانده است.
هرساله اول اردیبهشت ماه به نام روز سعدی نامگذاری شده است.