به گزارش مهر، کمتر از دو هفته پیش بود که تیم ملی بوکس جوانان کشورمان در رقابت های جهانی بلغارستان شرکت کرده بود که در میان اسامی ملی پوشان، نام یک بوکسور گلستانی به چشم می خورد.
"صادق روحی" 18 سال پیش در گرگان به دنیا آمد و با 75 کیلوگرم وزن سنگین وزن ترین بوکسور اعزامی به این مسابقه جهانی محسوب می شد.
هرچند صادق در مسابقات جهانی نتوانست به جایگاهی دست یابد اما صرف حضور و شرکت در چنین رویداد مهمی می تواند آرزوی هر ورزشکاری باشد. روحی تنها بوکسور گلستانی است که در رده جوانان به مسابقات جهانی اعزام شده است.
وی در گفتگو با خبرنگار مهر از تجربه حضور و مبارزه در مسابقه جهانی سخن می گوید.
از یک رشته رزمی به رشته رزمی دیگر
روحی بوکس را از سال 86 آغاز کرد و پیش از آن به رشته رزمی "کیک بوکسینگ" می پرداخت. صادق در کیک بوکسینگ موفق بود که 4 دوره قهرمانی و 2 دوره نایب قهرمانی کشوری نشان دهنده عملکرد مطلوب وی در این رشته بوده است.
اما آنچه که او را به سمت یک رشته رزمی دیگر کشانید را اینگونه توضیح می دهد: رشته کیک بوکسینگ فدراسیون مستقلی ندارد و زیر نظر فدراسیون کونگ فو اداره می شود. در این رشته به دلیل استفاده همزمان از دست و پا باعث ایجاد مشکلاتی برای زانویم شد و ترجیح دادم به رشته ای بروم که ضربات پا در آن نقشی نداشته باشد.
ارومیه، پله رسیدن به تیم ملی
صادق روحی چندین دوره قهرمانی استان را در کارنامه دارد و از این نظر جزو بهترین بوکسورهای شهرستان گرگان به حساب می آید. وی سال گذشته نخستین مسابقات کشوری را در ارومیه تجربه کرد و با وجود اینکه در یک وزن بالاتر مشت زنی می کرد بر روی سکو ایستاد.
صادق می گوید: در مسابقات انتخابی تیم ملی که در ارومیه برگزار شد طبق نظر مسئولان هیات بوکس استان در وزن 81 کیلو روی رینگ رفتم و با 3 برد و یک باخت در رتبه سوم قرار گرفتم. همان مسابقه باعث دعوت شدنم به اردوی تیم ملی شد البته چون کادر فنی تیم ملی من را می شناختند مرا برای وزن 75 کیلوگرم انتخاب کردند.
8 ماه مداوم در اردوی تیم ملی
حضور در اردوی تیم ملی برای نخستین بار برای بوکسور جوان گلستانی اتفاق افتاده بود. تیم ملی خود را برای حضور پرقدرت در مسابقه جهانی صوفیا بلغارستان آمده می کرد و حضور در اردو به مدت 8 ماه متوالی نشان دهنده اهمیت آن مسابقات است.
صادق می گوید: از زمانی که به اردوی تیم ملی بوکس رفتم بیشتر اوقات در تهران بودم و خیلی کم به گرگان می آمدم. در تعطیلات عید امسال فقط لحظه سال تحویل کنار خانواده ام بودم اما پیش از آن هفته آخر هر ماه می گذاشتند که به شهرم بیایم. روزانه 2 ساعت صبح و 2 ساعت بعدازظهر تمرین بدنسازی و فنی می کردیم که نزدیک مسابقه این حجم تمرینی کاهش یافت.
مسابقه ای که به خاطر جنگ لغو شد!
نکته عجیب این که در مدت 8 ماهه اردوی تیم ملی، فدراسیون هیچ مسابقه ای برای بوکسورها در تدارک ندید و آنها نتوانستند با شرایط مسابقه جهانی آشنا شوند. البته یکی از مسابقات برون مرزی که فدراسیون قول شرکت در آن را داده بود به دلیل نه چندان موجه درگیری های داخلی در کشور تایلند به هم خورد این در حالی است که کشورهای آسیایی دیگر در آن مسابقه شرکت کردند.
بوکسورها معتقدند که شرکت در هر مسابقه برابر با 6 ماه تمرین است. بوکسور گلستانی در این رابطه می گوید: قبل از بلغارستان ما را به هیچ مسابقه ای اعزام نکردند. فدراسیون گفته بود که شما را برای شرکت در مسابقه آسیایی به تایلند می فرستیم اما به خاطر جنگی که در این کشور شکل گرفت ترجیح دادند که ما را اعزام نکنند! حتی سفیر ایران در تایلند نیز مخالف رفتن ما به آن کشور بود.
تغییر شکل امتیازدهی در مسابقه جهانی
بیستم فروردین نماینده گلستانی بوکس کشورمان به همراه 5 بوکسور دیگر به رویداد جهانی بلغارستان اعزام شدند. یکی از مشکلاتی که به محض ورود به صوفیا برای بوکسورها پیش آمد معضل سرماخوردگی بود که گریبان 3 ملی پوش را گرفت اما روحی به این عارضه دچار نشد. صادق در دور اول با قرعه استراحت مواجه شد و در دور دوم می بایست با حریف اروپایی خود از کشور مجارستان مبارزه کند. تغییر شکل امتیازدهی موضوعی بود که به ضرر نماینده گلستانی تیم ملی شد.
صادق در این باره می گوید: مسابقات جهانی برای نخستین بار به شکل "راندی" در آمده بود به این شکل که بوکسوری که در مجموع راندهای بیشتری برنده باشد از نظر داوران برنده مسابقه است. مطمئناً اگر به شیوه امتیازی برگزار می شد حتی شانس رفتن روی سکو را داشتم.
ناراحت از ناداوری، خوشحال از رضایت مربیان
قضاوت های یکطرفه یا ناداوری برای بوکسورهای ایرانی چیز جدیدی نیست. پیش از این دیده بودیم که در بازی های المپیک بزرگسالان ناداوری های علنی باعث حذف بوکسورهای ملی پوش شده بود. این بار اما قرعه به نام "صادق روحی" افتاده بود.
صادق در مورد مبارزه اش اینگونه توضیح می دهد: داوران در طول مبارزه بارها به حریفم تذکر می دادند اما این تذکرها هیچ وقت به اخطار منجر شد. هر اخطار در بوکس موجب کسر امتیاز می شود. بازی تمام شد و قرار بود نتیجه را داوران بعد از چند لحظه پس از اتمام مسابقه اعلام کنند.
نکته جالب اینکه مربیان و خودم فکر می کردیم که من بازی را برده ام اما داور دست حریفم را به عنوان فرد پیروز بالا برد. من معتقدم قربانی ناداوری شدم و از فرط ناراحتی اشک می ریختم. از طرفی رضایت مربیان از عملکردم برایم ارزشمند بود.
امیدوار به رای نهایی فدراسیون جهانی و کسب سهمیه المپیک
مسابقه جهانی جوانان در صوفیا حکم سهمیه المپیک را نیز داشت. در این مسابقات و در وزن روحی 46 بوکسور حضور داشتند که این تعداد برای المپیک جوانان فقط 6 نفر است. از این 6 نفر، 4 بوکسوری که در مسابقه صوفیا روی سکو رفتند خیالشان بابت حضور در المپیک راحت است اما هنوز 2 سهمیه دیگر باقی مانده.
این سهمیه ها را مسئولان فدراسیون جهانی بوکس با در نظر گرفتن استیل و فیزیک بدنی مشخص می کنند که به چه کشورهایی اعطا شود. صادق امیدوار است که بازی او توانسته باشد نظر مساعد مسئولان جهانی بوکس را جلب کند و یک سهمیه به کشورمان تعلق بگیرد. این در حالی است که اگر حریف مجار صادق مدال طلای مسابقات را می گرفت بدون دردسر سهمیه را به وی می دادند.
صادق می گوید: من امیدوارم که فدراسیون جهانی یک سهمیه برای ایران در نظر بگیرد به همین خاطر تا آخر این ماه منتظر می مانم. بازی المپیک جوانان شهریور امسال در چین برگزار می شود. سال آخری است که در رده جوانان هستم و دوست دارم بازی های المپیک جوانان را تجربه کنم.
بوکس را جور دیگر باید دید
در نگاه عامه مردم بوکس در گروه ورزش های خشن قرار می گیرد و سلامتی افراد را تهدید می کند اما بوکسورها معتقدند خشونت ورزش فوتبال به مراتب بیشتر از رشته های رزمی همچون بوکس است.
صادق در دفاع از این رشته به ظاهر خشن می گوید: در ورزش بوکس قدرت تفکر اهمیت بالایی دارد بعد از آن تکنیک، سرعت و قدرت اهمیت دارند. در بوکس دفاع مهم تر از حمله است و با کسب یک امتیاز هم می شود برنده مسابقه شد. من معتقدم که خشونت در فوتبال خیلی بیشتر از بوکس است با این حال صدا وسیما ورزش ما را پخش نمی کند. ترجیح ورزش حرفه ای به درس روحی سال گذشته به دانشگاه راه یافت و هم اکنون دانشجوی دانشگاه سراسری آمل است. حضور در اردوی تیم ملی باعث شد که نتواند در کلاس ها و امتحاناتش شرکت کند و به همین خاطر ترم نخست را با مشروطی گذراند! او هم اکنون در ترم دوم تحصیل می کند و این بار می خواهد امتحانات را با موفقیت پشت سر بگذارد.
صادق ادامه می دهد: 2 روز بعد از اینکه در اردو شرکت کردم خبر قبولی در دانشگاه را به من دادند. من تمام فکر و ذکرم را معطوف تمرین تیم ملی کرده بودم و نتوانستم در امتحانات ترم اول شرکت کنم. الان 14 واحد از همان درس های ترم گذشته برداشته ام و امیدوارم این بار بتوانم دروس را پاس کنم!