به گزارش خبرنگار مهر، در حالی که اهالی روستای کوچو مدعی بودند فضای آموزشی در این روستا بسیار نامناسب و غیر استاندار است اما مسئولان آموزش و پرورش از این ادعا ها به عنوان مظلوم نمایی یاد کردند و اظهار داشتند دانش آموزان این روستا دارای کانکس به منظور تحصیل بوده و مشکل خاصی در این رابطه وجود ندارد.
خبری که کام مردم روستای کوچو را شیرین کرد
انتشار خبر محرومیت دانش آموزان کوچو از طریق خبرگزاری ها موجب شد تا مدیران خیر یک شرکت عمرانی در تهران با حساسیت نشان دادن به این موضوع نقشه ساخت یک مدرسه دو طبقه را با سازه فلزی برای پایان دادن به این کمبود ها بر روی کاغذ ترسیم کنند.
بخشدار تلنگ با ابراز خشنودی از تلاش خبرنگاران به منظور پیگیری این خبر و انتشار گزارش کوچو بیان داشت: نمایندگان شرکت احجام سازه روز گذشته با حضور در این منطقه و بازدید از وضعیت کلاس های درسی متعهد شدند تا نسبت به احداث یک مدرسه 12 کلاسه در دو طبقه و تا پایان مهر ماه امسال اقدام کنند.
وی گفت: در این راستا اهالی بخش تلنگ نیز با اهدای 3 هزار و 500 متر مربع زمین مقرر شده است دراین کار خیر همراهی کنند.
وی ابراز داشت: این مدرسه مقرر شده است در دو طبقه، 12 کلاس و هر کلاس به متراژ 25 متر مبع به اضافه فضاهای ورزشی، سرایداری و ورزشی احداث شود.
وی ادامه داد: این خیران تهرانی همچنین قول مساعد داده اند که بدون کمک از هیچ دستگاهی حتی نسبت به تجهیز مدرسه مذکور و تامین کالاهای تحصیلی اقدام کنند.
محمد شاهوزایی با بیان اینکه ظرفیت رسانه ها و نقش آنها به عنوان پل میان مردم و مسئولان به زیبایی در این اقدام و در کمترین زمان ممکن به واقعیت پیوست اظهار داشت: این خیران اذعان داشتند که از طریق فضای مجازی و خبرگزاری ها نسبت به این کمبود آشنا شدند و لذا ساخت مدرسه را بر هر کار دیگری در این منطقه مقدم دانستند.
آنچه گذشت
بخشدار تلنگ قبلا در گفتگو با مهر اظهارداشت: در روستای "کوچو بالا" و در بخش تلنگ 43 دانش آموز از سال 1380 در به اصطلاح مدرسه ای با عنوان "شهید دهمرده" تحصیل می کنند که بیش از 13 سال است از هر گونه امکانات و یا حتی سقف برای سرپناه دانش آموزان محروم بوده است.
محمد شاهوزایی بیان داشت: این کلاس درسی بدون سرپناه دو سال پیش نیز به دلیل افتادن یک مار از سقف کلاس به میان دانش آموزان یک بار تعطیل شد و تا یک هفته دانش آموزان از آمدن به سر کلاس خودداری می کردند.
وی گفت: این مدرسه دارای کلاس 4 پایه است که تنها امکانات آن به یک دیوار خشت و گلی منحصر شده است.
وی در گفتگو با مهر ادامه داد: تعداد 3 هزار و 200 دانش آموز در تعداد 50 مرکز آموزشی در این بخش مشغول به تحصیل هستند که از این تعداد فضای آموزشی متاسفانه 41 مدرسه فاقد آب آشامیدنی و بهداشتی هستند.
محمد شاهوزایی بیان داشت: علاوه بر این از تعداد 50 مرکز آموزشی تعداد 30 مدرسه فاقد امتیاز برق است که دانش آموزان به دلیل فرار از گرما مجبور هستند به زیر سایه درخت ها پناه بیاورند.
وی افزود: متاسفانه به دلیل نبود آب شرب در اکثر به اتفاق مدارس و فضاهای آموزشی این بخش دانش آموزان با مشکلات بهداشتی عدیده همچون نبود آبخوری و دستشویی مواجه بوده و رعایت مسائل بهداشتی در این مدارس به دست فراموشی سپرده شده است.
وی افزود: از تعداد 50 مدرسه در این بخش تعداد 40 مدرسه فاقد ساختمان استاندارد بوده و به صورت خشت و گلی و یا کپری و یا زیرسایه درخت تشکیل می شود.
مظلوم نمایی که نتیجه داد
در همین حال مدیر کل آموزش و پرورش سیستان و بلوچستان در پی انتشار گزارش محرومیت دانش آموزان کوچو با بیان اینکه تحصیل دانش آموزان روستای کوچو در یک کلاس انباشته از مواد زاید و مخروبه مظلوم نمایی است به خبرنگاران گفت: مطبوعات و رسانه ها باید به جای به تصویر کشیدن و مظلوم نمایی عده ای برای رسیدن به اهداف خاص، منعکس کننده حقایق باشند.
علیرضا نخعی بیان داشت: عده ای با عکس گرفتن تعدادی دانش آموز در چهار دیواری خرابه و انتشار آن سعی داشتند برای مسئولان حساسیت ایجاد کنند تا یک مدرسه در این روستا احداث شود.
وی گفت: فضای واقعی محل تحصیل این بچه هایی که در چهاردیواری از آنان عکس گرفته شده و منتشر شده است، یک کانکس دو کلاسه و نزدیک به 50 متر وسعت در روستای کوچو بالا در شهرستان قصرقند است.
وی افزود: کانکس آموزش و پرورش از اوایل سال تحصیلی برای بهتر شدن محل آموزش دانش آموزان در روستای کوچو بالا مستقر شده و محل تحصیل بچه های این روستا الان کانکس است.
نخعی ادامه داد: اهالی در زمان حضور کارشناسان آموزش و پرورش بچه ها را از کانکس خارج و در سایه بان کنار کانکس مستقر و سیم برق کولر گازی را با هدف نشان دادن نبود امکانات سرمایشی پاره کردند تا مسئولان را وادار به ساخت کلاس درس در روستای خود کنند
به گزارش خبرنگار مهر، هر چند که به گفته مسئولان سازمان آموزش و پرورش این داستان تنها با هدف مظلوم نمایی هدف گذاری شد اما توجه خیران و همت آنها به منظور رفع کمبود های آموزشی در این بخش را به خود جلب کرد و موجب شد تا این داستان با خاطره ای شیرین به پایان برسد.
......................
گزارش: معصومه شهری