به گزارش خبرنگار مهر، پنجمین شب کانون کارگردانان شب گذشته سه‌شنبه 23 اردیبهشت ماه با حضور کارگردانان و مدیران سینمای ایران در فضای باز فرهنگسرای نیاواران برگزار شد. در این مراسم عده ای از کارگردانان که روی صحنه آمدند از برگزاری این جشن ابراز خرسندی کرده و عده ای دیگر مسائل و مشکلات سینمای ایران و لزوم حل آن را گوشزد کردند.
داریوش فرهنگ مجری و کارگردان مراسم در ابتدا روی صحنه آمد و گفت: امشب پنجمین شب کانون کارگردانان است. این جشن در شب میلاد مولی علی (ع) برگزار شده و به همه کارگردانان و سینماگرانی که امشب در این مراسم حضور پیدا کرده اند، خوش آمد می گویم. قرار بود این مراسم و این جشن دوستانه 2 سال پیش برگزار شود، اما اجازه ندادند تا این جشن در هیچ کجا برگزار شود. خواستیم جشن را در خانه خودمان، خانه سینما برگزار کنیم که درب خانه مان را قفل و زنجیر کردند اما بعد از گذشت این 2 سال، شورای مرکزی کانون کارگردانان گوشه ای از کار را گرفتند تا ما بتوانیم امشب صمیمانه در کنار هم قرار بگیریم و با هر سلیقه و کنش و واکنشی در کنار هم این جشن را برگزار کنیم.
وی ادامه داد: ما یک تشکل صنفی هستیم و برای همه دوستان دعوت نامه ارسال کردیم، حتی برای کسانی که عقاید متفاوت و مخالف‌خوانی هایی داشتند. عده ای آمدند و عده ای اندکی نیامدند و هنوز هم نمی دانیم چرا نیامدند. واقعا در شان کارگردانان سینمای ایران نیست که خودمان خودمان را تحریم کنیم چرا که بی شک قربانی بعدی این ماجراها یکی از میان خودمان است. طی 2 سال گذشته اعضای شورای مرکزی کانون کارگردانان در یک تبعید خودخواسته و ناخواسته قرار داشتند، به همین دلیل تمام جلسات را با پول توجیبی خود و در دفاترشان برگزار کردند.
فرهنگ گفت: نباید فراموش کرد که این خانواده از همان ابتدای آغاز کار سینمای ایران و از همان زمان که نور روی پرده سینما افتاد، انتشاردهنده نور بودند. ما باید نور را انتشار دهیم اما چه اشکالی پیش آمده که همدیگر را رانت خوار می‌خوانیم. امسال سال اقتصاد و فرهنگ است، کدام اقتصاد بدون فرهنگ و کدام فرهنگ بدون اقتصاد می تواند به حیات خود ادامه دهد. طی سال های گذشته بودجه فرهنگ ما چقدر بوده است و از این میان بودجه سینمای ایران چقدر است؟ یادمان باشد که باید این خانواده را حفظ کنیم و همه زیر یک چتر قرار بگیریم، چتر را پایین نکشیم تا خودمان را بالا ببریم.
در ادامه مراسم از خانواده زنده یاد جهانگیر جهانگیری کارگردان سینمای ایران تقدیر شد. در این بخش ابوالحسن داوودی رئیس شورای صنفی نمایش روی صحنه آمد و گفت: زنده یاد جهانگیری یکی از بی‌حاشیه‌ترین کارگردانانی بود که طی 40 سال گذشته به حرفه فیلمسازی مشغول بود. او از ابتدای انقلاب در هر شرایطی به کار خود ادامه داد و بدون هیچ حاشیه اضافی کار خود را ادامه داد و بیش از 18 فیلم سینمایی ساخت و خیلی زود از کنار ما رفت.
پسر مرحوم جهانگیری بعد از سخنان داوودی در سخنانی گفت: از کانون کارگردانان تشکر می کنم که به یاد پدر من بودند. او همیشه می گفت کارگردانی را برای این دوست دارد که خداوند بزرگترین کارگردان است. او در آخرین نامه خود به مدیران سینمای ایران نوشته بود: مدیران عزیز، هنرمند زود می میرد، کمک کنید عمر کوتاه صرف وصال شود نه هجر.
یکی دیگر از بخش‌های قابل توجه این مراسم، خوش‌آمدگویی به یک کارگردان جوان بود. در این بخش کمال تبریزی کارگردان سینما و رئیس انجمن کانون کارگردانان سینمای ایران از مصطفی کیایی تشکر کرد. او گفت: از طرف شورای مرکزی کانون کارگردانان به همه کسانی که امشب دعوت ما را لبیک گفتند خوش آمد می گویم. از بنیاد سینمایی فارابی نیز به دلیل تمام حمایت هایی که برای برگزاری این جشن از ما کرده است، تشکر می کنم.
کارگردان «مارمولک» افزود: از فرصت استفاده می کنم و به چند مسئله مهم در خصوص سینمای ایران اشاره می کنم. یکی از مهمترین نکات در حوزه سینما، امنیت شغلی و صندوق بیمه بیکاری اهالی خانه سینما است. همه اهالی خانه سینما و صنوف سینمایی باید بر حل این موضوع تمرکز کنند. حالا که بعد از سال ها می توانیم با وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و سازمان سینمایی رابطه نزدیکی داشته باشیم، بهتر است برای این صندوق کاری کرده تا بتوانیم از درصد نسبتا بالایی از سینماگران که به دلیل مسائل و مشکلات اقتصادی نمی توانند فیلم تولید کنند و به نوعی بی کار هستند، حمایت کنیم.
وی ادامه داد: این روزها بحث اختلاف نظرها و دعواها در صنوف بالا گرفته است. بهتر است این اختلاف نظرها را با هم مطرح کنیم و با هم در میان بگذاریم، نه اینکه مشکلات خود را مطبوعاتی کنیم قبل از اینکه خودمان به نتیجه درستی در رابطه با مشکلاتمان برسیم. مردم ما از دعواهای مختلف مانند دعواهای سیاسی و اقتصادی خسته شده اند. ما در مجموعه فرهنگی و هنری باید گذشته های تلخ را کنار گذاشته و نگاهمان به آینده باشد و بدانیم که چگونه باید دور هم جمع شویم.
تبریزی گفت: به عنوان رئیس شورای کانون کارگردانان هم به خودمان و هم به مدیران سینمایی می گویم که باید بحث قدیمی مدیریت را فراموش کنیم. بحثی که در سال های گذشته در صنوف مختلف به خصوص کانون کارگردانان پیش آمده بود و رئیس کانون تصمیمات را فردی گرفته و با بدنه دولت در ارتباط بود را کنار گذاشته و به صورت جمعی تصمیم بگیریم. ما اصلاحیه ای را در کانون کارگردانان ایجاد کرده ایم که هر رئیس تنها می تواند 2 سال رئیس باشد، نه بیشتر و نه کمتر. زمانی که من به عنوان رئیس کانون کارگردانان انتخاب شدم، تصمیم گرفتم تا فکر جدیدی برای مدیریت این کانون داشته باشم. در همین راستا، در کانون کارگردانان هیچ کس رئیس نیست و همه رئیس هستند. با هم فکری و تبادل نظر به صورت جمعی به مدیریت این کانون فکر می کنیم. هه اعضای صنف کانون کارگردانان می توانند در جلسات حضور داشته و نظرات خود را بگویند و مطمئن باشند که نظرات آن ها به کار گرفته می شود.
کارگردان فیلم سینمایی «همیشه پای یک زن در میان است» ادامه داد: باید رابطه 2 طرفه بین ما و مسئولان دولتی سینما وجود داشته باشد. ما باید همدیگر را درک کنیم، سینماگران باید بدانند که مدیران سینمایی در چه چارچوبی می توانند به ما کنند و مدیران دولتی نیز باید بدانند که ما صنفی هستیم که باید استقلال خود را داشته باشیم و ما را تشویق کنند تا بتوانیم به استقلال خود دست یابیم.
وی با اشاره به این که همه ما یک گذشته ای در سینمای ایران داریم، بیان کرد: از همه همکاران خود می خواهم که به خاطر دعواهای بچه گانه، سعی نکنیم این گذشته را خراب کنیم و سعی نکنیم سفیران فرهنگی جمهوری اسلامی ایران را که در جشنواره های مختلف موفقیت به دست آورده اند زیر سوال ببریم. بهتر است به این فکر کنیم که آینده ای در پیش داریم و که باید آن را پشت سر بگذاریم. امیدوارم سینمای ایران دوباره به ارتباط خوبی که با مردم و محافل فرهنگی داشته دست یابد و این راه را ادامه دهد و چرخه اقتصادی سینمای ایران بچرخد. امیدوارم از فردا بدون هیچ ملاحظه ای حرف های خود را مطرح کنیم.
تقدیر از سه نسل کارگردانان از دیگر بخش های این مراسم بود. سیروس الوند روی صحنه آمد و از کامران قدکچیان برای فعالیتش در سینما تقدیر کرد. الوند گفت: یک جمله ساده ای است که من مدتها آن را زمزمه می کنم، جمله این است که کار بالاترین تفریح یک فرد است و این به آن معنا است که تا امروز نزدیک به 3 سال است که من تفریح نکرده ام، در واقع در این 3 سال فهمیدم که کار کردن و کار نکردن یعنی چه. امیدوارم امسال من، مجید قاری زاده و محمد علی سجادی بتوانیم فیلم بسازیم.
وی با اشاره به جشن های قبلی کانون کارگردانان ادامه داد: افتخار داشتم تا در جشن های قبلی این کانون از کارگردانانی چون شاپور قریب، ناصر تقوایی و علیرضا داوودنژاد تقدیر کنم و امشب باز هم خوشحالم که از کامران قدکچیان برای یک عمر فعالیت هنری و صنفی تقدیر کنم. من افتخار این را داشتم که فیلمنامه 5 فیلم اول او را بنویسم. او یک نمونه متجلی است از یک فیلمساز حرفه ای که تا امروز فیلم های بسیاری را ساخته است. ما برای مردم فیلم می‌سازیم و مهمترین حامی ما مردم هستند. کاری که کامران قدکچیان همیشه کرده است.
الوند بیان کرد: قدکچیان، سال‌ها عضو شورای مرکزی کانون کارگردانان بوده و همیشه حاضر و آماده و با خلوص نیست کار صنفی انجام داده است. او شرافت زیادی در کار خود دارد و جزو کارگردانانی است که احترام بسیاری برای نویسنده فیلمنامه قئل است.
کامران قدکچیان در ادامه صحبت های الوند گفت: این شب می تواند برای هر کسی شب بیاد ماندنی باشد اما من امیدوار بودم دوستانی که خارج از این مراسم حضور دارند، امشب در کنار ما بودند. خانه سینما خانه امن ما است و همیشه پشت ما بوده است. اتاق کارگردانان در این خانه، اتاق فکر ما است که با آرامش می توانیم در آن حضور داشته و فکر کنیم. اما امروز می توان از این خانه گله کرد. دوستانی که امروز در جمع ما نیستند، حرف هایی دارند که باید زده شود. این خانه امن کمی از کوچ خارج شده است و دوستان ما نیز از کوچ جامانده اند. امیدوارم هرچه سریعتر ساز همه ما با یکدیگر و با مدیران سینمایی کوک شود تا بتوانیم نوای هماهنگی از سینمای ایران را بشنویم.