به گزارش خبرنگار مهر، نشست رسانه ای نمایش «مسخ» به کارگردانی نصیر ملکی‌جو روز چهارشنبه 7 خردادماه با حضور عوامل و بازیگران نمایش در طبقه دوم تالار وحدت برگزار شد. در این نشست رسانه ای علاوه بر کارگردان، فلامک جنیدی بازیگر، اشکان خطیبی مشاور هنری و حسن جودکی مجری طرح نمایش حضور داشتند.
ملکی‌جو در ابتدای این جلسه عنوان کرد: این نمایش در راستای 2 کار قبلی من یعنی نمایش های «سفید برفی و هفت کوتوله» و «نان» تولید شده است. به این شکل که در این کار نیز من همان ذهنیت داستانی آثار پیشینم را دنبال کردم. همیشه به دنبال این بودم که آثاری مثل «مسخ» و «سفید برقی» را که برای مخاطب شناخته شده هستند، تغییر دهم و ذهنیت مخاطب را درباره این آثار عوض کنم. در واقع در این نمایش چیزی از داستان کافکا به جز نامش باقی نمانده است.
اشکان خطیبی مشاور هنری این اثر نمایشی نیز در این زمینه توضیح داد: در این نمایش تنها عنوان و زاویه دید شخصیت اصلی داستان «مسخ» کافکا به جای مانده است. در طول سال هایی که شاهد اجرای نمایش های تجربه گرایانه و مستقل هستیم، مخاطب زاویه دیدی را می بیند که در برخی موقع برایش دافعه برانگیز است و ارتباط برقرار کردن را سخت می کند. اما ویژگی قابل ذکر کارهای ملکی‌جو این است که نگاهش به موضوعات جدی همراه با طنزی تلخ و گزنده است. وی به شکلی کاریکاتوری و با بزرگ کردن آکسسوار و لوازم صحنه کارش را اجرا می کند، بنابراین این لحن و نوع نگاه باعث می شود که مخاطب عادی راحت تر با کارهای او ارتباط برقرار کند.
در ادامه فلامک جنیدی بازیگر این اثر نمایشی درباره تجربه حضور در این کار گفت: حضور در این نمایش برای من بسیار متفاوت است چون در طول سال هایی که کار می کردم تا به حال چنین تجربه ای نداشتم. ابتدا نصیر ملکی‌جو را نمی شناختم و برای پذیرفتن نقش از او متن نمایشنامه را خواستم اما وی به من گفت که نمایشنامه ای برای این اجرا در دست ندارد و من باید به دیدن فیلم کارهای قبلی اش بسنده کنم. در این موقعیت بود که متوجه شدم کار سختی در پیش دارم. زمانی که فیلم کارها را دیدم عاشق نمایش «نان» شدم و ایده اولیه «مسخ» را هم بسیار دوست داشتم.
این بازیگر درباره شرایط سخت حضور در چنین نمایشی یادآور شد: بازیگری در چنین نمایشی کاری بسیار سخت است چون جنس بازی متفاوتی نسبت به کارهای قبلی می طلبد. من سلیقه نصیر ملکی‌جو را در نگاهی که به این قصه دارد بسیار می پسندم، چون نگاه او بسیار ریزبین و همراه با طنزی تلخ است.
در بخش دیگری از این نشست رسانه ای حسن جودکی مجری طرح این پروژه درباره پروسه تولید این اثر نمایشی توضیح داد: پروسه تولید این نمایش متفاوت و سخت تر از کارهای دیگر بود چون از لحاظ طراحی دکور و صحنه پردازی ما درگیر مجسمه سازی و قالب گیری شدیم. ملکی جو نیز تاکید بسیار زیادی بر این امر داشت که آکسسوارها واقعی باشند.
وی ادامه داد: تعریف مجری طرح در تئاتر و سینما با یکدیگر متفاوت است و افراد کمی حاضر می شوند تا در تئاتر سرمایه گذاری کنند. اما ما به لطف اشکان خطیبی از لحاظ مالی در این نمایش مشکلی نداشتیم و امیر پاکدل به عنوان تهیه کننده در این کار، در کنار ما بود. معتقدم اگر تئاتر هم با پلان مشخص و برنامه ریزی جلو برود می تواند به درآمدزایی برسد. اگر در این زمینه تبلیغات مناسبی صورت گیرد شرکت های بزرگ بازرگانی هم می توانند وارد تئاتر شوند و از ما حمایت کنند.
اشکان خطیبی نیز در این زمینه عنوان کرد: چند سالی است که حوزه تهیه کنندگی دارد در تئاتر ما جا می افتد. برای نمایش «مسخ» نیز که نمایش پرخرجی به حساب می آید، افراد بسیاری علاقمند سرمایه گذاری بودند اما به نظرم باید برنامه ریزی مناسبی صورت گیرد تا هزینه نمایش بتواند بازگردد.
وی ادامه داد: مثلاً تالار حافظ به دلیل ارتفاع زیاد اصلاً مناسب این اجرا نیست. این سالن در بهترین حالت 200 نفر تماشاگر دارد و اجرای همزمان با نمایشی دیگر نیز کار را برای ما بسیار سخت می کند. معتقدم مشکل ما عدم برنامه ریزی مناسب در اختصاص سالن هایی است که مناسب یک اجرا نیستند. حداقل کاری که مرکز هنرهای نمایشی می تواند انجام دهد، زیاد کردن مدت زمان اجرا برای نمایش ها است. متاسفانه سیستم اجرای همزمان 2 نمایش در یک سالن دارد به یک غده سرطانی تبدیل می شود.
ملکی جو در بخش دیگری از این نشست رسانه ای با اشاره به حامی مالی نمایش که یک شرکت بیمه است و تبلیغات گل‌درشت آن که در بنر نمایش مشاهده می شود، توضیح داد: امیدوارم درک عمومی جامعه هنری ما بالا برود و برخی متوجه شوند که تولید چیزی که تا به حال وجود نداشته چقدر سخت است و شبیه بازآفرینی معجزه می ماند. من می توانستم در این نمایش از عکس یک سوسک استفاده کنم یا پلات یک توالت را در کار به نمایش بگذارم، اما می خواستم مخاطب با چیزی روبرو شود که قبلاً ندیده است. بنابراین من برای این که بتوانم ذهنم را بارور کرده و آن را تصویری کنم، کار دیگری غیر از بهره گیری از یک حامی مالی نمی توانم انجام دهم. تا زمانی که هنرمند تئاتر تغذیه مالی نشود و نتواند کاری فراتر از معمول انجام دهد، کاری جز این نمی شود انجام داد.
وی درباره عنوان نمایش و تغییری که نسبت به متن کافکا در اثر وجود دارد، توضیح داد: هنرمند در روح دوران خودش سیر می کند. من هیچگاه از ایسم ها خوشم نیامده و هیچوقت نخواستم بگویم که من پست مدرنیسم یا پساپسامدرنیسم هستم. این واژه ها مرا محدود می کند اما ذهن هنری من تشخیص می دهد که از متونی استفاده کنم که پش از این خلق شده اند. شگفتی برای من در این است که مفهوم دو گانه ای به چیزهای قدیمی بدهم.
این کارگردان متذکر شد: اصراری هم به حفظ اسم یک داستان ندارم. حتی در نمایش نان اسم اثر هم باقی نماند در صورتی که نمایش، ما را به یاد «بینوایان» ویکتور هوگو می انداخت. نمایش «مسخ» هم قبلاً قرار بود با نام «ددت» که یک ماده حشره کش است نمایش داده شود. در نهایت من تلاش کردم مخاطب را با جهان دیگری روبرو کنم.
وی یادآور شد: معتقدم که روح یک دوره، داستان «مسخ» را آفریده و این کار فقط کار کافکا نبوده است. در این نمایش من «مسخ» را به شکل یک روایت تاریخی از یک استحاله دسته جمعی گرفتم و به این ترتیب همه آدم ها را در جایگاه حشره قرار دادم. به این ترتیب موقعیتی کمیک و تفکر برانگیز خلق شد. در این نمایش ما ترس و اضطراب های انسان ها را زمانی که در موقعیت یک حشره قرار می گیرند به تصویر کشیدیم.
اشکان خطیبی نیز در باره این نمایش عنوان کرد: به تصویر کشیدن دیدگاه هایی مثل بحران کوتوله‌گی که نتیجه فشارهای اجتماعی است و در نمایش «نان» هم شاهدش بودیم، همچنین استفاده از نریشن می تواند به عنوان مولفه های کار ملکی جو معرفی شود. در این نمایش عناصر به شکل دیکانستراکتیو به تصویر کشیده شده است. مثلاً ما با کولونی از یک کاراکتر روبرو هستیم که دچار کوتوله‌گی شده است.
این اثر نمایشی با بازی رامین ناصرنصیر، لیلی رشیدی، فلامک جنیدی، الهه بخشی، مهدی تشکری، پگاه کاظمی و جمعی دیگر از بازیگران جوان تئاتر، اجرای خود را از اول خرداد ماه ساعت 20:30 در تالار حافظ آغاز کرده است.