به گزارش خبرگزاری مهر، آیت الله جوادی آملی در کتاب شكوفايي عقل در پرتو نهضت حسینی، ص90 می نویسد: وقتي خود را نديدي آنچه به خودت وابسته است نمي بيني. نه خود را مي بيني و نه معرفتت را؛ نه خود را مي بيني نه شهوتت را. اگر قبلا ً خود را مي ديدي و مي گفتي: منم كه عبادت مي كنم خود را مي ديدي و عبادت را مي ديدي و مخاطب را كه خداست، مشاهده مي كردي. از اين تثليت به تثنيه در آي و خود را نبين و عبادت خدا را ببين تا حلقهٴ مفقود، مايهٴ سقوط تو نشود! سپس از اين تثنيه نيز كه شرك است، درآي و عبادت را نبين و فقط معبود را ببين و اين نديدن را نيز نبين كه در مناجات شعبانيّه آمده است: ﴿إلهى هب لى كمال الانقطاع إليك﴾؛ نه قطع علاقه و نه انقطاع علاقه که بالاتر از قطع است؛ بلکه کمال انقطاع، هدف است.
ایشان می افزاید: گاهی انسان می گوید: من بریدم و زمانی می گوید: بریده شد و وقتی نیز خاموش است و نه از بریدن حرف می زند، نه از بریده شدن که این مرحلۀ کمال انقطاع است. وجود مقدس حسین بن علی(ع) برای کرسی نشینان صدر عرفان تنظیم کردند و فرمودند: تا فضل و عقل بيني بي معرفت نشيني؛ يك نكته ات بگويم خود را مبين كه رستی. هر عارفی به وجود سیدالشهدا(ع) می بالد؛ زیرا پیام حسینی آموزگار چنین عارفان واصل است.